Anastasija Potapowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anastasija Potapowa
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Data i miejsce urodzenia

30 marca 2001
Saratów

Wzrost

175 cm

Gra

praworęczna, oburęczny backhand

Zakończenie kariery

aktywna

Trener

Igor Andriejew

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

2 WTA, 1 ITF

Najwyżej w rankingu

21 (19 czerwca 2023)

Australian Open

3R (2021)

Roland Garros

3R (2023)

Wimbledon

3R (2023)

US Open

2R (2022)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3 WTA, 2 ITF

Najwyżej w rankingu

40 (5 grudnia 2022)

Australian Open

QF (2022)

Roland Garros

2R (2021, 2022)

Wimbledon

1R (2019, 2021)

US Open

2R (2022, 2023)

Anastasija Siergiejewna Potapowa, ros. Анастасия Сергеевна Потапова (ur. 30 marca 2001 w Saratowie) – rosyjska tenisistka, triumfatorka Wimbledonu 2016 w grze pojedynczej dziewcząt oraz finalistka US Open 2015 i French Open 2016 w grze podwójnej dziewcząt.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

2015–2016[edytuj | edytuj kod]

W 2015 roku, parze z Anną Kalinską, osiągnęła finał US Open w grze podwójnej dziewcząt. W 2016 roku w parze z Olesią Pierwuszyną powtórzyła ten rezultat, tym razem na kortach French Open. Podczas Wimbledonu w tym samym sezonie triumfowała w finale zawodów gry pojedynczej dziewcząt, pokonawszy Dajanę Jastremśką 6:4, 6:3.

W rozgrywkach zawodowych zadebiutowała w listopadzie 2015 roku, w turnieju ITF w tureckiej Antalyi. Po przejściu eliminacji przegrała w pierwszej rundzie. Na kolejny występ w turnieju seniorskim czekała aż do marca 2016 roku. Przegrała wówczas eliminacje do dwóch turniejów w Heraklionie. Dzięki dzikiej karcie wzięła udział w turnieju w Chimkach. W grze pojedynczej i podwójnej odpadła w ćwierćfinale.

2017[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie lutego i marca 2017 roku nastąpił przełom w karierze Rosjanki. W brazylijskiej Kurytybie wygrała swój pierwszy turniej ITF, w pierwszej rundzie eliminując Telianę Pereirę 7:6(5), 6:2, a w finale odprawiając Amandę Anisimovą 6:7(7), 7:5, 6:2. Pod koniec marca otrzymała dziką kartę do eliminacji do turnieju rangi WTA Premier Mandatory w Miami, lecz przegrała w drugiej rundzie z Janą Čepelovą 3:6, 1:6.

W maju, podczas turnieju w Chimkach, po raz pierwszy w karierze wygrała rywalizację w grze podwójnej w turnieju ITF, w singlu odpadła w półfinale. Po wygraniu rok wcześniej juniorskiego Wimbledonu, otrzymała w 2017 roku dziką kartę do seniorskiego turnieju kwalifikacyjnego. Wyeliminowała trzy wyżej sklasyfikowane tenisistki i awansowała do pierwszego w karierze turnieju wielkoszlemowego i to bez straty seta. W pierwszej rundzie jednak nie sprostała Tatjanie Mariji i skreczowała przy stanie 3:6, 2:2. Pod koniec lipca wygrała wspólnie z Dajaną Jastremśką zawody deblowe podczas turnieju ITF w Pradze.

W październiku otrzymała dziką kartę do kwalifikacji halowego turnieju WTA Premier w Moskwie. Przegrała w pierwszej rundzie z Ariną Rodionową 3:6, 1:6. W grze podwójnej wspólnie z Wierą Łapko w pierwszej rundzie pokonały doświadczone Ałłę Kudriawcewą i Alicję Rosolską 6:2, 6:4, by w drugiej nie sprostać najwyżej rozstawionym (późniejszym mistrzyniom) Tímei Babos i Andrei Hlaváčkovej 5:7, 2:6.

2018[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2018 roku doszła do finału gry pojedynczej i podwójnej w turnieju ITF w Szarm el-Szejk, oba jednak przegrała. W lutym wystąpiła po raz pierwszy w reprezentacji Rosji w rozgrywkach Pucharu Federacji, w przegranym 1–4 meczu przeciwko Słowacji. W kwietniu przegrała finał debla turnieju ITF w Istambule. Dwa tygodnie później przegrała finał singla w turnieju ITF w Chimkach z Wierą Łapko 1:6, 3:6.

