Alfonso Cortés Contreras

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfonso Cortés Contreras
Herb duchownego Ecce Agnus Dei
Oto Baranek Boży
Kraj działania

Meksyk

Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1947
La Luz

Arcybiskup León
Okres sprawowania

od 2013

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

26 października 1972

Nominacja biskupia

24 czerwca 2005

Sakra biskupia

24 sierpnia 2005

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

24 sierpnia 2005

Konsekrator

Francisco Robles Ortega

Współkonsekratorzy

Giuseppe Bertello
José Guadalupe Martín Rábago

Alfonso Cortés Contreras (ur. 16 lipca 1947 w La Luz) – meksykański duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup metropolita León od 2013.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Święcenia kapłańskie otrzymał 26 października 1972 i został inkardynowany do archidiecezji Monterrey. Po kilkuletnim stażu wikariuszowskim został wykładowcą miejscowego seminarium oraz Papieskiego Uniwersytetu Meksyku. W 1987 wyjechał do Rzymu i został ekonomem Papieskiego Kolegium Meksykańskiego. W 1991 powrócił do Meksyku i otrzymał nominację na proboszcza parafii św. Jana Bosko. Od 1999 ponownie przebywał w Rzymie, obejmując funkcję rektora kolegium meksykańskiego[1].

24 czerwca 2005 papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji Monterrey, ze stolicą tytularną Aquae Regiae[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 24 sierpnia 2005 ówczesny arcybiskup Monterrey – Francisco Robles Ortega.

10 lipca 2009 został mianowany biskupem ordynariuszem diecezji Cuernavaca[2], zaś 18 sierpnia 2009 kanonicznie objął urząd.

22 grudnia 2012 został mianowany arcybiskupem metropolitą León[3]. Ingres odbył się 20 marca 2013.

Paliusz otrzymał z rąk papieża Franciszka w dniu 29 czerwca 2013.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b NOMINA DI AUSILIARE DI MONTERREY (MESSICO). vatican.va, 2005-06-24. [dostęp 2020-04-02]. (wł.).
  2. RINUNCIA DEL VESCOVO DI CUERNAVACA (MESSICO) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2009-07-10. [dostęp 2020-04-02]. (wł.).
  3. RINUNCIA DELL’ARCIVESCOVO DI LEÓN (MESSICO) E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2012-12-22. [dostęp 2020-04-02]. (wł.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]