Aleksander Meysztowicz

Aleksander Meysztowicz
Data i miejsce urodzenia	8 grudnia 1864 ; Pojoście, gubernia kowieńska, Imperium Rosyjskie
Data i miejsce śmierci	14 lutego 1943 ; Rzym, Królestwo Włoch
	Minister sprawiedliwości, naczelny prokurator
Okres	od 2 października 1926; do 22 grudnia 1928
Poprzednik	Wacław Makowski
Następca	Stanisław Car
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Aleksander Meysztowicz (ur. 8 grudnia 1864 w Pojościu^[2] k. Poniewieża, zm. 14 lutego 1943 w Rzymie) – polski ziemianin, w latach 1921–1922 prezes Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej, minister sprawiedliwości, przedstawiciel „żubrów wileńskich”^[3]. Ojciec Waleriana Meysztowicza.

Życiorys

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. Urodził się i wychował na Kowieńszczyźnie. Gimnazjum ukończył w Wilnie, a potem studiował na UJ w Krakowie. Po śmierci rodziców odziedziczył duży majątek – Pojoście, którym zaczął zarządzać. W latach 1900–1904 prezes Towarzystwa Rolniczego Kowieńskiego i Kowieńskiego Towarzystwa Wzajemnych Ubezpieczeń od Ognia.

Wziął udział w uroczystym odsłonięciu pomnika Katarzyny II Wielkiej w Wilnie 23 września 1904 roku^[4].

Od 1909 do 1917 mieszkał w Petersburgu oraz był członkiem rosyjskiej Rady Państwa. Był członkiem jako hospitant Komitetu Narodowego Polskiego^[5]. Od 1917 prezes Wileńskiego Banku Ziemskiego. W latach 1917–1918 był głównym działaczem ziemian kresowych w Stronnictwie Narodowo-Zachowawczym. Organizował związki ziemian na polskich kresach.

W latach 1921–1922 był prezesem Tymczasowej Komisji Rządzącej Litwy Środkowej. Podpisał akt ponownego złączenia Ziemi Wileńskiej z Rzecząpospolitą. Minister sprawiedliwości w rządach Józefa Piłsudskiego i Kazimierza Bartla. Od 1933 tajny szambelan papieski.

W 1939 wyjechał do Rzymu, gdzie zmarł. Został pochowany w krypcie kościoła św. Anny na Watykanie^[6].

Odznaczenia

Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[7]

Przypisy

↑ Wacław Makowski zajmował jedynie stanowisko ministra sprawiedliwości.
↑ Pojoście, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 537 .
↑ Janusz Kawalec: Działalność polityczna polskich konserwatystów w latach 1918–1939. haggard.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-03)]..
↑ Głosy prasy polskiej : o udziale sześćdziesięciu szlachciców litewskich w uroczystości odsłonięcia pomnika Katarzyny w Wilnie, Lwów 1904, s. 15.
↑ Adam Miodowski: Wychodźcze ugrupowania demokratyczne wobec idei polskiego wojska w Rosji w latach 1917–1918, Białystok 2002, s. 85.
↑ Moje watykańskie groby [online], niedziela.pl [dostęp 2023-03-24] (pol.).
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

Bibliografia

Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Jacek Majchrowski (red.), Warszawa 1994, wyd I.

Linki zewnętrzne

Aleksander Meysztowicz – fragment Wspomnień – Roman Jurkowski. kamunikat.fontel.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-24)].
Humoreska autorstwa Aleksandra Meysztowicza w serwisie Polona.pl

[1] Wacław Makowski zajmował jedynie stanowisko ministra sprawiedliwości.

[2] Pojoście, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 537 .

[3] Janusz Kawalec: Działalność polityczna polskich konserwatystów w latach 1918–1939. haggard.w.interia.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-03)]..

[4] Głosy prasy polskiej : o udziale sześćdziesięciu szlachciców litewskich w uroczystości odsłonięcia pomnika Katarzyny w Wilnie, Lwów 1904, s. 15.

[5] Adam Miodowski: Wychodźcze ugrupowania demokratyczne wobec idei polskiego wojska w Rosji w latach 1917–1918, Białystok 2002, s. 85.

[6] Moje watykańskie groby [online], niedziela.pl [dostęp 2023-03-24] (pol.).

[7] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

W dniu zaprzysiężenia	Józef Piłsudski Kazimierz Bartel Gabriel Czechowicz Stanisław Jurkiewicz Eugeniusz Kwiatkowski Aleksander Meysztowicz Jędrzej Moraczewski Karol Niezabytowski Paweł Romocki Felicjan Sławoj Składkowski Witold Staniewicz August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Gustaw Dobrucki Bogusław Miedziński

W dniu zaprzysiężenia	Kazimierz Bartel Gabriel Czechowicz Stanisław Jurkiewicz Alfons Kühn Eugeniusz Kwiatkowski Aleksander Meysztowicz Bogusław Miedziński Jędrzej Moraczewski Karol Niezabytowski Józef Piłsudski Felicjan Sławoj Składkowski Witold Staniewicz Kazimierz Świtalski August Zaleski
Późniejsi członkowie rządu	Stanisław Car Tadeusz Grodyński p.o.