Ambasada Czech w Polsce

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambasada Czech w Polsce
Velvyslanectví ČR v Polsku
Ambasada Republiki Czeskiej
b. Ambasada Czechosłowacji
Logo
Ilustracja
Siedziba ambasady przy ul. Koszykowej 18/al. Róż 16
Państwo

 Czechy

Data utworzenia

1919, 1945

Siedziba

Warszawa

Ambasador

Břetislav Dančák

Zatrudnienie

12+[1]

Adres
ul. Koszykowa 18
00-555 Warszawa
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Republiki Czeskiej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ambasada Republiki Czeskiej”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ambasada Republiki Czeskiej”
Ziemia52°13′18,26″N 21°01′14,16″E/52,221739 21,020600
Strona internetowa
Pałacyk księcia Wasyla Dołgorukowa, dawna siedziba Biura Radcy Handlowego/Wydziału Handlowego Ambasady Czechosłowacji przy ul. Litewskiej 6 (do 1993), obecnie Ambasada Słowacji
Dawna siedziba Konsulatu Generalnego Czech w Katowicach do 2008
Dawna siedziba konsulatu Czechosłowacji w Katowicach przy ul. Mickiewicza 14 (1924–1937)

Ambasada Czech, Ambasada Republiki Czeskiej w Polsce (cz. Velvyslanectví České Republiky ve Varšavě) – czeska stała misja dyplomatyczna w Polsce. Siedziba misji mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 18.

Podział organizacyjny[edytuj | edytuj kod]

W skład przedstawicielstwa wchodzą:

  • Wydział Polityczny (cz. Politický úsek)
  • Wydział Konsularny (cz. Konzulární úsek)
  • Wydział Ekonomiczno-Handlowy (cz. Ekonomický úsek)
  • Wydział Promocji Handlu/CzechTrade
  • Wydział Techniczno-Administracyjny (cz. Hospodářsko-technický úsek)
  • Biuro Attaché Obrony (cz. Úřad přidělence obrany)
  • Czeskie Centrum (cz. České centrum), al. Róż 16 (od 1946)
  • Czeska Centrala Ruchu Turystycznego – CzechTourism (cz. Česká centrála cestovního ruchu), al. Róż 16 (od 2003[2])

Historia[edytuj | edytuj kod]

Okres Czechosłowacji do 1939[edytuj | edytuj kod]

Stosunki dyplomatyczne nawiązano po odrodzeniu Rzeczypospolitej w 1919. Przedstawicielstwo tego kraju funkcjonowało najpierw jako Delegacja Republiki Czechosłowackiej, a następnie poselstwo przy ul. Marszałkowskiej (1919)[3], ul. Wielkiej 33 (1919[3]-1920)[a], obecnie ul. Lwowskiej, w pałacyku przy ul. Moniuszki 1a (1922–1925), obecnie nie istnieje, ul. Zgody 10 (1925–1928), ul. Szopena 13 (1928), w kamienicy hrabiego Aleksandra Uwarowa z 1890[2] przy ul. Koszykowej 18 (1930–1939)[4], również w willi Bahrów z 1880 (proj. Stanisław Adamczewski) w al. Róż 16 (1920–1939)[5]. Rezydencja posła mieściła się w zakupionym w 1921 budynku przy ul. Szopena 13[2](1925-[3]).

W okresie Wojny polsko-bolszewickiej, w sytuacji zagrożenia zajęcia Warszawy, personel poselstwa był ewakuowany okresowo (od początku sierpnia 1920) do Poznania.

Biura handlowe i paszportowe mieściły się przy ul. Złotej 4 (1923[6]–1925); obiekt nie istnieje.

W owym okresie Czechosłowacja utrzymywała w Polsce szereg konsulatów:

Wartym odnotowania jest fakt funkcjonowania ówcześnie czeskiego urzędu konsularnego również we Wrocławiu: przy Victoriastraße 118-120, ob. ul. Lwowska (1920–1921), Gabitzstraße 28, obecnie ul. Gajowicka (1921–1932), Kaiser-Wilhelm-Straße 154, ob. ul. Powstańców Śląskich (1932–1939), Kleinburgstraße 39, ob. ul. Januszowicka (1939).

Okres Czechosłowacji od 1945[edytuj | edytuj kod]

Stosunki reaktywowano w 1945. Początkowo poselstwo było zlokalizowane w hotelu „Polonia” w Al. Jerozolimskich 45 (1945-1946[2]), od 1947 w randze ambasady. Przedstawicielstwo dyplomatyczne mieściło się w tym samym miejscu, co i przed wybuchem wojny (1946[2]-), przy ul. Koszykowej 18, również w al. Róż 16 gdzie mieściła się rezydencja ambasadora (1948-)[2].

Wydział Promocji Handlu Ambasady, pracował przy ul. Pięknej 64a (1951[17]–1956[18]), i w pałacyku księcia Wasyla Dołgorukowa z 1899 (proj. Ludwik Panczakiewicz) przy ul. Litewskiej 6 (1956[2]–1993).

