Aleksander Zniszczoł (ur. 8 marca 1994 w Cieszynie ) − polski skoczek narciarski , indywidualny wicemistrz świata juniorów z 2012 , zwycięzca Letniego Pucharu Kontynentalnego 2011 . W drużynie zdobył złoty medal MŚJ 2014 , Zimowej Uniwersjady 2013 i Zimowego Olimpijskiego Festiwalu Młodzieży Europy 2011 , a także dwa srebrne podczas MŚJ w 2012 i 2013 roku. Reprezentant klubu WSS Wisła . Rekordzista skoczni Zakucie w Zagórzu i Areal Horečky we Frenštácie pod Radhoštěm .
Aleksander Zniszczoł po zwycięstwie w zawodach Letniego Pucharu Kontynentalnego we Frenstacie podczas Memoriału Jiříego Raški w 2016 roku.
Sezon 2004/2005 ukończył na 7. miejscu klasyfikacji generalnej cyklu Lotos Cup . W sezonie 2005/2006 został zwycięzcą cyklu, czterokrotnie zajmując pierwsze i czterokrotnie drugie miejsce. W kolejnym sezonie Zniszczoł ponownie zajął pierwsze miejsce. W sezonie 2007/2008 roku stanął na najniższym stopniu podium.
Do sezonu 2009/2010 włącznie wystartował w 10 konkursach FIS Cup . Jego najwyższe miejsce w zawodach tej rangi to 11. lokata w konkursie na skoczni Skalite w Szczyrku 16 lutego 2010.
24 lipca 2010 z klubem Wisła Ustronianka zdobył srebrny medal w drużynowym konkursie mistrzostw Polski.
30 i 31 lipca 2010 debiutował w konkursach letniego Pucharu Kontynentalnego w Courchevel we Francji, lecz nie zdobył punktów. Zajął odpowiednio 46. i 36. miejsce.
20 stycznia 2012 Zniszczoł uplasował się na 9. pozycji w konkursie Pucharu Świata w Zakopanem , po skokach na odległość 124,5 m i 123 m (awansował z 18. miejsca po pierwszej serii)[2] . Były to jego pierwsze pucharowe punkty.
3 marca 2012 roku pierwszy raz udało się młodemu skoczkowi stanąć na podium zawodów Pucharu Świata . Miało to miejsce po konkursie drużynowym w Lahti . Skacząc w drużynie z Maciejem Kotem , Klemensem Murańką i Kamilem Stochem reprezentacja Polski uplasowała się na najniższym stopniu podium.
W zawodach drużynowych na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2013 w Libercu zdobył srebrny medal[3] .
W sezonie 2013/2014 zdobył złote medale w konkursach drużynowych na uniwersjadzie i mistrzostwach świata juniorów [4] .
Jego pierwszym trenerem był Jan Kawulok[5] . Od czerwca 2006 jego trenerem klubowym jest Jan Szturc . W sezonie 2010/2011 był podopiecznym Adama Celeja w kadrze juniorów[6] , natomiast w sezonach 2011/2012 i 2012/2013 trenował w kadrze prowadzonej przez Roberta Mateję [7] . W sezonach 2013/2014 i 2014/2015 znalazł się odpowiednio w kadrze juniorów i w kadrze B, których trenerem głównym był Maciej Maciusiak [8] . W sezonie 2015/2016 otrzymał miejsce w kadrze A prowadzonej przez Łukasza Kruczka [9] .
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
40.
26 lutego
2015
Falun
Lugnet
K-120
HS-134
indywid.
110,0 m
–
80,6 pkt
188,1 pkt
Severin Freund
20.
25 lutego
2023
Planica
Srednja skakalnica
K-95
HS-102
indywid.
97,5 m
93,0 m
235,6 pkt
26,2 pkt
Piotr Żyła
23.
3 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
indywid.
124,5 m
127,0 m
244,6 pkt
42,9 pkt
Timi Zajc
4.
