Aleksander Pański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Pański
Ilustracja
Data urodzenia

16 grudnia 1862

Data i miejsce śmierci

1918
Mińsk

profesor nauk medycznych
Specjalność: neurologia
Alma Mater

Cesarski Uniwersytet Warszawski
Uniwersytet w Dorpacie

Doktorat

1890

Aleksander Pański (ur. 4 grudnia?/16 grudnia 1862 w powiecie stopnickim, zm. 1918 w Mińsku) – polski lekarz, neurolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w żydowskiej rodzinie Lewka Leibusa (ur. 1833) i Hawy Silbersztejn (ur. 1840)[1]. Studiował na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim i na Uniwersytecie w Dorpacie. Dyplom lekarza otrzymał w 1890. Autor szeregu prac z dziedziny neurologii, działacz społeczny. Ordynator oddziału neurologicznego Szpitala Poznańskich w Łodzi. Zajmował się m.in. nowotworami mózgu.

Żonaty z Różą Sejdeman (ur. 1875), miał trzech synów Antoniego Ludwika (1895–1941), Wacława Jana (1897–1990, znanego też jako pisarz Wacław Solski) i Jerzego Stefana (1900–1979). Mieszkali wtedy w pasażu Meyera pod numerem piątym (obecnie Moniuszki). W czasie pierwszej wojny światowej znaleźli się w Mińsku. Pański pracował tam jako lekarz i był prezesem koła wychodźców. Zastrzelił się, gdy pacjentka powiedziała mu, że jego synowie umarli (co nie było prawdą)[2].

Prace[edytuj | edytuj kod]

  • Experimentelle Untersuchungen ueber den Pigmentgehalt der Stauungsmilz (1890)
  • Ein Fall von acuter disseminirter Myelitis oder Encephalomyelitis nach Kohlenoxydvergiftung mit Uebergang in Heilung. Neurologisches Zentralblatt (1902)
  • Dwa przypadki zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych nagminnego. Czasopismo Lekarskie 7, 4, s. 124–125 (1905)
  • Kilka uwag z powodu dalszych dwu przypadków zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych nagminnego. Czasopismo Lekarskie 7, 5, s. 148–150 (1905)
  • Z wycieczki na kursa wakacyjne do Bonn. Czasopismo Lekarskie 8, 11, s. 369–376 (1906)
  • Nerwice urazowe (1910)
  • O znaczeniu rozpoznawczem niektórych objawów, występujących w nowotworach móżdżku i konara mózgowego. Neurologia polska 4, 3, s. 203 (1914)
  • Über einige ungewöhnliche Erscheinungen bei Hemiplegie. Deutsche Zeitschrift für Nervenheilkunde 51, 1/2, s. 1–52 (1914)
  • Dwa przypadki choroby Basedowa w następstwie kontuzyi (z kazuistyki wojennej). Gazeta Lekarska 50, 24, s. 378–379 (1916)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Pański, geni_family_tree, 16 grudnia 1862 [dostęp 2023-09-20] (pol.).
  2. Antoni Marianowicz, Życie surowo wzbronione. Warszawa: Czytelnik, 1995

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]