Alfred Jahn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Alfred Jahn
Ilustracja
Tablica pamiątkowa we Wrocławiu
Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1915
Kleparów

Data i miejsce śmierci

1 kwietnia 1999
Wrocław

Doktor nauk o ziemi
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski

Grób profesora Alfreda Jahna na cmentarzu Świętego Wawrzyńca we Wrocławiu

Alfred Jahn (ur. 22 kwietnia 1915 w Kleparowie, zm. 1 kwietnia 1999 we Wrocławiu) – polski geograf, geomorfolog i polarnik, autor ponad 350 prac naukowych. W latach 1962–1968 rektor Uniwersytetu Wrocławskiego, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę powszechną i V Państwowe Gimnazjum im. Hetmana Stanisława Żółkiewskiego we Lwowie. W 1933 zdał maturę z pierwszą lokatą i podjął studia geograficzne na Uniwersytecie Jana Kazimierza, specjalizując się pod kierunkiem prof. Augusta Zierhoffera w geomorfologii. Skończył je w 1937 pracą dyplomową o rzeźbie północnej krawędzi Podola, po czym został asystentem Instytucie Geograficznym na tejże uczelni. Brał udział w wyprawie na Grenlandię, zorganizowanej przez Aleksandra Kosibę. Materiały naukowe z tej wyprawy posłużyły mu do napisania pracy doktorskiej Badania nad strukturą i temperaturą gleb w Zachodniej Grenlandii. Tytuł doktora filozofii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie otrzymał w 1939.

Wojnę spędził w rodzinnym Lwowie, podczas okupacji niemieckiej (1941-1944) Lwowa karmiąc wszy w Instytucie Badań nad Tyfusem Plamistym i Wirusami prof. Rudolfa Weigla. Dzięki tej pracy przez dwa lata utrzymywała się cała rodzina. Po ponownym zajęciu Lwowa przez Sowietów (lipiec 1944) i po odmowie zatrudnienia na uniwersytecie, znalazł pracę w Urzędzie Geologicznym miasta Lwowa. W maju 1945 wraz z wieloma innymi Polakami został zmuszony do opuszczenia Lwowa.

W latach 1945-1949 był pracownikiem Uniwersytetu Lubelskiego (UMCS). Od roku 1950 do śmierci pracował jako kierownik zakładu geografii fizycznej, a później geomorfologii na Uniwersytecie we Wrocławiu. W latach 1962-1968 był rektorem tejże uczelni. Podczas demonstracji w marcu 1968 stanął po stronie strajkujących studentów, narażając się na represje ze strony komunistycznych władz.

Od 1971 był członkiem korespondentem, od 1983 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[1], w latach 1981-1986 członkiem jej prezydium, a także członkiem Komitetu Nauk Geograficznych, Komitetu Zagospodarowania Ziemi Górskiej, Komitetu Badań Polarnych (w latach 1981-84 jego przewodniczącym) i Komitetu Badań Czwartorzędu PAN[2] W latach 1971-1975 pełnił funkcję prezesa Polskiego Towarzystwa Geograficznego[3]. Uzyskał doktoraty honoris causa uniwersytetów: Wrocławskiego (1985), Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1985)[4], Adama Mickiewicza w Poznaniu (1990) i Iwana Franki we Lwowie (1999). Inicjator akcji sprowadzenia do Wrocławia i wyeksponowania Panoramy Racławickiej.

Jego nazwiskiem nazwano jeden ze szczytów na Spitsbergenie[5]. W 1999 nadano mu, jako pierwszemu po II wojnie światowej, tytuł Honorowego Obywatela Wrocławia. 30 grudnia 2004 na budynku Panoramy Racławickiej odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą prof. W 2005 Gimnazjum nr 20 we Wrocławiu przyjęło Alfreda Jahna za patrona szkoły, a w 2006 jego marmurowe popiersie autorstwa Tomasza Rodzińskiego ustawiono w galerii "Wielcy Wrocławianie" we wrocławskim ratuszu.

Dorobek naukowy[edytuj | edytuj kod]

Książkowe publikacje naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • A. Jahn, 1956: Wyżyna Lubelska. Rzeźba i czwartorzęd. Prace Geograficzne IG PAN, 7, Warszawa.
  • A. Jahn, 1966: Alaska. PWN.
  • A. Jahn, 1970: Zagadnienia strefy peryglacjalnej. PWN.
  • A. Jahn, 1971: Lód i zlodowacenia. PWN.
  • A. Jahn, 1975: Problems of the periglacial zone. PWN.
  • A. Jahn, 1992: Z morfologii Karpat Wschodnich. Wyd. Uniw. Wrocławskiego.
Okładka autobiografii A. Jahna "Z Kleparowa w świat szeroki"

Artykuły naukowe[edytuj | edytuj kod]

  • A. Jahn, 1980: Główne cechy i wiek rzeźby Sudetów. Czasopismo Geograficzne, t. LI, z. 2, s. 129-154.

Publikacje inne[edytuj | edytuj kod]

  • A. Jahn, 1991: Z Kleparowa w świat szeroki. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław (autobiografia).
  • A. Jahn, 1969: Grenlandia. Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa.

Redaktor monografii[edytuj | edytuj kod]

  • A. Jahn (red.), 1985: Karkonosze polskie. Zakład Narodowy im. Ossolińskich (nie był autorem żadnego z rozdziałów)
  • A. Jahn, S. Kozłowski, T. Wiszniowska (red.), 1989: Jaskinia Niedźwiedzia w Kletnie. Zakład Narodowy im. Ossolińskich (nie był autorem żadnego z rozdziałów)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ JAHN, Alfred, Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-02] (pol.).
  2. ↑ Alfred Jahn (1915-1999). [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-06-05)].
  3. ↑ Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
  4. ↑ Doktorzy honoris causa UMCS. umcs.lublin.pl. [dostęp 2011-02-23].
  5. ↑ Polskie nazwy na Spitsbergenie. hornsund.igf.edu.pl. [dostęp 2022-06-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Rektorzy Uniwersytetu Wrocławskiego od 1945 roku

UWr

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Alfred_Jahn&oldid=69777083”