4 marca
2023
Planica
Bloudkova velikanka
K-125
HS-138
druż.[a]
122,0 m
131,5 m
1129,1 pkt (274,3 pkt )
49,8 pkt
Słowenia
Starty A. Zniszczoła na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
2.
23 lutego
2012
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
indywid.
107,5 m
109,5 m
280,5 pkt
6,0 pkt
Nejc Dežman
2.
25 lutego
2012
Erzurum
Kiremitliktepe
K-95
HS-109
druż.[b]
99,5 m
105,5 m
985,5 pkt (255,5 pkt )
3,0 pkt
Norwegia
9.
24 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
95,5 m
95,5 m
245,5 pkt
39,0 pkt
Jaka Hvala
2.
26 stycznia
2013
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
druż.[c]
102,0 m
101,0 m
1062,0 pkt (276,5 pkt )
24,5 pkt
Słowenia
13.
31 stycznia
2014
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
84,5 m
99,5 m
211,8 pkt
19,7 pkt
Jakub Wolny
1.
1 lutego
2014
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż.[d]
101,5 m
96,5 m
1027,0 pkt (267,4 pkt )
–
Starty A. Zniszczoła na uniwersjadzie – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
10.
14 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
indywid.
95,5 m
102,0 m
247,2 pkt
23,1 pkt
Sami Niemi
1.
18 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-95
HS-106
druż.[e]
97,5 m
99,0 m
755,5 pkt (251,1 pkt )
–
8.
20 grudnia
2013
Predazzo
Trampolino Dal Ben
K-120
HS-134
indywid.
122,0 m
122,5 m
250,7 pkt
27,9 pkt
Krzysztof Biegun
Starty A. Zniszczoła na zimowym olimpijskim festiwalu młodzieży Europy – szczegółowo [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
7.
15 lutego
2011
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
indywid.
93,0 m
95,5 m
246,0 pkt
48,5 pkt
Jarkko Määttä
1.
17 lutego
2011
Liberec
Ještěd
K-90
HS-100
druż.[f]
96,0 m
93,0 m
913,5 pkt (246,5 pkt )
—
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skład
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
3 marca
2012
Lahti
Salpausselkä
K-90
HS-97
druż.[g]
82,0 m
94,0 m
877,5 pkt (211,4 pkt)
3.
14,1 pkt
Austria
2.
25 marca
2023
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
[h]
123,0 m
120,5 m
1022,3 pkt (249,0 pkt)
3.
35,0 pkt
Austria
stan na 26 marca 2023
stan na 25 marca 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skład
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
20 lipca
2019
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[i]
125,5 m
124,5 m
1094,1 pkt (252,5 pkt)
1.
—
Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP [ edytuj | edytuj kod ]
stan po zakończeniu LGP 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Lp.
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Przypisy
1.
17 marca
2019
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
138,5 m
134,5 m
259,6 pkt
—
2.
23 marca
2019
Czajkowskij
Snieżynka
K-95
HS-102
101,0 m
101,5 m
249,8 pkt
—
3.
24 marca
2019
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
138,0 m
133,5 m
274,6 pkt
—
4.
16 stycznia
2021
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-128
128,0 m
127,5 m
259,5 pkt
—
5.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
122,5 m
140,5 m
229,6 pkt
—
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
13 grudnia
2011
Ałmaty
Gornyj Gigant
K-125
HS-140
131,0 m
132,0 m
253,4 pkt
2.
17,3 pkt
Michael Hayböck
2.
29 stycznia
2012
Bischofshofen
im. Paula Ausserleitnera
K-125
HS-137
132,0 m
129,5 m
248,6 pkt
2.
11,1 pkt
Anže Lanišek
3.
7 marca
2015
Seefeld
Toni-Seelos-Olympiaschanze
K-99
HS-109
97,5 m
105,0 m
242,6 pkt
2.
2,7 pkt
Dawid Kubacki
4.
21 stycznia
2017
Sapporo
Ōkurayama
K-123
HS-137
126,0 m
137,5 m
226,9 pkt
3.
