Alfons I Waleczny

Alfons I Waleczny

Alfons I Waleczny
Król Aragonii
Okres	od 1104 do 1134
Poprzednik	Piotr I
Następca	Ramiro II Mnich
Król Nawarry
Okres	od 1104 do 1134
Poprzednik	Piotr I
Następca	Garcia IV Odnowiciel
Dane biograficzne
Dynastia	Jimenez
Data urodzenia	ok. 1073
Data śmierci	7 września 1134
Ojciec	Sancho Ramírez
Matka	Felicja de Roucy
Żona	Urraka Kastylijska

Alfons I Waleczny (ur. ok. 1073, zm. 7 września 1134) – król Aragonii i Nawarry 1104–1134.

Był młodszym synem Sancha V – króla Nawarry i Aragonii (jako Sancho I) i oba królestwa odziedziczył po śmierci swojego starszego brata Piotra I w 1104 r.

Alfons w czasie swojego panowania podbił wiele miast na obszarze doliny Ebro: Egeę, Tudelę (1119), Saragossę (po 7-miesięcznym oblężeniu), Calatayud, Borję, Tarazonę, Darokę oraz Monreal del Campo. Zmarł we wrześniu 1134 po nieudanej bitwie z Maurami podczas oblężenia Fragi.

Ten wojownik (brał udział w dwudziestu dziewięciu bitwach przeciwko muzułmańskim Maurom lub chrześcijanom), ożenił się 30 czerwca 1109 z Urraką z Kastylii, wdową po Rajmundzie z Burgundii, wyjątkowo rozwiązłą i zapalczywą kobietą. Małżeństwo zostało zaaranżowane w 1106 przez jej ojca, Alfonsa VI z Kastylii, by zjednoczyć dwa chrześcijańskie królestwa w walce przeciw muzułmańskim Almorawidom oraz by dać im zdolnego przywódcę militarnego. Urraca była jednak wyjątkowo upartą kobietą, więc małżonkowie stale spierai się, nieraz uciekając się do przemocy fizycznej, aż w końcu rozpoczęli ze sobą otwartą wojnę. Będąc znacznie lepszym dowódcą od swoich przeciwników, Alfons wygrywał bitwy pod Sepalwedą i Fuente de la Culebra, jednak jego jedynymi godnymi zaufania poplecznikami byli Aragończycy, którzy nie byli dość liczni, by pokonać Kastylię i León. W końcu papież unieważnił jego małżeństwo z Urraką pod pretekstem kuzynostwa trzeciego stopnia.

Król spierał się też z Kościołem – przede wszystkim z cystersami – i to prawie tak gwałtownie jak ze swą żoną. Gdy tylko ją pokonał, wygnał wspierającego ją arcybiskupa Bernarda wraz z mnichami z Sahagun. W końcu został jednak zmuszony do odstąpienia Kastylii i Leonu swojemu pasierbowi Alfonsowi, dziecku Urraki i jej pierwszego męża. Interwencja papieża Kaliksta II pomogła w ustanowieniu porozumienia między imiennikami.

Alfons Waleczny zdobył sławę, bo zwyciężał w wielu bitwach: nad środkową Ebro, gdy wygnał Maurów z Saragossy; podczas wielkiego rajdu w 1125, kiedy to uwolnił spod muzułmańskiego panowanie chrześcijan z Grenady; w południowo-zachodniej Francji, do której miał prawa jako król Nawarry. Trzy lata przed śmiercią ogłosił, że jest jego wolą, by królestwo przypadło templariuszom, joannitom i bożogrobcom; poddani odmówili jej wypełnienia testamentu swego bezpotomnie zmarłego monarchy. Był on gwałtownym, brutalnym człowiekiem, pobożnym jedynie z pozoru, ale odegrał ogromną rolę podczas rekonkwisty.