Aleksander Wolter

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Wolter
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 sierpnia 1905
Lwów

Data i miejsce śmierci

11 czerwca 1967
Lublin

Profesor nauk prawnych
Specjalność: prawo cywilne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1929

Profesura

1953

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Order Sztandaru Pracy II klasy

Aleksander Wolter (ur. 3 sierpnia 1905 we Lwowie, zm. 11 czerwca 1967 w Lublinie) – polski prawnik, sędzia, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, sędzia Sądu Najwyższego. Specjalista z zakresu prawa cywilnego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jego ojciec był sędzią cywilnym we Lwowie, następnie sędzią Sądu Najwyższego w Wiedniu, w końcu prezesem Sądu Apelacyjnego w Krakowie. Matka Aleksandra z domu Kamieniobrodzka była córką znanego lwowskiego architekta i malarza Alfreda Kamienobrodzkiego, starszy brat Władysław Wolter prawnikiem profesorem UJ. Egzamin dojrzałości zdał w 1923 w Państwowym IV Gimnazjum im. Henryka Sienkiewicza w Krakowie. W latach 1923–1927 studiuje prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1929 obronił pracę doktorską „Prawo familijne rzymskie w literaturze nie prawniczej IV–VII wieku po Chrystusie". Po studiach został zatrudniony w charakterze starszego asystenta w Katedrze Prawa Rzymskiego UJ. Wiedzę uzupełnia studiując w Berlinie, w ramach stypendium Fundacji Kultury Narodowej. Nie widząc możliwości dalszej kariery prawniczej i naukowej bez praktyki podejmuje równolegle z pracą na uczelni, aplikację sądową, którą kończy zdanym egzaminem sędziowskim. W 1932 rozpoczyna pracę w charakterze asesora. W latach 1932–1939 sędzia w Krakowie. W 1933 został oddelegowany z sądu do Ministerstwa Sprawiedliwości, gdzie koncentrował się na pracy legislacyjnej w zakresie ujednolicenia wielu, często bardzo różniących się systemów prawa pozostawionych przez zaborców oraz kodyfikacją prawa cywilnego. Trzy dni przed wybuchem wojny Aleksander Wolter zawarł związek małżeński z Janiną Werber absolwentką wydziału rolnictwa UJ, późniejszą wieloletnią dyrektorką Ogrodu Botanicznego UMCS w Lublinie. We wrześniu 1939 wraz z rodziną ewakuuje się do Lwowa. Wraca do Krakowa w 1940 podejmuje zatrudnienie jako sędzia Sądu Apelacyjnego w Krakowie oraz jako pracownik niemieckiego Głównego Wydziału Sprawiedliwości G.G. Właściwa postawa w trakcie orzekania oraz zgoda władz Polskiego Państwa Podziemnego na to zatrudnienie zostały po wojnie ocenione w sposób jednoznacznie pozytywny. Z tych też powodów Profesorowi nie postawiono żadnych zarzutów i mógł być wielokrotnie świadkiem w sprawach karnych dotyczących wymiaru sprawiedliwości w Generalnej Guberni. Po zakończeniu wojny Aleksander Wolter podejmuje w 1945 pracę Ministerstwie Sprawiedliwości. W latach 1948–1951 sędzia Sądu Najwyższego. Od 1949 kontraktowy profesor nadzwyczajny UMCS w Lublinie. Zostaje pierwszym Dziekanem Wydziału Prawa, którą to funkcję pełnił w latach 1950–1953, w 1953 zostając prorektorem Uczelni. Bezpartyjny, na skutek nacisków Komitetu Wojewódzkiego PZPR w 1954 musiał zrezygnować z pełnienia funkcji administracyjnych. W 1953 został mianowany profesorem nadzwyczajnym a w 1960 profesorem zwyczajnym. Od 1956 jest członkiem Komisji Kodyfikacyjnej. W 1956 został samodzielnym pracownikiem w Instytucie Nauk Prawnych PAN, od 1963 był członkiem Komitetu Nauk Prawnych PAN. Został pochowany na cmentarzu katolickim przy ulicy Lipowej w Lublinie.

Odznaczenia i ordery[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Libri Iuristarum Lublinensium tom 1 "Profesor Aleksander Wolter w 105 rocznicę urodzin" pod redakcją Mateusza Grochowskiego wyd. II Lublin 2010 s. 12-17
  • Zofia Policzkiewicz, Aleksander Wolter, w: Słownik biograficzny miasta Lublina, tom I (pod redakcją Tadeusza Radzika, Jana Skarbka i Adama A. Witusika), Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 1993, s. 300–301
  • Zofia Policzkiewicz, Aleksander Wolter (1905–1967), w: Profesorowie Wydziału Prawa i Administracji UMCS 1949–2009. Księga jubileuszowa z okazji 60-lecia Wydziału Prawa i Administracji UMCS w Lublinie (pod redakcją naukową Anny Przyborowskiej-Klimczak), Oficyna Wydawnicza VERBA, Lublin 2009, s. 366–369 (z fotografią)