11,5 pkt
Clemens Aigner
5.
15 grudnia
2018
Ruka
Rukatunturi
K-120
HS-142
144,0 m
—
117,4 pkt
2.
6,2 pkt
Robin Pedersen
6.
17 marca
2019
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
138,5 m
134,5 m
259,6 pkt
1.
—
7.
23 marca
2019
Czajkowskij
Snieżynka
K-95
HS-102
101,0 m
101,5 m
249,8 pkt
1.
—
8.
24 marca
2019
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
138,0 m
133,5 m
274,6 pkt
1.
—
9.
16 stycznia
2021
Innsbruck
Bergisel
K-120
HS-128
128,0 m
127,5 m
259,5 pkt
1.
—
10.
28 marca
2021
Czajkowskij
Snieżynka
K-125
HS-140
122,5 m
140,5 m
229,6 pkt
1.
—
11.
5 marca
2022
Lahti
Salpausselkä
K-116
HS-130
123,5 m
126,5 m
271,8 pkt
2.
22,3 pkt
Thomas Lackner
stan na 8 stycznia 2023
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
1.
10 września
2011
Trondheim
Granåsen
K-123
HS-140
136,0 m
128,5 m
257,3 pkt
2.
26 sierpnia
2016
Frenštát
Areal Horečky
K-95
HS-106
101,5 m
101,5 m
247,3 pkt
3.
18 sierpnia
2017
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
99,0 m
100,5 m
250,8 pkt
4.
30 września
2018
Klingenthal
Vogtland Arena
K-125
HS-140
134,0 m
136,0 m
263,7 pkt
5.
17 września
2022
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
112,0 m
120,5 m
258,5 pkt
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
9 lipca
2011
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
111,5 m
111,5 m
253,9 pkt
2.
6,6 pkt
Peter Prevc
2.
10 września
2011
Trondheim
Granåsen
K-123
HS-140
136,0 m
128,5 m
257,3 pkt
1.
—
3.
11 września
2011
Trondheim
Granåsen
K-123
HS-140
133,0 m
134,5 m
268,7 pkt
2.
6,0 pkt
Peter Prevc
4.
26 sierpnia
2016
Frenštát
Areal Horečky
K-95
HS-106
96,0 m
97,5 m
237,8 pkt
3.
6,0 pkt
Lukáš Hlava
5.
26 sierpnia
2016
Frenštát
Areal Horečky
K-95
HS-106
101,5 m
101,5 m
247,3 pkt
1.
—
6.
18 sierpnia
2017
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
99,0 m
100,5 m
250,8 pkt
1.
—
7.
18 sierpnia
2018
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
129,5 m
129,0 m
270,1 pkt
2.
11,9 pkt
Philipp Aschenwald
8.
30 września
2018
Klingenthal
Vogtland Arena
K-125
HS-140
134,0 m
136,0 m
263,7 pkt
1.
—
9.
17 września
2022
Stams
Brunnentalschanzen
K-105
HS-115
112,0 m
120,5 m
258,5 pkt
1.
—
10.
7 października
2022
Lake Placid
MacKenzie Intervale
K-90
HS-100
90,0 m
96,5 m
245,2 pkt
3.
11,8 pkt
Michael Hayböck
11.
8 października
2022
Lake Placid
MacKenzie Intervale
K-115
HS-128
130,0 m
120,5 m
281,0 pkt
2.
12,8 pkt
Michael Hayböck
12.
9 października
2022
Lake Placid
MacKenzie Intervale
K-115
HS-128
125,5 m
130,0 m
291,7 pkt
2.
14,2 pkt
Michael Hayböck
stan po zakończeniu LPK 2022
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca w klasyfikacji generalnej [ edytuj | edytuj kod ]
Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie [ edytuj | edytuj kod ]
Nr
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Skok 1
Skok 2
Nota
Lok.
Strata
Zwycięzca
1.
