Alistair Overeem
 Overeem w 2010 | |
| Pseudonim |
Demolition Man, The Reem |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
196 cm |
| Masa ciała |
119 kg |
| Styl walki | |
| Debiut |
kick-boxing – 1999 |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych[a] | |
| Liczba walk |
kick-boxing – 15 |
| Zwycięstwa |
kick-boxing – 11 |
| Przez nokauty |
kick-boxing – 7 |
| Przez poddania |
MMA – 17 |
| Przez decyzje |
kick-boxing – 4 |
| Porażki |
kick-boxing – 4 |
| Nieodbyte |
MMA – 1 |
| |
| Strona internetowa | |
Alistair Cees Overeem (ur. 17 maja 1980 w Londynie) – holenderski kickbokser i zawodnik MMA, mistrz Strikeforce (2007) oraz tymczasowy mistrz DREAM (2010) w wadze ciężkiej, a także zwycięzca K-1 World GP 2010.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się w Hounslow (jedno z londyńskich boroughs) ze związku Jamajczyka i Holenderki. Po rozwodzie rodziców, w wieku 6 lat przeprowadził się wraz z matką na stałe do Holandii. Po kądzieli jest daleko spokrewniony z panującym w Holandii królewskim rodem orańskim[1]. Ma starszego o 4 lata brata Valentijna.
Kariera MMA
[edytuj | edytuj kod]PRIDE FC
[edytuj | edytuj kod]Profesjonalny debiut w MMA zanotował w 1999 roku na gali It’s Showtime w Haarlemie. Następnie walczył dla organizacji RINGS i 2H2H.
W 2002 roku zadebiutował na ringu PRIDE FC. Rok później wystartował w turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003. Odpadł w ćwierćfinale znokautowany przez Chucka Liddella. W 2005 roku wziął udział w kolejnej edycji tej imprezy i tym razem, po pokonaniu przez poddanie Vitora Belforta i Ihora Wowczanczyna, doszedł do półfinału. W walce o finał został znokautowany przez późniejszego tryumfatora całego turnieju Maurício Ruę. W 2006 roku walczył w turnieju Pride Openweight Grand Prix. Przegrał w 1/8 z Fabricio Werdumem przez poddanie.
Hero's, Strikeforce, DREAM
[edytuj | edytuj kod]Po rozwiązaniu PRIDE FC (2007) przeszedł do wagi ciężkiej i walczył następnie dla organizacji Hero’s, Strikeforce i DREAM. 16 listopada 2007 roku zdobył wakujący tytuł mistrza Strikeforce w wadze ciężkiej, pokonując przez poddanie Paula Buentello. W sierpniu 2009 roku Overeem miał bronić pas w walce przeciwko Werdumowi, ale do pojedynku nie doszło z powodu kontuzji ręki Holendra[2]. W końcu po raz pierwszy bronił tytułu 15 maja 2010 roku przeciwko Brettowi Rogersowi. Pokonał go przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie na skutek ciosów pięściami w parterze[3].
31 grudnia 2010 roku, podczas gali Dynamite!! 2010 znokautował w 19 sekund Amerykanina Todda Duffee w walce o tymczasowe mistrzostwo DREAM w wadze ciężkiej[4].
W 2011 roku wystartował w 8-osobowym turnieju Strikeforce, skupiającym najlepszych zawodników tej organizacji w wadze ciężkiej. 18 czerwca w walce ćwierćfinałowej pokonał przez decyzję Fabricio Werduma. W półfinale miał się zmierzyć z innym Brazylijczykiem, Antônio Silvą. Odmówił jednak walki z nim w wyznaczonym przez telewizję Showtime wrześniowym terminie, powołując się na kontuzję. W rezultacie został usunięty z turnieju, a pod koniec lipca Strikeforce rozwiązała z nim kontrakt[5].