Wydział Kultury noszący nazwę Czechosłowackiego Ośrodka Informacyjnego (cz. Československé informační středisko), Ośrodka Kultury Czechosłowackiej (cz. Středisko československé kultury), następnie Czechosłowackiego Ośrodka Kultury i Informacji (cz. Centrum československé kultury a informací ve Varšavě), początkowo znajdował się w al. Wyzwolenia 6 (1949-1956)[19], następnie w budynku b. Centrali Ogrodniczej z 1950 przy ul. Marszałkowskiej 77/79 (1956-1993). Podobny ośrodek działał też w Szczecinie przy ul. Śląskiej 38[2].

Czechosłowacja utrzymywała dwa konsulaty generalne:

Do 1989 przy Ambasadzie funkcjonowała Grupa Operacyjna StB, wraz z przedstawicielami w urzędach konsularnych.

Okres Republiki Czeskiej[edytuj | edytuj kod]

W 1993 Polska nawiązała stosunki dyplomatyczne z sukcesorem Czechosłowacji – Czechami. Ambasada mieści się w Warszawie przy ul. Koszykowej 18. Rezydencję ambasadora pomieszczono w al. Róż 16 (1948-2003)[2].

Czechy utrzymywały Konsulat Generalny w Katowicach przy ul. Stalmacha 21 (1993-2008), wraz z Wydziałem Handlowym przy ul. Różanej 5 (2001), oraz Konsulat Generalny we Wrocławiu (2001-2005)[2].

Przedstawicielstwo CzechTrade, Wydział Promocji Handlu Ambasady, funkcjonowało w pensjonacie Zgoda z 1960 (proj. Zygmunt Stępiński) przy ul. Szpitalnej 1 (90.-2004), następnie w budynku mieszkalnym z 1913 (proj. Franciszek Lilpop i Karol Jankowski) przy ul. Wspólnej 32 (-2011), obecnie w siedzibie ambasady przy ul. Koszykowej 18 (2011-).

Od 2004 Czeskie Centrum mieści się w budynku ambasady Czech, w willi Bahrów z 1880 w al. Róż 16[20].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Według innych źródeł przedstawicielstwo podniesione do rangi poselstwa w 1921 mzv.cz.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Misje dyplomatyczne, urzędy konsularne i organizacje międzynarodowe w Polsce – Ministerstwo Spraw Zagranicznych – Portal Gov.pl [online], www.gov.pl [dostęp 2019-12-11] (pol.).
  2. a b c d e f g h i j k Historia czeskiego przedstawicielstwa dyplomatycznego w Polsce oraz czesko-polskich stosunków dyplomatycznych.
  3. a b c d e f Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska
  4. Odkrywca Warszawy: Dom – ul. Koszykowa 18 [online], odkrywcawarszawy.blogspot.com [dostęp 2018-08-05].
  5. Odkrywca Warszawy: Willa Bahrów – Al. Róż 16 [online], odkrywcawarszawy.blogspot.com [dostęp 2018-08-05].
  6. Liste du corps diplomatique à Varsovie en Juillet 1923.
  7. a b Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1926
  8. a b Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1933
  9. Księga adresowa miasta Wielkich Katowic 1935/36 r.
  10. Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1937
  11. a b Jakub Sofka: Činnost československých konzulátů v Polsku v letech 1918–1938, Univerzita Hradec Králové 2018, praca dyplomowa
  12. a b Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie. Historia i działalność, Petrus Kraków 2014
  13. Przewodnik po Lwowie 1926
  14. Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1929
  15. Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1930
  16. Liste du Corps Diplomatique à Varsovie 1935
  17. Spis telefonów Warszawskiego Okręgu Poczty i Telekomunikacji na rok 1951/52.
  18. Spis telefonów w m. st. Warszawy i województwa warszawskiego: rok 1956/57.
  19. Życie Warszawy z 25 marca 1949.
  20. O nas / Czeskie Centrum Warszawa [online], czechcentres.cz [dostęp 2021-09-19] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Karol Romer: Zagraniczny korpus dyplomatyczny w Polsce, [w:] Dziesięciolecie Polski Odrodzonej 1918–1928, IKC, Kraków/Warszawa 1928, s. 249–260
  • Rocznik służby zagranicznej RP, MSZ, Warszawa 1938
  • Romuald Gelles: Konsulaty we Wrocławiu wczoraj i dziś, Wydawnictwo TW „Wratislavia”, Wrocław 1996, s. 192, ISBN 83-86221-07-0.
  • Jerzy Bestry, Służba konsularna Drugiej Rzeczypospolitej w Czechosłowacji, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2005, s. 221, ISBN 83-229-2669-3, OCLC 69287294.
  • Ryszard Techman: Czechosłowacka sieć konsularna w Polsce w latach 1947–1992, Polski Przegląd Dyplomatyczny, 2006 nr 1 (29), s. 105–129, [w:] [1]
  • Stosunki dyplomatyczne Polski. Informator. Tom I. Europa 1918-2006, Ministerstwo Spraw Zagranicznych, Archiwum/Wydawnictwo Askon, Warszawa 2007, s. 584, ISBN 978-83-7452-019-5.
  • Andrzej Lek: Korpus dyplomatyczny w Polonia Palace, 17 lipca 2013, [w:] [2]
  • Mariusz Rzeszutko: Konsulaty w Krakowie, Historia i działalność, Petrus, Kraków 2014, s. 174, ISBN 978-83-7720-051-3.
  • Krzysztof Chalimoniuk: Czechosłowacka sieć konsularna w II Rzeczypospolitej : powstanie, organizacja i działalność, Uniwersytet Gdański 2019, praca doktorska

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]