Aleksander Szałaj

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Aleksander Szałaj
święty kapłan męczennik
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1879
Słuck

Data i miejsce śmierci

14 listopada 1937
Bobrujsk

Czczony przez

Rosyjski Kościół Prawosławny

Kanonizacja

28 października 1999
przez Egzarchat Białoruski Patriarchatu Moskiewskiego

Wspomnienie

15 października

Aleksander Szałaj (ur. 8 listopada?/20 listopada 1879 w Słucku, zm. 14 listopada 1938 w Bobrujsku) – kapłan prawosławny, nowomęczennik.

O jego dzieciństwie i młodości nic nie wiadomo. W latach 30. XX wieku był już proboszczem parafii Trójcy Świętej w Błoniu. W sierpniu 1935 przeciwstawiał się akcji zdejmowania dzwonów z cerkwi, a następnie bezskutecznie usiłował bronić swojej świątyni przed zamknięciem. Również po likwidacji parafii prowadził nielegalną działalność duszpasterską. Z tego powodu 6 sierpnia 1937 został aresztowany i oskarżony o agitację kontrrewolucyjną, w szczególności przeciwko kolektywizacji. Kapłan odmówił również zrzeczenia się święceń kapłańskich. Po ciężkim śledztwie został 10 października 1937 skazany na rozstrzelanie i konfiskatę majątku połączoną z wysiedleniem rodziny. Został stracony w Bobrujsku 14 listopada tego samego roku.

10 kwietnia 1989 został całkowicie zrehabilitowany. 28 października 1999 kanonizowany przez Egzarchat Białoruski Patriarchatu Moskiewskiego jako jeden z Soboru Nowomęczenników Eparchii Mińskiej. Od 2000 jest czczony w całym Rosyjskim Kościele Prawosławnym.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]