Aleksander Sielicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Aleksander Sielicki (ur. 20 listopada 1951 we Wrocławiu, obecnie mieszka w Kanadzie) – studiował na Wydziale Ceramiki i Szkła w Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, którą ukończył w 1977 r. Członek ZPAP. Do Grupy „RYS” należał od początku jej istnienia. Sztuki ekslibrisowej uczył się pod okiem Zygmunta Waśniewskiego w Państwowym Ognisku Kultury Plastycznej. Małą grafikę zaczął uprawiać w 1965 r. W swoim dorobku posiada około 100 ekslibrisów. Stosował dwie techniki graficzne, mianowicie linoryt i plastikoryt. Ekslibrisy Aleksandra Sielickiego są abstrakcyjne, wyróżniają się surrealistycznymi kompozycjami. Mają wiele elegancji i dokładności. Uczestniczył w IV i v Biennale Ekslibrisu Współczesnego w Malborku (1967 i 1969), w Festiwalu Młodzieży Szkół Artystycznych w Nowej Rudzie (1973), na wystawach „Ekslibris Wrocławski” (1970, 1972) i Grupy „RYS”, a także w Helsingor (Dania, 1972) i Nancy (Francja, 1974).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Katalogi wystaw ekslibrisów.
  • Ekslibris Wrocławski, Wrocław 1970-1980.
  • J. Drużycki, Det Moderne Polske Exlibris, Frederikshavn 1974.
  • Tomasz Suma, Czterdzieści lat wrocławskiej Grupy Grafików „RYS” (1969–2009), „Czasopismo Zakładu Narodowego im. Ossolińskich” 2010, z. 20/21, s. 97-111.
  • Tomasz Suma, RYS. Z dziejów ekslibrisu wrocławskiego, Warszawa 2010.