Allegheny (wyżyna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mapa wyżyny

Allegheny – wyżyna w Stanach Zjednoczonych, stanowiąca część Wyżyn Appalaskich[1], będąca najbardziej na zachód wysuniętą częścią Appalachów Południowych. Wysokość do 450 m n.p.m.

Wyżyna rozciąga się od doliny rzeki Mohawk w centralnym stanie Nowy Jork po wyżynę Cumberland w południowej Wirginii Zachodniej[2]. Opada ku wschodowi progiem denudacyjnym. Zbudowana jest z wapieni sylurskich oraz piaskowców dewońskich[3].

W północnej części doliny rzek Allegheny, Delaware i Susquehanna, zaś w południowej doliny rzek z systemu Ohio. W większości wyżynę pokrywa las. Na wyżynie występują złoża węgla kamiennego, gazu ziemnego i ropy naftowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Brooks Mitchell: Appalachian Plateau Geology and Landmarks. ThoughtCo.. [dostęp 2022-10-09]. (ang.).
  2. ↑ a b Allegheny Plateau, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2014-08-28] (ang.).
  3. ↑ Encyklopedia Powszechna PWN. T. 1. A-F. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 61.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Allegheny_(wyżyna)&oldid=68468952”