Aleksandr Chruszczow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Chruszczow
Александр Петрович Хрущёв
Ilustracja
Aleksandr Chruszczow, ok. 1860
generał
Pełne imię i nazwisko

Aleksandr Pietrowicz Chruszczow

Data urodzenia

1806

Data śmierci

1875

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego

Stanowiska

dowódca wołyńskiego pułku piechoty, dowódca 5 Dywizji Piechoty i jednocześnie szef okręgu lubelskiego

Główne wojny i bitwy

Wojna rosyjsko-turecka (1828-1829), Wojna krymska

Odznaczenia
Cesarski i Królewski Order Orła Białego (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego III klasy (Imperium Rosyjskie) Order św. Jerzego IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętego Włodzimierza IV klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny II klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny III klasy (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny IV klasy (Imperium Rosyjskie) Cesarski i Królewski Order Świętego Stanisława III klasy (Imperium Rosyjskie)

Aleksander Pietrowicz Chruszczow (ros. Александр Петрович Хрущёв; ur. 4 sierpnia 1806 w miejscowości Basowo koło Tuły, zm. 4 lipca 1875 tamże) – rosyjski wojskowy, generał-adiutant.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Brał udział w wojnie z Turcją 1828–1829. Podczas wojny krymskiej, w 1851 został wyznaczony dowódcą wołyńskiego pułku piechoty. Odznaczył się w bitwie nad Almą, po której osłaniał odwrót armii; uczestniczył w obronie Sewastopola.

Od 1861 do 28 czerwca 1864 był naczelnikiem wojennym okręgu (od 1862: oddziału) lubelskiego, biorąc udział w tłumieniu powstania styczniowego. Zatwierdzał wyroki śmierci na polskich powstańcach, m.in. na Leonie Frankowskim. Za zasługi w tłumieniu powstania styczniowego został odznaczony w 1864 Orderem Orła Białego. Poza tym odznaczony Orderem Świętego Aleksandra Newskiego (1868), Orderem Świętego Jerzego III i IV klasy, Orderem Świętej Anny I, II, III i IV klasy, Orderem Świętego Włodzimierza II i IV klasy oraz Orderem Świętego Stanisława III klasy.

Od 1866 był generał-gubernatorem Zachodniej Syberii i dowódcą wojsk zachodniosyberyjskiego okręgu. Służył tam do 1874, następnie został członkiem Rady Państwa.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]