Alexander Melville Bell

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alexander Melville Bell
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1819
Edynburg

Data śmierci

7 sierpnia 1905

Zawód, zajęcie

fonetyk

Multimedia w Wikimedia Commons
Ilustracja z Visible Speech
Dom Bellów w kanadyjskim Brantford – muzeum Alexandra Grahama Bella

Alexander Melville Bell (ur. 1 marca 1819 w Edynburgu, zm. 7 sierpnia 1905 w Waszyngtonie) – szkocki fonetyk, specjalista w dziedzinach ortoepii i elokucji.

Opracował obrazkowy system pisma dla transkrypcji fonetycznej, tzw. Visible Speech, ukazujący pozycje gardła, języka i ust przy produkcji dźwięków, wykorzystywany w nauczaniu mowy osób głuchoniemych.

Ojciec Alexandra Grahama Bella.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Alexander Melville Bell urodził się 1 marca 1819 roku w Edynburgu[1]. Pierwsze nauki pobierał w domu u ojca Alexandra Bella (1790–1865), specjalisty w zakresie fonetyki i zaburzeń mowy[1]. W 1834 roku Alexander Bell przeprowadził się wraz z Alexandrem Melvillem do Londynu[2]. Alexander Melville pracował jako asystent sukiennika, a w 1838 roku wyjechał do Nowej Fundlandii w celach zdrowotnych[2]. Zamieszkał w domu przyjaciela rodziny w St John’s i pracował jako urzędnik w firmie wysyłkowej[2]. Jednocześnie prowadził terapie według metod swojego ojca dla osób dotkniętych jąkaniem[2]. W 1842 roku powrócił do Londynu, gdzie zaczął prowadzić badania nad fizjologią narządów mowy[2].

W latach 1843–1865 Alexander Melville Bell wykładał na uniwersytecie w Edynburgu[1]. W 1844 roku Bell poślubił Elizę Grace Symonds, portrecistkę. Bellowie mieli trzech synów: Melville’a Jamesa – nazywanego „Melly’m” (1845–1870[2]), Alexandra Melville’a – nazywanego „Aleckiem” (ur. 1847) i Edwarda Charles’a – nazywanego „Tedem” (1848–1867[2].) [3][4]. Melville James i Edward zmarli na gruźlicę[2].

Alexander Melville Bell opracował obrazkowy system pisma dla transkrypcji fonetycznej, tzw. Visible Speech, ukazujący pozycje gardła, języka i ust przy produkcji dźwięków[1]. System ten był wykorzystywany w nauczaniu mowy osób głuchoniemych[1].

W latach 1865–1870 Bell był wykładowcą na University of London[1][5]. W 1868 roku, a także w 1870 i 1871, prowadził wykłady w Lowell Institute w Bostonie[5]. W 1870 roku Bellowie wyjechali do Kanady[1], gdzie zamieszkali w Brantford[6]. Do decyzji o wyjeździe przyczynił się pogarszający się stan zdrowia syna Alexandra[6]. W Kanadzie Alexander Melville Bell wykładał w Queen’s College (późniejszym Queen’s University) w Kingston[5].

W 1881 roku przeniósł się z żoną do Waszyngtonu, gdzie poświęcił się edukacji osób głuchoniemych przy użyciu Visible Speech[5]. Po śmierci Elizy ożenił się ponownie z Harriet G. Shiebly[6]. Bell zmarł 7 sierpnia 1905 w Waszyngtonie[6].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • The Art of Reading, 1845[2]
  • Principles of Speech and Elocution, 1849[1]
  • Steno-Phonography, 1852[5]
  • Letters and Sounds, 1858[5]
  • The Standard Elocutionist, 1860 – razem z bratem Davidem Charles’em Bellem[5]
  • Principles of Speech and Dictionary of Sounds, 1863[5]
  • Visible Speech: The Science of Universal Alphabetics, 1867[5]
  • Sounds and their Relations, 1881[5]
  • Lectures on Phonetics, 1885[5]
  • World English: the Universal Language, 1888[5]
  • A Popular Manual of Visible Speech and Vocal Physiology, 1889[5]
  • The Science of Speech, 1897[5]
  • The Fundamentals of Elocution, 1899[5]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d e f g h Bell, Alexander Melville. W: James Grant Wilson, John Fiske: Appletons’ Cyclopædia of American Biography. 1900. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Lawrence Surtees: BELL, ALEXANDER GRAHAM. W: Dictionary of Canadian Biography, vol. 15. University of Toronto/Université Laval, 2003. [dostęp 2015-08-10].
  3. ↑ Naomi Pasachoff: Alexander Graham Bell: Making Connections. Oxford University Press, 1996, s. 11. ISBN 978-0-19-509908-9. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  4. ↑ Mary Kay Carson: Alexander Graham Bell: Giving Voice to the World. Sterling Publishing Company, Inc., 2007, s. 5. ISBN 978-1-4027-4951-3. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  5. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Bell, Alexander Melville. W: Chisholm, Hugh: 1911 Encyclopædia Britannica. Cambridge University Press, 1911. [dostęp 2015-08-10]. (ang.).
  6. ↑ a b c d A.J. Whitaker: Bell Telephone Memorial. Brantford, Ontario: City of Brantford/Hurley Printing, 1944. [dostęp 2015-08-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alexander_Melville_Bell&oldid=71779750”