UFC
[edytuj | edytuj kod]Na początku września porozumiał się i związał z UFC, największą organizacją MMA na świecie. 30 grudnia 2011 roku, w debiucie podczas gali UFC 141, pokonał przez TKO w pierwszej rundzie Brocka Lesnara, zapewniając sobie pozycję pretendenta do mistrzostwa UFC w wadze ciężkiej[6]. Miał zmierzyć się o nie 26 maja 2012 roku z Juniorem dos Santosem, jednak miesiąc wcześniej został wycofany z tej walki z powodu pozytywnego wyniku testu antydopingowego (przekroczony ponad dwukrotnie dopuszczalny poziom testosteronu)[7].
14 marca 2015 roku pokonał Roya Nelsona przez jednogłośną decyzję, podczas UFC 185[8]. 19 grudnia 2015 w końcu doszło do oczekiwanej walki między Overeemem, a dos Santosem. 19 grudnia 2015 Holender pokonał Brazylijczyka przez nokaut w 2. rundzie. 10 września 2016, na UFC 203, zmierzył się o mistrzostwo UFC wagi ciężkiej ze Stipe Miociciem, ostatecznie ulegając mu przez nokaut w 1. rundzie[9].
4 marca 2017 na UFC 209 znokautował ciosem kolanem Marka Hunta w trzeciej rundzie[10].
6 lutego 2021 podczas walki wieczoru przegrał przez TKO z Aleksandrem Wołkowem[11]. Kilka tygodniu później został zwolniony z UFC[12].
W lipcu 2023 roku poinformował o zakończenie zawodowej kariery[13].
Kariera w kick-boxingu
[edytuj | edytuj kod]W K-1 zadebiutował w 2001 roku w przegranej walce z Errolem Parisem podczas GP Holandii. W 2004 roku w Tokio został znokautowany w pokazowym pojedynku przez Glaube Feitosę. Do K-1 powrócił po długiej przerwie w 2008 roku. Podczas sylwestrowej gali Dynamite!! 2008 zmierzył się z byłym mistrzem K-1 w wadze ciężkiej i finalistą K-1 World GP 2008 Badrem Hari. Overeem stał się sprawcą sensacji, nokautując faworyzowanego Marokańczyka już w pierwszej rundzie walki[14].
W marcu 2009 roku walczył w Jokohamie z mistrzem K-1 Remym Bonjaskym. Przegrał przez decyzję po wyrównanym starciu. Występy te sprawiły, że otrzymał w drodze głosowania internetowego fanów dziką kartę, upoważniającą do udziału w walce eliminacyjnej podczas Final 16 w Seulu. Pokonał tam niespodziewanie Petera Aertsa, zapewniając sobie prawo walki o mistrzostwo K-1 WGP w turnieju finałowym w Jokohamie. W pierwszej walce tego turnieju znokautował kopnięciem kolanem mistrza świata kyokushin Ewertona Teixeirę, w półfinale uległ jednak przez nokaut (reguła 2 nokdaunów) Hariemu.
W październiku 2010 roku podczas Final 16 znokautował w pierwszej rundzie Australijczyka Bena Edwardsa, po raz drugi z rzędu awansując do Finału K-1 WGP[15]. Został on rozegrany 11 grudnia 2010 roku w Tokio. Overeem zdobył tytuł mistrza K-1 WGP, pokonując trzech rywali z rzędu: Tyrone'a Sponga przez decyzję oraz Gokhana Saki i Petera Aertsa przez nokaut[16].
