Alfabet białoruski (arabski)
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Arabski alfabet białoruski – alfabet wykształcony w XVI wieku na potrzeby białoruskich Tatarów, którzy przejęli język białoruski. Jako iż w alfabecie arabskim brakowało niektórych liter, wykorzystano litery perskie lub utworzono nowe.

Fragment kitabu z zaznaczonymi znakami specyficznymi dla białoruskiego wariantu alfabetu arabskiego
Np. dla głosek: ž, č i p (ж, ч i п) przyjęto znaki:
پ چ ژ
A dla głosek: dz i c (дз i ц) utworzono nowe znaki:
ࢯ ࢮ
Dwa ostatnie znaki w standardzie Unikodu mają zajmować kolejno miejsca: U+08AE oraz U+08AF[1][2].
Wszystkie znaki w różnych alfabetach[edytuj | edytuj kod]
cyrylica | łaciński | arabski |
---|---|---|
Б, б | B, b | ب |
Ц, ц | C, c | ࢯ |
Ч, ч | Č, č | چ |
Х, х | CH, ch | ح |
Д, д | D, d | د |
ДЖ, дж | DŽ, dž | ج |
ДЗ, дз | DZ, dz | ࢮ |
Ф, ф | F, f | ف |
Ґ, ґ | G, g | غ |
Г, г | H, h | ه |
Й, й | J, j | ى |
К, к | K, k | ق |
Л, л | Ł, ł | ل |
М, м | M, m | م |
Н, н | N, n | ن |
П, п | P, p | پ |
Р, р | R, r | ر |
С, с | S, s | ص |
Ш, ш | Š, š | ش |
Т, т | T, t | ط |
Ў, ў | Ŭŭ | و |
В, в | Vv | و |
З, з | Zz | ض |
Ж, ж | Žž | ژ |
ЦЬ, ць | Ćć | س |
ДЗЬ, дзь | DŹ, dź | |
ЛЬ, ль | L, l | ل |
НЬ, нь | Ń, ń | ن |
СЬ, сь | Ś, ś | ث |
ЗЬ, зь | Ź, ź | ز |
ТЬ, ть | TJ, tj | ت |
КЬ, кь | KJ, kj | ك |
' | – | ع |
Ь, ь | ’’[a] | – |
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ 2 znaki’
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Д-р Я. Станкевіч. Беларускія мусульмане і беларуская літаратура арабскім пісьмом. [Адбітка з гадавіка Беларускага Навуковага Таварыства, кн. I.] – Вільня: Друкарня Я. Левіна, 1933 ; Менск: Беларускае коопэрацыйна-выдавецкае таварыства „Адраджэньне”, 1991 [факсімільн.]. – 3-е выд.