Alf (serial telewizyjny)
| ||
 czarno-białe logo serialu | ||
| Gatunek | sitcom, komedia, familijny | |
| Kraj produkcji |  Stany Zjednoczone
| |
| Oryginalny język | angielski | |
| Twórcy | Paul Fusco Tom Patchett | |
| Główne role | Mihaly Meszaros Paul Fusco Max Wright Anne Schedeen Andrea Elson Benji Gregory John LaMotta Liz Sheridan | |
| Liczba odcinków | 102 | |
| Liczba serii | 4 | |
| Lista odcinków | ||
| Produkcja | ||
| Produkcja | Tom Patchett Paul Fusco | |
| Reżyseria | Nick Havinga Burt Brinckerhoff | |
| Scenariusz | Tom Patchett Paul Fusco | |
| Muzyka | Alf Clausen | |
| Zdjęcia | Alan Walker Ron Miller | |
| Scenografia | David Sackeroff Thomas Fichter | |
| Czas trwania odcinka | 25-30 min. | |
| Pierwsza emisja | ||
| Data premiery | 22 września 1986 18 marca 1991
| |
| Stacja telewizyjna | NBC TVP1
| |
| Lata emisji | 1986–1990 | |
| Format obrazu | 4:3 | |
ALF – popularny amerykański komediowy serial telewizyjny z elementami fantastyki naukowej, wyprodukowany przez NBC w latach 1986-1990. Był zainspirowany i parodiował film E.T. (1982) Stevena Spielberga. Premiera serialu miała miejsce 22 września 1986 r. na kanale NBC[1]. W TVP po raz pierwszy wyemitowany został 18 marca 1991 r.[2]
W sierpniu 2018 r. Warner Bros. ujawniło, że pracuje nad scenariuszami do remake'u serialu Alf ze scenarzystami Tomem Patchettem i Paulem Fusco[3].
Fabuła[edytuj | edytuj kod]
Tytułowy bohater Gordon Shumway był małym kosmitą przezwanym A.L.F. (od ang. alien life form, obca forma życia)[4]. Urodził się 28 października 1756 r. na fikcyjnej planecie Melmac (6 parseków za Hydra Centauris), która miała zielone niebo i niebieską trawę oraz cierpiała na nadmiar złota i platyny.
Alf pokryty był w 98% futrem barwy sjeny palonej, miał pomarszczony pysk, osiem żołądków, a jego ulubiony posiłek stanowiły koty. Wylądował na Ziemi, rozbijając się swoim statkiem kosmicznym na dachu garażu rodziny Tannerów, na przedmieściach Los Angeles, i zamieszkał razem z nimi. Dzieci, Lynn i Brian za nim przepadają, ojciec Willie raczej go toleruje, a z matką Kate często ma na pieńku. W serialu pojawiają się też wścibscy sąsiedzi Ochmonkowie oraz kot Tannerów, Szczęściarz (Lucky), na którego zjedzenie Alf ma wielką ochotę.
Produkcja[edytuj | edytuj kod]
Pomysłodawcą serialu był lalkarz Paul Fusco, który przekonał do jego produkcji stację NBC. W okresie 4 lat powstały 102 odcinki, w czterech sezonach. Przed rozpoczęciem produkcji drugiego sezonu władze stacji nakazały usunięcie niektórych kontrowersyjnych zachowań głównego bohatera (spożywanie alkoholu, słownictwo), by nadać serialowi bardziej familijny charakter. Postać kosmity była lalką zamontowaną na stelażu z zapadnią, spod którego technicy ją obsługiwali. W nielicznych scenach wymagających pokazania pełnej postaci aktor Mihaly Meszaros zakładał kostium ALF-a, jednak z czasem zrezygnowano z tych scen wskutek wysokich kosztów. Skomplikowana konstrukcja lalki znacznie przedłużała pracę nad poszczególnymi odcinkami, co wywoływało wśród aktorów oraz obsady konflikty i napięcia[5].
Po zakończeniu czwartego sezonu stacja zrezygnowała z dalszej produkcji, z powodu spadającej oglądalności, chociaż finał sezonu został przygotowany z myślą o piątej serii. W 1996 r. nakręcono filmową kontynuację, Projekt ALF, została ona jednak skrytykowana przez widzów. Ponadto zrealizowano serial animowany Alf o życiu i rodzinie ALF-a na Melmac (1987–1989) oraz komiks wydawnictwa Marvel Comics (50 numerów, 1987–1991)[5].
