Aleksandr Czeriepnin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Czeriepnin
Алекса́ндр Никола́евич Черепни́н
Ilustracja
Imię i nazwisko

Aleksandr Nikołajewicz Czeriepnin

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1899
Petersburg

Pochodzenie

rosyjskie

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1977
Paryż

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor, pianista, dyrygent

Aleksandr Nikołajewicz Czeriepnin (ros. Алекса́ндр Никола́евич Черепни́н, ur. 9 stycznia?/21 stycznia 1899 w Petersburgu, zm. 29 listopada 1977 w Paryżu)[1]rosyjski kompozytor, pianista i dyrygent.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził ze słynnej rodziny Czeriepninów. Jego ojciec, Nikołaj, uczeń Nikołaja Rimskiego-Korsakowa, był kompozytorem i dyrygentem. Również jego synowie Siergiej i Iwan to kompozytorzy, podobnie jak jego wnuki (ze strony Iwana) – Siergiej i Stefan[1].

W 1921 roku przeniósł się do Paryża, gdzie ukończył studia muzyczne u Isidora Philippa (fortepian) i Paula Vidala (kompozycja). W latach 1934–1937 odbył 2 podróże do Chin i Japonii. W latach 1949–1969 był profesorem DePaul University w Chicago. Początkowo pod wpływem muzyki Siergieja Prokofjewa i Siergieja Rachmaninowa, stworzył własny system modalny i oryginalną 9-stopniową skalę muzyczną. Komponował utwory orkiestrowe, kameralne, fortepianowe, kantaty, pieśni chóralne i solowe, opery, balety (Ajanta's Frescoes, 1923).

Wybrane kompozycje[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe[edytuj | edytuj kod]

  • I symfonia, 1927
  • Magna Mater, 1927
  • II symfonia, 1951
  • III symfonia, 1952
  • Suita, 1953
  • IV symfonia, 1957
  • Divertimento, 1957
  • suita Georgiana, 1959
  • Symphonic Prayer, 1959
  • Russian sketches, 1971

Utwory na instrumenty solowe i orkiestrę[edytuj | edytuj kod]

  • I koncert fortepianowy, 1920
  • Rhapsodie georgienne na wiolonczelę i orkiestrę, 1922
  • II koncert fortepianowy, 1923
  • Concerto da camera na flet, skrzypce i orkiestrę kameralną, 1924
  • III koncert fortepianowy, 1932
  • Suite georgienne na fortepian i orkiestrę smyczkową, 1938
  • IV koncert fortepianowy, 1947
  • Koncert na harmonijkę ustną i orkiestrę, 1953
  • V koncert fortepianowy, 1963
  • VI koncert fortepianowy, 1965

Utwory kameralne[edytuj | edytuj kod]

  • I kwartet smyczkowy, 1922
  • II kwartet smyczkowy, 1926
  • Kwintet fortepianowy, 1927
  • Duo na skrzypce i wiolonczelę, 1932
  • Sonatina sportiva na saksofon i fortepian, 1939
  • Sonata da chiesa na wiolę da gamba i organy lub na flet, zespół smyczkowy i klawesyn, 1966
  • Kwintet na instrumenty dęte blaszane, 1972
  • Kwintet na instrumenty dęte drewniane, 1976
  • Duo na 2 flety, 1977

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]