Aleksandyr Foł

Aleksandyr Foł

Data i miejsce urodzenia	3 lipca 1933 Sofia
Data śmierci	1 marca 2006
Wicepremier
Okres	od 28 grudnia 1979 do 18 czerwca 1981
Przynależność polityczna	Bułgarska Partia Komunistyczna
Minister oświaty
Okres	od 28 grudnia 1979 do 24 marca 1986
Poprzednik	Draża Wyłczewa
Następca	Iłczo Dimitrow
Odznaczenia

Aleksandyr Nikołaew Foł (bułg. Александър Николаев Фол; ur. 3 lipca 1933 w Sofii, zm. 1 marca 2006 w Sofii) – bułgarski historyk, filolog i polityk komunistyczny, działacz Bułgarskiej Partii Komunistycznej, minister oświaty (1979–1986).

Pochodzenie i edukacja

Był synem pisarza i reżysera Nikołaja Foła i Wery z d. Bojadżiewej. W 1957 ukończył studia z zakresu historii i filologii klasycznej na Uniwersytecie Sofijskim. Studia kontynuował w paryskim Collège de France i w Niemieckim Instytucie Archeologicznym w Berlinie.

Działalność naukowa

Po ukończeniu studiów rozpoczął pracę naukową na Uniwersytecie Sofijskim. Specjalizował się w historii kultury starożytnej Grecji i Tracji. W 1972 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1975 zwyczajnego. Należał do grona założycieli Katedry Historii Starożytnej i Trakologii na Uniwersytecie Sofijskim, a także Instytutu Trakologii, będącego oddziałem Bułgarskiej Akademii Nauk, którym kierował do 1992. Od 1972 organizował kongresy trakologiczne, był także współautorem wystawy Skarby Tracji, otwartej w Sofii w 1974. Autor kilkunastu monografii poświęconych historii starożytnej. Był członkiem korespondentem Serbskiej Akademii Nauk i Sztuk, a także członkiem honorowym Rumuńskiego Instytutu Trakologii.

Działalność polityczna

Od lat 60. XX w. Aleksandyr Foł należał do grona młodych intelektualistów bułgarskich, współpracujących z Ludmiłą Żiwkową. Był współorganizatorem wystawy prezentujących bułgarskie skarbu sztuki trackiej, którą udostępniono w 25 krajach świata. W latach 1979-1986 kierował ministerstwem edukacji. W latach 1981–1990 był członkiem Komitetu Centralnego Bułgarskiej Partii Komunistycznej.

Życie prywatne

Był żonaty (żona Walerija Foł jest historykiem), miał córkę Aleksandrę. Zmarł na chorobę nowotworową i został pochowany na stołecznym Cmentarzu Centralnym.

Odznaczenia i wyróżnienia

Pomnik Aleksandra Foła w Sofii

Za swoją działalność naukową i polityczną Foł został uhonorowany Orderem Starej Płaniny, Medalem Świętego Cyryla, a także francuskim Orderem Sztuki i Literatury. W sąsiedztwie Instytutu Trakologii znajduje się obelisk poświęcony pamięci Aleksandra Foła. Imię Aleksandra Foła nosi jedna z ulic w południowej części Sofii.

Wybrane publikacje

• 1967: Епаминонд. Държавно военно издателство, Sofia
• 1969: Тракийско военно изкуство, Държавно военно издателство, Sofia.
• 1970: Демографска и социална структура на древна Тракия, Наука и изкуство, Sofia.
• 1972: Политическа история на траките, Наука и изкуство, Sofia.
• 1975: Тракия и Балканите през ранно-елинистическата епоха, Наука и изкуство, Sofia.
• 1990: Политика и култура на древна Тракия, Наука и изкуство, Sofia.
• 2001: Тракийската култура: Казано и премълчано, Рива, Sofia.

Bibliografia

• Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 487-488. ISBN 978-954-430-603-8.