19 sierpnia
2016
Kuopio
Puijo
K-120
HS-127
118,0 m
115,5 m
210,9 pkt
3.
32,9 pkt
Jan Ziobro
stan po zakończeniu sezonu 2021/2022
Zimowe mistrzostwa Polski seniorów [ edytuj | edytuj kod ]
Stan w trakcie sezonu 2018/2019. Opracowano na podstawie[10] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
29.
18 marca
2008
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
95,5 m
92,5 m
119,9 pkt
153,8 pkt
Adam Małysz
7.
19 marca
2008
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
druż.[j]
79,0 m
82,0 m
768,5 pkt (199,5 pkt )
174,5 pkt
TS Wisła Zakopane
29.
20 marca
2008
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
81,0 m
74,0 m
186,0 pkt
73,5 pkt
Adam Małysz
47.
14 lutego
2009
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
77,0 m
—
27,6 pkt
203,8 pkt
Kamil Stoch
12.
26 marca
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[k]
84,0 m
—
310,5 pkt (87,5 pkt )
663,5 pkt
WSS Wisła
14.
26 grudnia
2009
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
94,0 m
82,0 m
188,5 pkt
67,5 pkt
Adam Małysz
20.
26 grudnia
2010
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
104,0 m
104,5 m
162,3 pkt
110,3 pkt
Adam Małysz
2.
18 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[l]
93,5 m
87,5 m
960 pkt (205,5 pkt )
19,5 pkt
TS Wisła Zakopane
21.
19 lutego
2011
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
88,5 m
88,5 m
196,0 pkt
62,5 pkt
Kamil Stoch
5.
26 grudnia
2011
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
117,0 m
121,0 m
240,9 pkt
48,3 pkt
Kamil Stoch
3.
24 marca
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
druż.[m]
135,0 m
126,5 m
868,9 pkt (264,7 pkt )
190,6 pkt
AZS Zakopane
5.
25 marca
2012
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
120,5 m
126,0 m
238,2 pkt
47,7 pkt
Kamil Stoch
2.
26 marca
2013
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[n]
127,0 m
124,0 m
926,2 pkt (241,8 pkt )
61,3 pkt
AZS Zakopane
11.
27 marca
2013
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
124,0 m
123,0 m
262,2 pkt
54,6 pkt
Maciej Kot
9.
23 grudnia
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
115,0 m
115,5 m
205,4 pkt
49,7 pkt
Piotr Żyła
20.
24 marca
2015
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
110,5 m
115,0 m
194,0 pkt
116,1 pkt
Kamil Stoch
2.
25 marca
2015
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
druż.[o]
128,5 m
122,0 m
921,5 pkt (248,4 pkt )
52,1 pkt
AZS Zakopane
16.
22 marca
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
118,5 m
112,0 m
206,4 pkt
67,0 pkt
Maciej Kot
3.
23 marca
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[o]
118,5 m
112,0 m
936,1 pkt (224,2 pkt )
26,5 pkt
AZS Zakopane
7.
26 grudnia
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
118,5 m
125,0 m
274,2 pkt
56,8 pkt
Kamil Stoch
Letnie mistrzostwa Polski seniorów [ edytuj | edytuj kod ]
Stan po zakończeniu sezonu letniego 2018. Opracowano na podstawie[10] .
Miejsce
Dzień
Rok
Miejscowość
Skocznia
Punkt K
HS
Konkurs
Skok 1
Skok 2
Nota
Strata
Zwycięzca
31.
27 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
92,0 m
—
57,6 pkt
221,0 pkt
Adam Małysz
13.
28 września
2008
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[p]
103,0 m
82,0 m
166,6 pkt (79,9 pkt )
810,7 pkt
TS Wisła Zakopane
27.
10 października
2009
Zakopane
Średnia Krokiew
K-85
HS-94
ind.
76,0 m
75,0 m
182,0 pkt
64,0 pkt
Adam Małysz
23.
11 października
2009
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
105,5 m
107,0 m
170,5 pkt
94,2 pkt
Adam Małysz
15.