Obsada[edytuj | edytuj kod]
- Max Wright – Willie Tanner – 103 odcinki
- Anne Schedeen – Kate Tanner – 103 odcinki
- Andrea Elson – Lynn Tanner – 103 odcinki
- Benji Gregory – Brian Tanner – 103 odcinki
- Paul Fusco – Gordon ALF Shumway (głos) (niewymieniony w czołówce) – 103 odcinki
- Mihaly Meszaros - Gordon ALF Shumway (niewymieniony w czołówce) – 11 odcinków
- Abraham Verduzco – Gordon ALF Shumway (niewymieniony w czołówce)
- John LaMotta – Trevor Ochmonek – 41 odcinków
- Liz Sheridan – Raquel Ochmonek – 36 odcinków
- Charles Nickerson – Eric Tanner – 16 odcinków
- Josh Blake – Jake Ochmonek – 15 odcinków
- Anne Meara – Dorothy Halligan – 9 odcinków
- Jim J. Bullock – Neal Tanner – 5 odcinków
- Andrea Covell – Jody – 5 odcinków
- Bill Daily – Larry, psychiatra – 4 odcinki
- Paul Dooley – Whizzer Deaver – 3 odcinki
- Beverly Archer – p. Byrd – 3 odcinki
- Dean Cameron – Robert Sherwood – 3 odcinki
- Raye Birk – oficer Griswald – 3 odcinki
- Stacy Langenkamp – jako ona sama – 3 odcinki
- Mickey Jones – Artie – 3 odcinki
- Sam Whipple – Sam – 3 odcinki
- Linda Hoy – Bernice Billings – 3 odcinki
- Michael Berryman – Rick – 3 odcinki
- Tracey Walter – Gravel Gus – 3 odcinki
- Alan David Gelman – dostawca – 3 odcinki
- Nedra Volz – kobieta kot – 3 odcinki
- Nedra Volz – kobieta kot – 3 odcinki
- Eugene Greytak – papież Jan Paweł II – 2 odcinki
- Nick Angotti – oficer policji – 2 odcinki
- Cleavon Little – George Foley – 2 odcinki
- Ricky Paull Goldin – Danny Duckworth – 2 odcinki
- Rich Little – jako on sam – 2 odcinki
- David Ogden Stiers – Flakey Pete – 2 odcinki
- David Leisure – Brandon Tartikoff – 2 odcinki
- Keri Houlihan – Tiffany – 2 odcinki
- Mark Clayman – Randy – 2 odcinki
- Wendy Oates – Stephanie – 2 odcinki
- Michael Champion – sierż. Matt Fox – 2 odcinki
- Teresa Ganzel – The Matinee Lady – 2 odcinki
- Lee Ryan – Carl Buck – 2 odcinki
- Marcia Wallace – p. Lyman – 2 odcinki
- Glenn Withrow – Richard – 2 odcinki
- Tim Wade – kier. sceny – 2 odcinki
- Stephanie Hagen – Sylvia – 2 odcinki
- Molly Hagan – Denise – 2 odcinki
- David Knell – Dudley – 2 odcinki
- Carl Franklin – dr Willoughby – 2 odcinki
- Frederick De Cordova – jako on sam – 2 odcinki
- Norman Lee Harris – Jeff – 2 odcinki
- Connie Richmond – 1. pielęgniarka – 2 odcinki
- Patricia Ayame Thomson – 2. pielęgniarka – 2 odcinki
- Robert P. Lieb – wujek Rocky – 2 odcinki
- Adrienne Hampton – Diana – 2 odcinki
Wersja polska[edytuj | edytuj kod]
Pierwsza wersja lektorska (1990/1991 rok) - emitowana w Telewizji Polskiej:
Opracowanie: Telewizyjne Studia dźwięku w Warszawie
Tekst: Piotr Perczyński
Czytał: Maciej Gudowski
Druga wersja lektorska (1995/1996 rok) - emitowana w Polsacie:
Opracowanie: Agata Malusiak
Czytał: Jacek Brzostyński
Trzecia wersja lektorska (1999/2000 rok) - emitowana w TVN, RLT7, TVN7:
Tekst: Iwona Iwańska, Michał Kwiatkowski, Andrzej Wojtaś
Czytał: Andrzej Matul
Spis odcinków[edytuj | edytuj kod]
| Seria | Liczba odcinków | Czas emisji | |
|---|---|---|---|
| 1 | 1–26 (26) | 22 września 1986 – 11 maja 1987 | |
| 2 | 27–52 (26) | 21 września 1987 – 9 maja 1988 | |
| 3 | 53–78 (26) | 3 października 1988 – 8 maja 1989 | |
| 4 | 79–102 (24) | 18 września 1989 – 24 marca 1990 | |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ TV reviews; 'Together We Stand' and 'Alf' (ang.). telemagazyn.pl. [dostęp 11 stycznia 2020].
- ↑ "Alf" - futrzany kosmita z planety Melmac. Kto grał Alfa? (pol.). telemagazyn.pl. [dostęp 11 stycznia 2020].
- ↑ Powstanie nowa wersja serialu 'Alf', 2 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-02].
- ↑ Alf - odcinek 1 (S01E01) na AllCaster.pl, allcaster.pl [dostęp 2017-12-21].
- ↑ a b "ALF": powrót na Melmac po 30 latach, 21 września 2016 [dostęp 2016-09-22].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alf w bazie IMDb (ang.)
- Alf w bazie Filmweb
- Alf w Internetowej Bazie Filmowej (fdb.pl)
- Alf w bazie TV.com (ang.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Alf
- Wszystko o Alfie (ang.)
- Fan History – Alf (ang.)
