Anamaria Beligan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anamaria Beligan
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1958
Bukareszt

Narodowość

rumuńska

Język

rumuński, angielski

Alma Mater

Universitatea Națională de Artă Teatrală și Cinematografică „Ion Luca Caragiale”

Dziedzina sztuki

proza

Anamaria Beligan (ur. 15 listopada 1958 w Bukareszcie) – rumuńska pisarka, tłumaczka, scenarzystka, reżyserka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Anamaria Beligan jest córką aktora Radu Beligana i tłumaczki Danei Crivetz. W wieku pięciu lat jej rodzice rozwiedli się. Ojciec poślubił pisarkę i scenarzystkę Maricę Beligan a matka wyszła za dramatopisarza Horia Lovinescu[1]. W 1977 ukończyła liceum im. CA. Rosettiego i kontynuowała naukę na Universitatea Națională de Artă Teatrală și Cinematografică „Ion Luca Caragiale” w Bukareszcie do 1981 roku[2]. Wraz ze swym partnerem Valeriu Campanem nakręciła dokumentalny film Gătaia[3]. W 1982 wyemigrowała do Australii i zamieszkała w Melbourne. Kontynuowała naukę lingwistyki i multimediów na Deakin University i otrzymała tytuł magistra lingwistyki stosowanej na Monash University.

W latach 1983-1984 była wykładowcą na wydziale reżyserii w Australian Film Television and Radio School w Sidney. W latach 1984-1987 byłą reżyserem oraz producentem w R & R Media i The Video Paint Brush Group w Melbournerefer[2]. W 1987 założyła niezależną firmę produkcyjną The Athanor Pty. Ltd. w Melbourne[1].

W 1995 roku debiutowała w czasopismach Quadrant i Branches. Jej twórczość ukazała się w australijskich publikacjach, takich jak: Picador New Writing, RePublica, Voices, University of Queensland Press, oraz w rumuńskich: Literatorul, Moftul Roman, Ramuri, Luceafarul, Orizont, ARC, Vatra, Familia, a także w internetowych: Exquisite Corpse, Respiro, Lolocur[2].

Pierwszy zbiór opowiadań zatytułowany Încă un minut cu Monica Vitti wydała w 1998 roku Rumunii a w 2002 roku w Australii. Został dobrze przyjęty przez krytyków i zakwalifikowany do 2003 Steele Rudd Best Short Story Collection Award. Pierwsza powieść Anamarii, Scrisori către Monalisa, została wydana w 1999 roku, w Rumunii i przez kilka miesięcy znajdowała się na krajowych listach bestsellerów[4].

W 2015 roku Valeriu Campan i Anamaria Beligan odwiedzili Rumunię na zaproszenie Departamentului de Jurnalism al FSPAC – Universitatea Cluj i UCIN[3].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Anamaria Beligan ma dwie córki, Katarinę i Danę, ze swoim partnerem Valeriu Campanem[1].

Wybrana twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • Încă un minut cu Monica Vitti, 1998
  • Scrisori către Monalisa, 1999
  • Dragostea e un Trabant, 2003
  • mamabena.com, 2005
  • Windermere: iubire la a doua vedere, 2009
  • Un craniu remarcabil, 2011

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c In dinastia Beligan s-a ivit o scriitoare. Avantaje. [dostęp 2019-04-03]. (rum.).
  2. a b c Anamaria Beligan biografia. Referatele.com. [dostęp 2019-04-03]. (rum.).
  3. a b Anamaria Beligan. AaRC. [dostęp 2019-04-03]. (rum.).
  4. Anamaria Beligan. Athanor. [dostęp 2019-04-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-03)]. (ang.).