Przejdź do zawartości

Aleksandr Miroszniczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Miroszniczenko
Александр Мирошниченко
Pseudonim

Aleks

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1964
Kustanaj, Kazachska SRR

Data i miejsce śmierci

19 maja 2003
Kustanaj, Kazachstan

Obywatelstwo

Kazachstan

Wzrost

193 cm

Kategoria wagowa

ciężka

Bilans walk zawodowych
Liczba walk

22

Zwycięstwa

21

Przez nokauty

15

Porażki

1

Remisy

0

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Seul 1988 boks
(waga superciężka)
Igrzyska dobrej woli
srebro Moskwa 1986 boks (waga superciężka)
Mistrzostwa świata
srebro Moskwa 1989 waga superciężka
Mistrzostwa Europy
brąz Warna 1983 waga superciężka
brąz Ateny 1989 waga superciężka

Aleksandr Wiktorowicz Miroszniczenko (ros. Александр Викторович Мирошниченко, ur. 26 kwietnia 1964 w Kustanaju, zm. 19 maja 2003 tamże) − radziecki i kazachski bokser, medalista mistrzostw Europy, świata oraz igrzysk olimpijskich w wadze superciężkiej.

Kariera amatorska

[edytuj | edytuj kod]

Był trzykrotnym mistrzem (1986, 88, 89) i dwukrotnym wicemistrzem (1985, 87) ZSRR w wadze superciężkiej. W 1983 roku osiągnął pierwszy znaczący sukces na arenie międzynarodowej, gdy w Warnie zdobył brązowy medal mistrzostw Europy. 6 lat później ponownie zajął trzecie miejsce na mistrzostwach Europy (tak jak poprzednio przegrał w półfinale z Niemcem Ullim Kadenem), a także został w Moskwie wicemistrzem świata, ulegając jedynie Roberto Balado.

W 1988 roku wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich. W turnieju wagi superciężkiej stoczył następujące walki, ostatecznie zdobywając brązowy medal[1]:

Kariera zawodowa

[edytuj | edytuj kod]

W połowie 1990 roku rozpoczął profesjonalną karierę. W ciągu niespełna trzech lat, walcząc na terenie Kazachstanu, Japonii i Europy, zwyciężył w 21 walkach z rzędu. 17 kwietnia 1993 roku w swoim 22 pojedynku zmierzył się na gali w Tarazie z debiutującym wśród zawodowców Olegiem Maskajewem. Miroszniczenko przegrał przez techniczny nokaut w 3. rundzie. Wskutek tej porażki zakończył pięściarską karierę.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Został trenerem. W 1998 roku założył w rodzinnym mieście szkołę boksu. W latach 2000–2002 był głównym trenerem reprezentacji obwodu kustanajskiego. W 2002 z jego inicjatywy na Państwowym Uniwersytecie w Kustanaju utworzono katedrę sportów walki i wschodnich sztuk walki, której został kierownikiem[2].

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

19 maja 2003 roku znaleziono go martwego na parterze klatki schodowej bloku, w którym mieszkał. Przyczyną zgonu był upadek z dziewiątego piętra, w wyniku którego Miroszniczenko doznał śmiertelnych obrażeń głowy i narządów wewnętrznych. Według śledczych był to nieszczęśliwy wypadek − bokser stracił równowagę, w trakcie gdy siedział na poręczy balustrady i palił papierosa. Media spekulowały jednak, że Miroszniczenko padł ofiarą morderstwa, które miałoby być zemstą świata przestępczego. Występował on bowiem jako jeden z głównych świadków w procesie lokalnego gangstera, który był oskarżony o zabójstwo dokonane siedem lat wcześniej. W wyniku obciążających zeznań Miroszniczenki przestępca został skazany[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 24.Olympic Games - Seoul, South Korea. amateur-boxing.strefa.pl. [dostęp 2011-07-07]. (ang.).
  2. ИСТОРИЯ БОКСА КОСТАНАЙСКОЙ ОБЛАСТИ В ЛИЦАХ. Bokserska Federacja Obwodu Kustanajskiego. [dostęp 2011-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-03)]. (ros.).
  3. Тайна смерти культового героя костанайского бокса Александра Мирошниченко. centrasia.ru, 24 maja 2003. [dostęp 2011-07-08]. (ros.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]