Aminoaciduria
Aminoaciduria – obecność aminokwasów w moczu. W warunkach prawidłowych aminokwasy występują w moczu w niewielkiej ilości, natomiast zwiększenie ich poziomu jest objawem patologicznym.
Całkowita ilość aminokwasów wydalanych w ciągu doby z moczem u ludzi zdrowych nie zależy od stosowanej diety i wynosi 4–8 mmol. Dieta może jednak wpływać na wydalanie poszczególnych aminokwasów i na przykład spożywanie dużej ilości mięsa zwiększa w moczu stężenie histydyny i metylohistydyny.
Zwiększone stężenie aminokwasów w moczu może pojawiać się fizjologicznie w ciąży[1].
Patologiczne, zwiększone wydalanie z moczem aminokwasów może występować w:
- chorobach wątroby
- nadczynności tarczycy
- nowotworach
- oparzeniach
- urazach
- fenyloketonurii
- chorobie Wilsona
- galaktozemii
- zatruciach (fosfor, rtęć, ołów, kwas szczawiowy, bizmut, kadm)
- zespole nerczycowym
- zespole Fanconiego[2]
- krzywicy
- zaawansowanej niedokrwistości z niedoboru witaminy B12
- porfirii ostrej przerywanej
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władysław Sułowicz, Tomasz Stompór: Nerki a ciąża. W: Szczeklik Andrzej (red.): Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. T. 2. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, s. 1379. ISBN 83-7430-069-8.
- ↑ Jan Zawadzki: Tubulopatie. W: Szczeklik Andrzej (red.): Choroby wewnętrzne : podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. T. 2. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, s. 1323. ISBN 83-7430-069-8.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sławomir Pawelski: Normy i kliniczna interpretacja badań diagnostycznych w medycynie wewnętrznej. Warszawa: Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1987, s. 377–9. ISBN 83-200-1163-9.
