Aleksandra Valenta
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przyczyna śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
pedagog |
| Narodowość | |
| Uczelnia | |
| Wydział |
Aleksandra Valenta (ur. 1913, zm. 1940 w ZSRR) – polska pedagog, pracownik naukowy Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie, jedna z nielicznych Polek – ofiar zbrodni katyńskiej.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w 1913[1][2]. Była córką Wacława[1].
Z wykształcenia była pedagogiem[2]. Pracowała na stanowisku młodszego asystenta w Zakładzie Pedagogicznym prof. Bogdana Suchodolskiego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie[2]. Weszła do składu Rady Naczelnej założonej w 1937 przez Jerzego Lerskiego organizacji Polska Młodzież Społeczno-Demokratyczna[3].
Po wybuchu II wojny światowej, agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 oraz okupacji sowieckiej w październiku 1939 została aresztowana przez funkcjonariuszy NKWD[2]. Była przetrzymywana we Lwowie i w Gorodni[2]. W 1940 zamordowana przez NKWD w ramach zbrodni katyńskiej[2]. Jej nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (została wymieniona na liście wywózkowej 71/1-57, oznaczona numerem 385, dosłownie określona jako „Aleksandra Walenta”)[1]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 102. [dostęp 2022-07-02].
- ↑ a b c d e f Draus 2007 ↓, s. 103.
- ↑ Draus 2007 ↓, s. 56.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jan Draus: Uniwersytet Jana Kazimierza we Lwowie 1918-1946. Portret kresowej uczelni. Kraków: Księgarnia Akademicka, 2007, s. 1-328. ISBN 978-83-7188-964-6.