An-140
Antonow An-140 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent |
zakłady Aviakor, Charkowski Zakład Lotniczy |
| Konstruktor | |
| Typ |
pasażerski |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Data oblotu | |
| Lata produkcji |
od 1999 |
| Liczba egz. |
31 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
2 silniki turbośmigłowe Klimow TW3-117WMA-SBM1 lub Pratt & Whitney Canada PW127A |
| Moc |
2 × 1838 kW lub 2 × 2022 kW |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
25,5 m |
| Długość |
22,6 m |
| Wysokość |
8,23 m |
| Powierzchnia nośna |
51 m² |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa |
575 km/h |
| Pułap |
7200 m |
| Zasięg |
3050 km |
| Dane operacyjne | |
| Liczba miejsc | |
| 52 | |
| Rzuty | |
An-140 (ros. Ан-140) – ukraiński dwusilnikowy turbośmigłowy samolot pasażerski krótkiego zasięgu, skonstruowany w biurze konstrukcyjnym Antonow.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy lot odbył się 17 września 1997 r. Maszyna ta sprawdza się wyjątkowo dobrze na bardzo gorących (+45 °C) lub wysoko położonych (1700 m n.p.m.) lotniskach. Możliwe jest także lądowanie i start na nieutwardzonych pasach startowych. Mimo wielu podobieństw do An-24, samolot ten został skonstruowany od nowa i w efekcie powinien zastąpić swego wysłużonego poprzednika[1].
Pierwszy egzemplarz seryjny wystartował 11 października 1999. Irańskie zakłady HSESA w Isfahanie otrzymały licencję na wyprodukowanie 80 maszyn IR.AN-140 (pierwsza wzbiła się w niebo 7 lutego 2001, a została zbudowana z gotowych części). Montaż w Iranie zakończono po ukończeniu 14 sztuk. Samoloty zostały uziemione po katastrofie lotniczej Sepahan Air 5915 (linie należące do producenta) w 2014 roku spowodowanej awarią silnika Motor Sicz. Poza główną linią produkcyjną w Charkowie, An-140 był również budowany w Rosji, w wytwórni Aviakor, która jednak z powodu niestabilnej sytuacji na Ukrainie i spowodowaną tym nierytmicznością w dostawach potrzebnych do budowy samolotów elementów, zawiesiła produkcję An-140, ma się ona zakończyć do końca 2015 roku[2].
Jako pierwsze w swoich połączeniach liniowych wykorzystały go w marcu 2002 linie lotnicze Odessa Airlines. An-140-100 jest modelem o powiększonej rozpiętości skrzydeł[3].
Katastrofy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Samoloty niezapomniane modele 2013 ↓, s. 24.
- ↑ Aviakor zawiesza produkcję An-140, „Lotnictwo”, nr 9 (2015), s. 10, ISSN 1732-5323
- ↑ 25 Years Of Flight: A Guide To The Antonov An-140's Variants. Simple Flying. [dostęp 2023-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-04-06)]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samoloty niezapomniane modele. Warszawa: Grupa Wydawn. Foksal, 2013. ISBN 978-83-280-0077-3. OCLC 881384238.