Aleksandr Kononow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Kononow
Александр Кононов
starszyna starszyna
Data i miejsce urodzenia

12 września 1925
Wisino-Utkins, obwód swierdłowski

Data i miejsce śmierci

29 listopada 2006
Niżny Tagił

Przebieg służby
Lata służby

1943–1950

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za wyzwolenie Warszawy” Medal „Za zdobycie Berlina” Medal za Warszawę 1939–1945

Aleksandr Fiodorowicz Kononow (ros. Александр Фёдорович Кононов, ur. 12 września 1925 w miejscowości Wisino-Utkinsk w obwodzie swierdłowskim, zm. 29 listopada 2006 w Niżnym Tagile) – radziecki wojskowy, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie robotniczej. Skończył 4 klasy, pracował m.in. jako pomocnik traktorzysty i traktorzysta, od czerwca 1943 służył w Armii Czerwonej w Swierdłowsku i Niżnym Tagile, w grudniu 1943 został skierowany na front. Od stycznia 1944 walczył w wojnie z Niemcami na 2 Front Ukraiński, później 2 Białoruskim, brał udział w operacji korsuń-szewczenkowskiej, humańsko-botoszańskiej, brzesko-lubelskiej, warszawsko-poznańskiej, pomorskiej i berlińskiej, w wyzwalaniu Lublina, Dęblina, Magnuszewa i Warszawy, 15-16 stycznia 1945 walcząc w składzie 47 Gwardyjskiej Brygady Pancernej 9 Gwardyjskiego Korpusu Pancernego 2 Gwardyjskiej Armii Pancernej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu starszego sierżanta wyróżnił się podczas walk o Grójec i Żyrardów. Po wojnie służył w Grupie Wojsk Radzieckich w Niemczech, w 1947 został członkiem WKP(b), w czerwcu 1950 w stopniu starszyny został zdemobilizowany. 3 sierpnia 1995 otrzymał honorowe obywatelstwo Niżnego Tagiłu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]