W lipcu osiągnęła kolejny finał turnieju ITF, tym razem na mączce w Rzymie. Ten również jednak przegrała 1:6, 0:6 z Dajaną Jastremśką. Pod koniec miesiąca wystąpiła dzięki dzikiej karcie w turnieju WTA International w Moskwie. Udanie przeszła przez drabinkę, a została zatrzymana dopiero w finale przez Olgę Danilović wynikiem 5:7, 7:6(1), 4:6. W grze podwójnej wspólnie z Wierą Zwonariową wygrała swój pierwszy tytuł WTA w grze podwójnej – w finale pokonały Aleksandrę Panową i Galinę Woskobojewą 6:0, 6:3. W dzień finałów rozegrała aż trzy mecze (finał singla oraz półfinał i finał debla), gdyż turniej był wielokrotnie przerywany przez opady deszczu.

Pod koniec sierpnia doszła do trzeciej rundy kwalifikacji do wielkoszlemowego US Open. W decydującym meczu przegrała z Julją Gluszko 6:7(5), 2:6.

Historia występów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Legenda

     W, wygrany turniej

     F, przegrana w finale

     SF, przegrana w półfinale

     QF, przegrana w ćwierćfinale

     xR, przegrana w x rundzie

     Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji

     A, brak startu

     NH, turniej nie odbył się

Występy w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A 2R 1R 3R 1R 2R 1R 0 / 6 4 – 6
French Open A A 2R A 1R Q2 3R 0 / 3 3 – 3
Wimbledon 1R A 2R NH 1R A 3R 0 / 4 3 – 4
US Open A Q3 1R A 1R 2R 1R 0 / 4 1 – 4
Ranking na koniec roku 237 94 93 100 69 43 28 0 / 17 11 – 17

Występy w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024 Tytuły Z–P
Australian Open A A A A A QF 2R 1R 0 / 3 4 – 3
French Open A A A A 2R 2R 1R 0 / 3 2 – 3
Wimbledon A A 1R NH 1R A A 0 / 2 0 – 2
US Open A A 1R A A 2R 2R 0 / 3 2 – 3
Ranking na koniec roku 253 120 107 131 86 41 133 0 / 11 8 – 11

Występy w grze mieszanej[edytuj | edytuj kod]

Anastasija Potapowa nigdy nie startowała w rozgrywkach gry mieszanej podczas turniejów wielkoszlemowych.

Występy juniorskie w grze pojedynczej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2015 2016 2017 2018 Tytuły
Australian Open A QF A A 0 / 1
French Open A SF 3R A 0 / 2
Wimbledon QF W A A 1 / 2
US Open 1R QF A A 0 / 2

Występy juniorskie w grze podwójnej[edytuj | edytuj kod]

Turniej 2015 2016 2017 2018 Tytuły
Australian Open A 2R A A 0 / 1
French Open A F F A 0 / 2
Wimbledon A SF A A 0 / 1
US Open F 1R A A 0 / 2

Finały turniejów WTA[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)
od
2021
WTA 1000 (obowiązkowe)
WTA 1000 (nieobowiązkowe)
WTA 500
WTA 250
WTA 125

Gra pojedyncza 5 (2–3)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 29 lipca 2018 Moskwa Ceglana Serbia Olga Danilović 5:7, 7:6(1), 4:6
Finalistka 2. 29 września 2018 Taszkent Twarda Rosja Margarita Gasparian 2:6, 1:6
Zwyciężczyni 1. 24 kwietnia 2022 Stambuł Ceglana Wieronika Kudiermietowa 6:3, 6:1
Finalistka 3. 31 lipca 2022 Praga Twarda Czechy Marie Bouzková 0:6, 3:6
Zwyciężczyni 2. 12 lutego 2023 Linz Twarda (hala) Chorwacja Petra Martić 6:3, 6:1

Gra podwójna 4 (3–1)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 29 lipca 2018 Moskwa Ceglana Rosja Wiera Zwonariowa Rosja Aleksandra Panowa
Kazachstan Galina Woskobojewa
6:0, 6:3
Zwyciężczyni 2. 21 lipca 2019 Lozanna Ceglana Rosja Jana Sizikowa Australia Monique Adamczak
Han Xinyun
6:2, 6:4
Finalistka 1. 19 lutego 2021 Melbourne Twarda Rosja Anna Blinkowa Indie Ankita Raina
Rosja Kamilla Rachimowa
6:2, 4:6, 7–10
Zwyciężczyni 3. 31 lipca 2022 Praga Twarda Jana Sizikowa Angielina Gabujewa
Anastasija Zacharowa
6:3, 6:4

