Alfred Ohanowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alfred Ohanowicz
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1888
Lwów

Data i miejsce śmierci

21 marca 1984
Poznań

Senator III kadencji (II RP)
Okres

od 1930
do 1935

Przynależność polityczna

Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Alfred Ohanowicz (ur. 31 marca 1888 we Lwowie, zm. 21 marca 1984 w Poznaniu) – polski prawnik cywilista, profesor, senator (1930–1935), działacz społeczności ormiańskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we Lwowie w zamożnej, szlacheckiej rodzinie polskich Ormian. 3 kwietnia 1888[1] został ochrzczony w obrządku ormiańsko-katolickim w katedrze ormiańskiej we Lwowie. Ukończył szkoły średnie w Złoczowie i Lwowie[2]. Filister honorowy Korporacji Masovia. W 1910 uzyskał tytuł doktora praw na Uniwersytecie Lwowskim i opublikował swoją pierwszą monografię pt. Ciężary państwowe duchowieństwa w Polsce w drugiej połowie XV i początkach XVI wieku. W latach 1910–1919 pracował w Prokuratorii Skarbu, później Prokuratorii Generalnej RP we Lwowie. Brał czynny udział w obronie Lwowa w 1918.

Od czerwca 1919 stał na czele Katedry Prawa Cywilnego Uniwersytetu Poznańskiego. W latach (1928–1933) członek Trybunału Kompetencyjnego. W latach 1930–1935 był senatorem III kadencji z ramienia BBWR.

3 maja 1928 został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski[3][4].

We wrześniu 1939 aresztowany przez hitlerowców. W latach 1940–1944 przebywał w Warszawie, uczestnicząc w tajnym nauczaniu.

Od 1945 wykładał prawo cywilne na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1945–1960 był dziekanem Wydziału Prawa Uniwersytetu Poznańskiego (przemianowanego w 1955 na Uniwersytet im. Adama Mickiewicza). W 1965 uzyskał tytuł doktora honoris causa tej uczelni.

W latach 1958–1981 redaktor naczelny „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego” (następnie od 1982 r. honorowy przewodniczący komitetu redakcyjnego)[5].

Został pochowany 26 marca 1984 na Cmentarzu Junikowo w Poznaniu (pole 27 kwatera 1-6-9)[6].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

  • Współwłasność w prawie prywatnym austriackim (1916)
  • Niesłuszne wzbogacenie (1956)
  • Zbieg norm w polskim prawie cywilnym (1963)
  • Zobowiązania. Część szczegółowa (1956 i rozszerzone w 1964)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wirtualne Archiwum Polskich Ormian, księga metrykalna katedralnej parafii orm.-kat. we Lwowie
  2. Piotr Majewski: Posłowie i Senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919–1939. Słownik Biograficzny. Grzegorz Mazur (red.). Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, tom IV M-P, 2009, s. 264. ISBN 978-83-7059-875-4.
  3. M.P. z 1928 r. nr 111, poz. 175 „za zasługi na polu naukowem oraz w dziedzinie uporządkowania ustawodawstwa agrarnego”.
  4. Odznaczenia orderem Polonia Restituta. „Kurier Warszawski”. Nr 134, s. 16, 15 maja 1928. 
  5. Zbigniew Radwański: Alfred Ohanowicz Redaktor naczelny 1958–1981. repozytorium.amu.edu.pl. [dostęp 2015-12-01].
  6. Plan Poznania - Cmentarze [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-05-27].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]