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]- 2002: Turniej 2 Hot 2 Handle wagi półciężkiej – 1. miejsce
- 2004: mistrz 2 Hot 2 Handle w wadze półciężkiej
- 2005: PRIDE 2005 Grand Prix wagi średniej – półfinalista turnieju
- 2007−2011: mistrz Strikeforce w wadze ciężkiej
- 2010−2011: tymczasowy mistrz DREAM w wadze ciężkiej
- 2005: ADCC European Trials – 1. miejsce w kat. -98,9 kg
Lista zawodowych walk w MMA[17]
[edytuj | edytuj kod]| Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Przegrana | 47-19 (1) |  Aleksandr Wołkow
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 2:06 | UFC Fight Night: Overeem vs. Volkov | 06.02.2021 |  Las Vegas
|
Main Event |
| Wygrana | 47-18 (1) |  Augusto Sakai
|
TKO (łokcie i ciosy pięściami) | 5 | 0:26 | UFC Fight Night: Overeem vs. Sakai | 05.09.2020 | Las Vegas
|
Main Event |
| Wygrana | 46-18 (1) | Walt Harris
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 3:00 | UFC on ESPN: Overeem vs. Harris | 16.05.2020 | Jacksonville
|
Main Event |
| Przegrana | 45-18 (1) |  Jairzinho Rozenstruik
|
KO (cios pięścią) | 5 | 4:56 | UFC on ESPN: Overeem vs. Rozenstruik | 07.12.2019 | Waszyngton
|
Main Event |
| Wygrana | 45-17 (1) | Aleksiej Olejnik
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:45 | UFC on ESPN+ 7: Olejnik vs. Overeem | 20.04.2019 | Petersburg
|
Main Event |
| Wygrana | 44-17 (1) | Siergiej Pawłowicz
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 4:21 | UFC Fight Night: Blaydes vs. Ngannou 2 | 24.11.2018 |  Pekin
|
Co-Main Event |
| Przegrana | 43-17 (1) | Curtis Blaydes
|
TKO (łokcie) | 3 | 2:56 | UFC 225 | 09.08.2017 | Chicago
|
|
| Przegrana | 43-16 (1) |  Francis Ngannou
|
KO (cios pięścią) | 1 | 1:42 | UFC 218 | 02.12.2017 | Detroit
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 43-15 (1) | Fabrício Werdum
|
Decyzja (większościowa) | 3 | 5:00 | UFC 213 | 08.07.2017 | Las Vegas
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 42-15 (1) |  Mark Hunt
|
KO (kolano) | 3 | 1:44 | UFC 209 | 04.03.2017 | Las Vegas
|
|
| Przegrana | 41-15 (1) | Stipe Miocic
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:27 | UFC 203 | 10.09.2016 | Cleveland
|
Walka o pas mistrzowski UFC w wadze ciężkiej. Bonus za walkę wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 41-14 (1) |  Andrej Arłouski
|
TKO (kopnięcie frontalne i ciosy pięściami) | 2 | 1:12 | UFC Fight Night: Overeem vs. Arlovski | 08.05.2016 |  Rotterdam
|
Bonus za występ wieczoru. Main Event |
| Wygrana | 40-14 (1) | Junior dos Santos
|
TKO (ciosy pięściami) | 2 | 4:43 | UFC on Fox: dos Anjos vs. Cerrone 2 | 19.12.2015 | Orlando
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 39-14 (1) | Roy Nelson
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 185 | 14.03.2015 | Dallas
|
|
| Wygrana | 38-14 (1) | Stefan Struve
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 4:13 | UFC on Fox: dos Santos vs. Miocic | 13.12.2014 | Phoenix
|
|
| Przegrana | 37-14 (1) | Ben Rothwell
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:19 | UFC Fight Night: Souza vs. Mousasi | 05.09.2014 | Mashantucket
|
Co-Main Event |
| Wygrana | 37-13 (1) | Frank Mir
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 169 | 01.02.2014 | Newark
|
|
| Przegrana | 36-13 (1) | Travis Browne
|
KO (kopnięcie frontalne i ciosy pięściami) | 1 | 4:08 | UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen | 17.08.2013 | Boston
|
Co-Main Event |
| Przegrana | 36-12 (1) | Antônio Silva
|
KO (ciosy pięściami) | 3 | 0:25 | UFC 156 | 02.02.2013 | Las Vegas
|
|
| Wygrana | 36-11 (1) | Brock Lesnar
|
TKO (kopnięcie na korpus i ciosy pięściami) | 1 | 2:26 | UFC 141 | 30.12.2011 | Las Vegas
|
Debiut w UFC. Main Event |
