Aleksandr Babajew

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Babajew
Алекса́ндр Ива́нович Баба́ев
9 zwycięstw
generał pułkownik lotnictwa generał pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

6 września 1923
Kaługa

Data śmierci

22 maja 1985

Przebieg służby
Lata służby

1940–1985

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Stanowiska

dowódca 16 Armii Powietrznej

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Order Czerwonej Gwiazdy Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina” Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (ZSRR) Medal „Za obronę Leningradu” Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Radzieckiego Obszaru Podbiegunowego” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty” Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR” Medal „W upamiętnieniu 250-lecia Leningradu” (ZSRR)

Aleksandr Iwanowicz Babajew (ros.) Алекса́ндр Ива́нович Баба́ев (ur. 6 września 1923 w Kałudze, zm. 22 maja 1985 w Leningradzie) – radziecki generał pułkownik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1978), dowódca 16 Armii Powietrznej (1973–1978), deputowany do Rady Najwyższej ZSRR 9. kadencji.

Pochodził z rodziny robotniczej, od 1930 mieszkał w Woroneżu. W 1940 wstąpił do Armii Czerwonej, w 1941 skończył szkołę lotniczą w Krasnodarze. 1941–1942 pilot w pułkach lotniczych, od kwietnia 1942 walczył z Niemcami na froncie leningradzkim i karelskim jako zastępca dowódcy eskadry 196 pułku myśliwskiego. Do końca wojny wykonał 260 lotów bojowych, wziął udział w 48 bitwach powietrznych i zestrzelił 9 samolotów wroga. W 1947 ukończył wyższy oficerski kurs taktyczny, a w 1958 Akademię Sztabu Generalnego. 1963-1965 zastępca dowódcy ds. szkolenia bojowego, a 1965–1967 I zastępca dowódcy 24 Armii Powietrznej. 1967–1968 zastępca dowódcy 26 Armii Powietrznej, 1968–1973 i ponownie 1978-1980 dowódca 76 Armii Powietrznej, a 1973–1978 16 Armii Powietrznej. 1980–1985 dowódca Sił Powietrznych Leningradzkiego Okręgu Wojskowego. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 9. kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia zagraniczne.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]