23 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
86,0 m
83,5 m
181,0 pkt
81,5 pkt
Adam Małysz
2.
24 lipca
2010
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[q]
85,0 m
84,0 m
887,5 pkt (180 pkt )
79,0 pkt
AZS Zakopane
17.
25 lipca
2010
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
108,0 m
103,0 m
170,3 pkt
107,8 pkt
Adam Małysz
7.
17 września
2011
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
122,0 m
114,5 m
219,2 pkt
34,2 pkt
Kamil Stoch
6.
2 września
2012
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
119,5 m
122,0 m
229,7 pkt
26,0 pkt
Maciej Kot
9.
1 września
2013
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
100,0 m
98,5 m
255,5 pkt
11,0 pkt
Dawid Kubacki
12.
8 września
2013
Zakopane
Wielka Krokiew
K-120
HS-134
ind.
115,0 m
125,0 m
226,5 pkt
37,3 pkt
Jan Ziobro
14.
19 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
119,0 m
118,5 m
223,0 pkt
56,6 pkt
Kamil Stoch
4.
20 lipca
2014
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[r]
100,5 m
104,0 m
843,8 pkt (155,6 pkt )
82,7 pkt
AZS Zakopane
9.
11 października
2014
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
95,0 m
97,5 m
232,0 pkt
44,0 pkt
Piotr Żyła
10.
18 lipca
2015
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
116,5 m
119,5 m
219,3 pkt
47,3 pkt
Dawid Kubacki
11.
9 października
2015
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
ind.
94,5 m
98,5 m
232,5 pkt
36,0 pkt
Dawid Kubacki
3.
10 października
2015
Szczyrk
Skalite
K-95
HS-106
druż.[o]
94,5 m
95,0 m
944,0 pkt (225,0 pkt )
16,0 pkt
AZS Zakopane
5.
8 października
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
ind.
125,5 m
117,5 m
239,1 pkt
53,3 pkt
Maciej Kot
2.
9 października
2016
Wisła
im. Adama Małysza
K-120
HS-134
druż.[s]
119,5 m
122,5 m
946,4 pkt (231,6 pkt )
26,3 pkt
AZS Zakopane
8.
27 października
2018
Zakopane
Wielka Krokiew
K-125
HS-140
ind.
125,5 m
133,5 m
267,5 pkt
53,1 pkt
Dawid Kubacki
Przynależność do grup szkoleniowych reprezentacji Polski w skokach narciarskich [ edytuj | edytuj kod ]
↑ a b Skład zespołu: Kamil Stoch , Piotr Żyła , Aleksander Zniszczoł i Dawid Kubacki
↑ a b Skład zespołu: Klemens Murańka , Tomasz Byrt , Bartłomiej Kłusek , Aleksander Zniszczoł
↑ a b Skład zespołu: Bartłomiej Kłusek , Krzysztof Biegun , Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
↑ a b Skład zespołu: Jakub Wolny , Aleksander Zniszczoł, Krzysztof Biegun , Klemens Murańka
↑ a b Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Bartłomiej Kłusek , Krzysztof Biegun
↑ a b Skład zespołu: Krzysztof Biegun , Mateusz Kojzar , Aleksander Zniszczoł, Klemens Murańka
↑ Skład zespołu: Maciej Kot , Klemens Murańka , Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch
↑ Skład zespołu: Piotr Żyła , Paweł Wąsek , Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch
↑ Skład zespołu: Piotr Żyła , Aleksander Zniszczoł, Kamil Stoch , Dawid Kubacki
↑ Zniszczoł znalazł się w drugiej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Aleksander Zniszczoł, Artur Broda , Tomasz Byrt i Paweł Słowiok .
↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Wójcik, Artur Broda, Aleksander Zniszczoł i Piotr Czyż
↑ Skład zespołu: Adam Cieślar , Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt i Piotr Żyła
↑ Skład zespołu: Tomasz Byrt , Rafał Śliż , Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
↑ Skład zespołu: Artur Kukuła , Rafał Śliż , Aleksander Zniszczoł i Piotr Żyła
↑ a b c Skład zespołu: Tomasz Byrt , Artur Kukuła , Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła
↑ Zniszczoł znalazł się w trzeciej drużynie Wisły Ustronianki, która wystąpiła w składzie: Piotr Czyż, Tomasz Byrt , Aleksander Zniszczoł i Patryk Dunajski.
↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Tomasz Byrt , Piotr Żyła i Adam Małysz
↑ Skład zespołu: Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła , Mateusz Kojzar, Artur Kukuła
↑ Skład zespołu: Tomasz Pilch , Paweł Wąsek , Aleksander Zniszczoł, Piotr Żyła
↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-20].
↑ Andrzej Mysiak: PŚ Zakopane: Zwycięstwo Stocha, Zniszczoł dziewiąty . Skokinarciarskie.pl, 2012-01-20. [dostęp 2012-01-20]. (pol. ) .
↑ Tadeusz Mieczyński: MŚJ w Libercu: Słoweńcy najlepsi, Polacy ze srebrem! . skijumping.pl, 2013-01-26. [dostęp 2016-10-10].
↑ ZNISZCZOL Aleksander – Biographie . data.fis-ski.com. [dostęp 2016-10-10].
↑ Dorota Stachura: Skoki Narciarskie – „Jestem raczej wesoły” – wywiad z Olkiem Zniszczołem . skokinarciarskie.pl, 2006-08-31. [dostęp 2016-10-10].
↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon . skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2016-10-10].
↑ Tadeusz Mieczyński: Skoki Narciarskie: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012 . skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2016-10-10].
↑ Dominik Formela: Znamy skład polskich kadr A i B na sezon 2014/2015 . skijumping.pl, 2014-04-23. [dostęp 2016-10-10].
↑ Adam Bucholz: Znamy składy polskich kadr na sezon 2015/2016! . skijumping.pl, 2015-04-29. [dostęp 2016-10-10].
↑ a b Mistrzostwa Polski . skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-10-10].
↑ Zagórz . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Biła, Szczyrk . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Skisprungschanzen-Archiv – Frenštát pod Radhoštěm . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Skalite, Szczyrk . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Gorney Gigant, Almaty . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Kiremitliktepe, Erzurum . skisprungschanzen.com. [dostęp 2016-10-10]. (niem. ) .
↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na nowy sezon . skijumping.pl, 2010-05-13. [dostęp 2017-11-22].
↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry polskich skoczków na sezon 2011/2012 . skijumping.pl, 2011-05-11. [dostęp 2017-11-22].
↑ Tadeusz Mieczyński: Zmiany w strukturze kadr polskich skoczków! . skijumping.pl, 2012-04-24. [dostęp 2017-11-22].
↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy składy kadr polskich skoczków na sezon 2013/2014 . skijumping.pl, 2013-05-22. [dostęp 2017-11-22].
↑ Dominik Formela: Znamy skład polskich kadr A i B na sezon 2014/2015 . skijumping.pl, 2014-04-22. [dostęp 2017-11-22].
↑ Adam Bucholz: Znamy składy polskich kadr na sezon 2015/2016! . skijumping.pl, 2015-04-29. [dostęp 2017-11-22].
↑ Tadeusz Mieczyński: Znamy kadry szkoleniowe polskich skoczków na sezon 2016/2017 . skijumping.pl, 2016-04-28. [dostęp 2017-11-22].
↑ Tadeusz Mieczyński: Horngacher odsłania karty: Krzysztof Miętus w kadrze A! . skijumping.pl, 2017-11-22. [dostęp 2017-11-22].
↑ Adam Bucholz, Dominik Formela: PZN zatwierdził kadry na sezon 2018/2019! . skijumping.pl, 2018-04-18. [dostęp 2018-12-09].
Zwycięzcy edycji zimowych
Zwycięzcy edycji letnich