| Wygrana | 35-11 (1) | Fabrício Werdum
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce: Overeem vs. Werdum | 18.06.2011 | Dallas
|
Ćwierćfinał Grand Prix wagi ciężkiej Strikeforce. Main Event |
| Wygrana | 34-11 (1) | Todd Duffee
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:19 | Dynamite!! 2010 | 31.12.2010 |  Saitama
|
Obronił inauguracyjne mistrzostwo DREAM w wadze ciężkiej |
| Wygrana | 33-11 (1) | Brett Rogers
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 3:40 | Strikeforce: Heavy Artillery | 15.05.2010 | Saint Louis
|
Obronił mistrzostwo wagi ciężkiej Strikeforce. Main Event |
| Wygrana | 32-11 (1) | Kazuyuki Fujita
|
KO (kolano) | 1 | 1:15 | Dynamite!! 2009 | 31.12.2009 | Saitama
|
|
| Wygrana | 31-11 (1) |  James Thompson
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:33 | Dream 12 | 25.10.2009 | Osaka
|
Main Event |
| Wygrana | 30-11 (1) | Tony Sylvester
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:23 | Ultimate Glory 11: A Decade of Fights | 17.10.2009 | Amsterdam
|
|
| Wygrana | 29-11 (1) |  Gary Goodridge
|
Poddanie (kimura) | 1 | 1:42 | Ultimate Glory 10: The Battle of Arnhem | 09.11.2008 | Arnhem
|
|
| Nieodbyta | 28-11 (1) |  Mirko Filipović
|
No contest | 1 | 6:09 | Dream 6: Middle Weight Grandprix 2008 Final Round | 23.09.2008 | Saitama
|
Overeem dwa razy uderzył Cro Copa nielegalnym kolanem w pachwinę. Main Event |
| Wygrana | 28-11 | Mark Hunt
|
Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:11 | Dream 5: Light Weight Grandprix 2008 Final Round | 21.07.2008 | Osaka
|
|
| Wygrana | 27-11 |  Lee Tae-Hyun
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 0:36 | Dream 4: Middle Weight Grandprix 2008 2nd Round | 18.06.2008 | Jokohama
|
|
| Wygrana | 26-11 | Paul Buentello
|
TKO (poddanie po kolanie na korpus) | 2 | 3:42 | Strikeforce: Four Men Enter, One Man Survives | 16.11.2007 | San Jose
|
Zdobył inauguracyjne mistrzostwo wagi ciężkiej Strikeforce |
| Przegrana | 25-11 | Siergiej Charitonow
|
KO (cios pięścią) | 1 | 4:21 | Hero's 10 | 17.09.2007 | Jokohama
|
|
| Wygrana | 25-10 | Michael Knaap
|
Poddanie (peruwiański krawat) | 1 | 3:29 | K-1 World GP 2007 | 23.06.2007 | Amsterdam
|
Powrót do wagi ciężkiej |
| Przegrana | 24-10 | Maurício Rua
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:37 | Pride 33: The Second Coming | 24.02.2007 | Las Vegas
|
|
| Przegrana | 24-9 | Ricardo Arona
|
TKO (poddanie po ciosach) | 1 | 4:28 | Pride Final Conflict Absolute | 10.09.2006 | Saitama
|
|
| Przegrana | 24-8 | Antônio Rogério Nogueira
|
TKO (przerwanie przez narożnik) | 2 | 2:13 | Pride Critical Countdown Absolute | 01.07.2006 | Saitama
|
Powrót do wagi półciężkiej |
| Wygrana | 24-7 | Vitor Belfort
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Strikeforce: Revenge | 09.06.2006 | San Jose
|
Walka w limicie umownym do 95,2 kg. Main Event |
| Przegrana | 23-7 | Fabrício Werdum
|
Poddanie (kimura) | 2 | 3:43 | Pride Total Elimination Absolute | Osaka
|
Runda otwierająca Grand Prix wagi ciężkiej PRIDE 2006 | |
| Wygrana | 23-6 | Nikolajus Cilkinas
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 1:42 | WCFC: No Guts, No Glory | Manchester
|
||
| Wygrana | 22-6 | Siergiej Charitonow
|
TKO (kolana) | 1 | 5:13 | Pride 31: Unbreakable | Saitama
|
Debiut w wadze ciężkiej | |
| Przegrana | 21-6 | Maurício Rua
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 6:42 | Pride Final Conflict 2005 | Saitama
|
Półfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Wygrana | 21-5 |  Ihor Wowczanczyn
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:20 | Pride Critical Countdown 2005 | Saitama
|
Ćwierćfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Wygrana | 20-5 | Vitor Belfort
