Amrita Sher-Gil
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
30 stycznia 1913 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
5 grudnia 1941 |
| Narodowość | |
| Alma Mater |
École des Beaux-Arts |
| Dziedzina sztuki | |
Amrita Sher-Gil (ur. 30 stycznia 1913 w Budapeszcie, zm. 5 grudnia 1941 w Lahore) – indyjska malarka pochodzenia indyjsko-węgierskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Jej ojcem był sikhijski arystokrata Umrao Singh Sher‑Gil[1], a matką węgierska śpiewaczka operowa Marie Antoinette Gottesmann-Baktay[1]. Do 1919 roku oraz od 1929 roku do 1934 roku przebywała w Europie. Studiowała malarstwo w Paryżu. Była jedną z czołowych postaci indyjskiej sztuki nowożytnej. Uprawiała malarstwo pejzażowe o pewnych cechach europejskich mieszając tradycyjne malarstwo indyjskie ze sztuką impresjonistów (głównie Paula Gauguina) ze scenami rodzajowymi z życia indyjskiej wsi (np. Toaleta panny młodej). Starała się łączyć treściowe i techniczne inspiracje Zachodu i Wschodu.
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Notre Dame, 1932
-
Akt (Sen), 1933
-
Autoportret jako Tahitanka, 1934
-
Grupa trzech dziewcząt, 1935
-
Toaleta panny młodej, 1937
-
Grająca na winie, 1938
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Remembering Umrao Singh Sher‑Gil - Better Photography, www.betterphotography.in, 5 maja 2021 [dostęp 2023-02-02] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Sher-Gil Amrita, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2014-06-10].