Anastasija Zujewa (aktorka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anastasija Zujewa
ilustracja
Imię i nazwisko

Anastasija Płatonowna Zujewa

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1896
Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

23 marca 1986
Moskwa

Zawód

aktorka

Współmałżonek

Wiktor Oranski

Lata aktywności

1916–1984

Odznaczenia
Ludowy Artysta ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Narodów

Anastasija Płatonowna Zujewa (ros. Анастаси́я Плато́новна Зу́ева; ur. 5 grudnia?/17 grudnia 1896 w Spasskoje, zm. 23 marca 1986 w Moskwie) – radziecka aktorka teatralna, filmowa i głosowa, lauretka Nagrody Stalinowskiej (1952), Ludowy Artysta ZSRR (1957)[1]. Żona radzieckiego kompozytora Wiktora Oranskiego[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się 17 grudnia 1896 roku w miejscowości Spasskoje koło Bobrików, w rodzinie zamożnych chłopów. W 1915 roku ukończyła Szkołę Sztuk Dramatycznych w Moskwie pod kierunkiem Nikołaja Aleksandrowa, Nikołaja Massalitinowa i Nikołaja Podgornego. W 1916 roku została przyjęta do drugiego studia Moskiewskiego Artystycznego Teatru Akademickiego, a w 1924 roku – do trupy Moskiewskiego Artystycznego Teatru Akademickiego[3].

W 1928 roku z powodzeniem zagrała matuszkę w Utiłowsku Leonida Leonowa. W 1932 roku zagrała w sztuce na podstawie powieści Martwe dusze Nikołaja Gogola. Popularność przysporzyła jej rola matrony w sztuce na podstawie powieści Zmartwychwstanie Lwa Tołstoja.

W kinie zadebiutowała w 1932 roku w filmie Prosperiti[4]. Później zagrała epizodyczne role w filmach: Jasna droga (1940), Donieccy górnicy (1950), Wasiek Trubaczow i jego koledzy (1955). Najbardziej znana z roli pojawiającej się w oknie staruszki ubranej w rosyjski strój ludowy w filmowych ekranizacjach baśni rosyjskich Aleksandra Rou (Dziadek Mróz, Ogień, woda i miedziane trąby, Królewna z długim warkoczem, Złotorogi jeleń), gdzie na początku wprowadzała baśń, a na końcu przedstawiała morał. Podkładała także role głosowe do radzieckich kreskówek (Śnieżka, Bajka o carze Sałtanie)[4].

Zmarła dnia 23 marca 1986 roku w Moskwie i została pochowana na Cmentarzu Nowodziewiczym[5].

Nagrody i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[4]

Wybrane role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Wybrane role filmowe[edytuj | edytuj kod]

Filmy fabularne[edytuj | edytuj kod]

Filmy animowane[edytuj | edytuj kod]

Źródło:[6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Анастасия Зуева. 2011.russiancinema.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-05-23)]., russiancinema.ru
  2. Виктор Александрович Оранский, cyclowiki.org
  3. Зуева Анастасия Платоновна, kino-teatr.ru
  4. a b c Anastasija Zujewa. vokrug.tv. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-08)]., vokrug.tv
  5. Могилы знаменитостей. Зуева Анастасия Платоновна (1896-1986), m-necropol.ru
  6. a b Anastasija Zujewa w bazie IMDb (ang.)
  7. a b c Зуева, Анастасия Платоновна, krugosvet.ru
  8. Rostisław Jurieniew, Historia filmu radzieckiego, Warszawa 1977, s. 147-148
  9. Мультик Сказка о рыбаке и рыбке (1950) смотреть онлайн. [dostęp 2015-01-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-27)].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]