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 9:36 | Pride Total Elimination 2005 | Osaka
|
Runda otwierająca Grand Prix wagi średniej PRIDE 2005 | |
| Przegrana | 19-5 | Antônio Rogério Nogueira
|
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Pride 29: Fists of Fire | Saitama
|
||
| Wygrana | 19-4 | Hiromitsu Kanehara
|
TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 3:52 | Pride 28: High Octane | Saitama
|
||
| Wygrana | 18-4 | Rodney Glunder
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | ? | 2 Hot 2 Handle | Rotterdam
|
Zdobył mistrzostwo wagi półciężkiej 2H2H | |
| Wygrana | 17-4 | Tomohiko Hashimoto
|
TKO (kolana) | 1 | 0:36 | Inoki Bom-Ba-Ye 2003 | Kobe
|
||
| Przegrana | 16-4 | Chuck Liddell
|
KO (ciosy pięściami) | 1 | 3:09 | Pride Total Elimination 2003 | Saitama
|
Ćwierćfinał Grand Prix wagi średniej PRIDE 2003 | |
| Wygrana | 16-3 | Mike Bencic
|
TKO (poddanie po kolanie na korpus i ciosy pięściami) | 1 | 3:44 | Pride 26: Bad to the Bone | Jokohama
|
||
| Wygrana | 15-3 | Aaron Brink
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 0:53 | 2H2H 6: Simply the Best 6 | Rotterdam
|
||
| Wygrana | 14-3 | Bazigit Atajev
|
TKO (kolano na korpus) | 2 | 4:59 | Pride 24: Cold Fury 3 | Fukuoka
|
||
| Wygrana | 13-3 | Dave Vader
|
TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | ? | 2H2H 5: Simply the Best 5 | Rotterdam
|
Wygrał turniej wagi półciężkiej 2H2H. | |
| Wygrana | 12-3 |  Moise Rimbon
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:03 | Półfinał turnieju wagi półciężkiej 2H2H | |||
| Wygrana | 11-3 | Yusuke Imamura
|
TKO (kolano i ciosy pięściami) | 1 | 0:44 | Pride The Best Vol.2 | 20.07.2002 | Tokio
|
|
| Wygrana | 10-3 |  Vesa Vuori
|
TKO (ciosy pięściami) | 1 | 2:15 | 2 Hot 2 Handle: Germany | 26.05.2002 |  Krefeld
|
|
| Wygrana | 9-3 | Sergey Kaznovsky
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 3:37 | M-1: Russia vs. The World 3 | 26.04.2002 | Petersburg
|
|
| Wygrana | 8-3 | Roman Zentsov
|
Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:26 | 2H2H 4: Simply the Best 4 | 17.03.2002 | Rotterdam
|
|
| Wygrana | 7-3 | Stanislav Nuschik
|
TKO (kolana) | 1 | 0:53 | 2H2H 2: Simply The Best | 18.03.2001 | Rotterdam
|
|
| Wygrana | 6-3 |  Vladimer Tchanturia
|
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 1:06 | Rings: King of Kings 2000 Final | 24.02.2001 | Tokio
|
|
| Wygrana | 5-3 | Peter Verschuren
|
Poddanie (klucz na rękę) | 1 | 1:06 | It's Showtime: Christmas Edition | 12.12.2000 | Haarlem
|
|
| Przegrana | 4-3 | Bobby Hoffman
|
KO (cios pięścią) | 1 | 9:39 | Rings: Millennium Combine 2 | 15.06.2000 | Tokio
|
|
| Przegrana | 4-2 | Yuriy Kochkine
|
Decyzja (niejednogłośna) | 2 | 5:00 | Rings Russia: Russia vs. The World | 20.05.2000 | Jekaterynburg
|
|
| Wygrana | 4-1 | Yasuhito Namekawa
|
Poddanie (dźwignia prosta na staw łokciowy) | 1 | 0:45 | Rings: Millennium Combine 1 | 20.04.2000 | Tokio
|
|
| Wygrana | 3-1 | Can Sahinbas
|
KO (kolano) | 1 | 2:21 | 2 Hot 2 Handle 1 | 05.03.2000 | Rotterdam
|
|
| Wygrana | 2-1 | Chris Watts
|
KO (kolano na korpus) | 1 | 3:58 | Rings Holland: There Can Only Be One Champion | 06.02.2000 | Utrecht
|
|
| Przegrana | 1-1 | Yuriy Kochkine
|
Decyzja (większościowa) | 2 | 5:00 | Rings: King of Kings 1999 Block A | 28.10.1999 | Tokio
|
|
| Wygrana | 1-0 | Ricardo Fyeet
|
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 1 | 1:39 | It's Showtime | 24.10.1999 | Haarlem
|
Debiut w MMA |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Leon Horne: Alistair Overeem's Royal Blood, the Heavyweight Champion Eats Like a King. bleacherreport.com, 7 kwietnia 2011. [dostęp 2012-02-07]. (ang.).