Finały turniejów rangi ITF[edytuj | edytuj kod]

turnieje z pulą nagród 100 000 $
turnieje z pulą nagród 80 000 $
turnieje z pulą nagród 60 000 $
turnieje z pulą nagród 25 000 $
turnieje z pulą nagród 15 000 $
turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza 4 (1–3)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Przeciwniczka Wynik
Zwyciężczyni 1. 05/03/2017 Kurytyba 25 000 Twarda Stany Zjednoczone Amanda Anisimova 6:7(7), 7:5, 6:2
Finalistka 1. 21/01/2018 Szarm el-Szejk 15 000 Twarda Białoruś Julija Hatouka 4:6, 6:4, 5:7
Finalistka 2. 05/05/2018 Chimki 100 000 Twarda Białoruś Wiera Łapko 1:6, 3:6
Finalistka 3. 08/07/2018 Rzym 60 000 Ceglana Ukraina Dajana Jastremśka 1:6, 0:6

Gra podwójna 4 (2–2)[edytuj | edytuj kod]

Rezultat Data Turniej ($) Naw. Partnerka Przeciwniczki Wynik
Zwyciężczyni 1. 06/05/2017 Chimki 25 000 Twarda (hala) Rosja Olesia Pierwuszyna Rosja Jekatierina Kazionowa
Rosja Darija Krużkowa
6:0, 6:1
Zwyciężczyni 2. 30/07/2017 Praga 80 000 Ceglana Ukraina Dajana Jastremśka Rumunia Mihaela Buzărnescu
Ukraina Alona Fomina
6:2, 6:2
Finalistka 1. 20/01/2018 Szarm el-Szejk 15 000 Twarda Rosja Jekatierina Jaszyna Nowa Zelandia Jade Lewis
Nowa Zelandia Erin Routliffe
6:0, 5:7, 6–10
Finalistka 2. 14/04/2018 Stambuł 60 000 Twarda Rosja Olga Doroszyna Turcja Ayla Aksu
Wielka Brytania Harriet Dart
4:6, 6:7(3)

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych[edytuj | edytuj kod]

Gra pojedyncza[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Zwyciężczyni 2016 Wielka Brytania Wimbledon Trawiasta Ukraina Dajana Jastremśka 6:4, 6:3

Gra podwójna[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Rok Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Finalistka 2015 Stany Zjednoczone US Open Twarda Rosja Anna Kalinska Słowacja Viktória Kužmová
Rosja Aleksandra Pospiełowa
5:7, 2:6
Finalistka 2016 Francja French Open Ceglana Rosja Olesia Pierwuszyna Hiszpania Paula Arias Manjón
Serbia Olga Danilović
6:3, 3:6, 8–10
Finalistka 2017 Francja French Open Ceglana Rosja Olesia Pierwuszyna Kanada Bianca Andreescu
Kanada Carson Branstine
1:6, 3:6

Zwycięstwa nad zawodniczkami klasyfikowanymi w danym momencie w czołowej dziesiątce rankingu WTA[edytuj | edytuj kod]

Stan na 08.01.2024

Rok 2019 ... 2022 2023 2024 Łącznie
Zwycięstwa 1 1 4 0 5
# Zawodnik Ranking Turniej Nawierzchnia Runda Wynik
2019
1. Niemcy Angelique Kerber Nr 5 French Open, Francja Ceglana 1R 6:4, 6:2
2022
2. Estonia Anett Kontaveit Nr 2 Praga, Czechy Twarda QF 6:1, 6:1
2023
3. Stany Zjednoczone Coco Gauff Nr 6 Miami, Stany Zjednoczone Twarda 3R 6:7(8), 7:5, 6:2
4. Stany Zjednoczone Coco Gauff Nr 6 Stuttgart, Niemcy Ceglana (hala) 2R 6:2, 6:3
5. Francja Caroline Garcia Nr 5 QF 4:6, 6:3, 6:3
6. Tunezja Uns Dżabir Nr 7 San Diego, Stany Zjednoczone Twarda 2R 6:4, 7:6(4)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]