Amfiteatr Statyliusza Taurusa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Artystyczne wyobrażenie amfiteatru według Piranesiego

Amfiteatr Statyliusza Taurusa – pierwszy kamienny amfiteatr wzniesiony w Rzymie, stojący w starożytności na Polu Marsowym. Nie zachował się do czasów współczesnych.

Amfiteatr został ufundowany przez Statyliusza Taurusa, jednego z dowódców Oktawiana, z łupów zdobytych podczas kampanii w Afryce. Jego uroczyste otwarcie miało miejsce w 29 roku p.n.e.[1][2] Ponieważ nie zachowały się żadne pozostałości po amfiteatrze, nie wiadomo, gdzie się dokładnie znajdował. Z ogólnikowych informacji ze źródeł antycznych wynika, że stał w sąsiedztwie teatrów Pompejusza, Marcellusa i Balbusa, po zachodniej stronie Cyrku Flaminiusza[1][2]. Przypuszczalne miejsce jego lokalizacji znajdowało się na wschód od dzisiejszej via Lata, przy południowym krańcu piazza Santi Apostoli[1].

Budowla spłonęła doszczętnie podczas pożaru Rzymu za panowania Nerona w 64 roku n.e. i nie została odbudowana[1][3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d L. Richardson jr: A New Topographical Dictionary of Ancient Rome. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 1992, s. 11. ISBN 0-8018-4300-6.
  2. a b Maggie L. Popkin: The Architecture of the Roman Triumph: Monuments, Memory, and Identity. New York: Cambridge University Press, 2016, s. 100. ISBN 978-1-107-10357-3.
  3. Stephen L. Dyson: Rome: A Living Portrait of an Ancient City. Baltimore: The Johns Hopkins University Press, 2010, s. 146. ISBN 978-0-8018-9253-0.