- ↑ Re-injured Hand Forces Alistair Overeem Out of Scheduled Title Defense Against Fabricio Werdum on Aug. 15. sherdog.com, 21 lipca 2009. [dostęp 2009-08-12]. (ang.).
- ↑ Overeem Blasts Through Rogers, Calls Out Fedor. sherdog.com, 15 maja 2010. [dostęp 2010-05-16]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: DYNAMITE!! A Carnival of Carnage. k-1.co.jp, 31 grudnia 2010. [dostęp 2011-01-01]. (ang.).
- ↑ Alistair Overeem zwolniony ze Strikeforce. mmarocks.pl, 30 lipca 2011. [dostęp 2011-07-30].
- ↑ UFC 141: Lesnar vs Overeem – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 30 grudnia 2011.
- ↑ Jacoby Harms: Frank Mir will replace Alistair Overeem in title-fight against Junior dos Santos. fiveouncesofpain.com, 21 kwietnia 2012. [dostęp 2012-04-23]. (ang.).
- ↑ UFC 185: Post-fight Press Conference + Results. ww.gniewni.com. [dostęp 2015-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ K. Witek: Wyniki gali UFC 203: Stipe Miocic obronił pas, Werdum zwyciężył jednogłośnie. mmanews.pl, 11.09.2016. (pol.).
- ↑ Tomasz Nowosielski: UFC 209: Woodley vs. Thompson 2 – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-03-04. [dostęp 2017-03-05]. (pol.).
- ↑ Alexander Volkov znokautował Alistaira Overeema w drugiej rundzie! [Wideo] [online], NaszeMMA, 7 lutego 2021 [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ "Było to doświadczenie na całe życie" – Alistair Overeem zabrał głos po rozstaniu z UFC [online], NaszeMMA, 4 marca 2021 [dostęp 2021-03-10] (pol.).
- ↑ Cesellolaroma Pisze, Został wegetarianinem, będzie promował zdrowie i stan wyższej świadomości – Alistair Overeem zakończył karierę [online], Lowking.pl, 5 lipca 2023 [dostęp 2023-07-08] (pol.).
- ↑ Monty Di Pietro: MMA Rules at DYNAMITE!! 2008. k-1.co.jp. [dostęp 2009-08-12]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: F16 – A Changing of the Guard. [dostęp 2010-10-02]. (ang.).
- ↑ Stuart Tonkin: K-1 WGP 2010: A Monster Crowned. [dostęp 2010-12-13]. (ang.).
- ↑ Alistair Overeem ("The Demolition Man") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2022-12-31] (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]| Mężczyźni (waga ciężka) |
|
|---|---|
| Mężczyźni (waga półciężka) |
|
| Mężczyźni (waga średnia) |
|
| Mężczyźni (waga półśrednia) |
|
| Mężczyźni (waga lekka) |
|
| Kobiety (waga piórkowa) |
|
| Kobiety (waga kogucia) |
|
