Anatolij Ciuciunou
| Pełne imię i nazwisko |
Anatolij Dzmitryjewicz Ciuciunou |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 września 1949 |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji | |
| Okres |
od 27 listopada 1996 |
| Poprzednik |
stanowisko utworzone |
| Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi XIII kadencji | |
| Okres |
od 9 stycznia 1996 |
| Przynależność polityczna |
bezpartyjny, frakcja „Zgoda” |
| Następca |
wybory nie odbyły się |
Anatol Dzmitryjewicz Ciuciunou (biał. Анатолій Дзмітрыевіч Цюцюноў, ros. Анатолий Дмитриевич Тютюнов, Anatolij Dmitrijewicz Tiutiunow; ur. 21 września 1949 w Bielenowie) – białoruski inżynier automatyk i polityk, deputowany do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji, w latach 1996–2000 deputowany do Izby Reprezentantów Republiki Białorusi I kadencji.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Młodość i praca[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 20 grudnia 1963 roku we wsi Bielenowo, w rejonie sieneńskim obwodu witebskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Woroneski Instytut Inżynieryjno-Budowlany w Rosyjskiej FSRR, uzyskując wykształcenie inżyniera automatyka. W latach 1973–1986 pracował jako inżynier, główny energetyk, główny inżynier, dyrektor Mińskiej Fabryki Ceramicznej. W latach 1986–1994 pełnił funkcję dyrektora generalnego Zjednoczenia Produkcyjnego „Minskstrojmatieriały”. Od 1994 roku był prezesem – dyrektorem generalnym firmy „Kieramin”[1].
Działalność parlamentarna[edytuj | edytuj kod]
W drugiej turze uzupełniających wyborów parlamentarnych 10 grudnia 1995 roku został wybrany na deputowanego do Rady Najwyższej Republiki Białorusi XIII kadencji z aerafłockiego okręgu wyborczego nr 238 miasta Mińska. 19 grudnia 1995 roku został zarejestrowany przez centralną komisję wyborczą[2], a 9 stycznia 1996 roku zaprzysiężony na deputowanego[3]. Od 23 stycznia pełnił w Radzie Najwyższej funkcję członka Stałej Komisji ds. Polityki Ekonomicznej i Reform[4]. Był bezpartyjny[2], należał do popierającej prezydenta Alaksandra Łukaszenkę frakcji „Zgoda”. Od 3 czerwca był przewodniczącym grupy roboczej Rady Najwyższej ds. współpracy z parlamentem Ukrainy[5]. Poparł dokonaną przez prezydenta kontrowersyjną i częściowo nieuznaną międzynarodowo zmianę konstytucji. 27 listopada 1996 roku przestał uczestniczyć w pracach Rady Najwyższej i wszedł w skład utworzonej przez prezydenta Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi I kadencji[6]. Pełnił w niej funkcję członka Komisji ds. Ekonomiki[1]. Zgodnie z Konstytucją Białorusi z 1994 roku jego mandat deputowanego Rady Najwyższej formalnie zakończył się 9 stycznia 2001 roku; kolejne wybory do tego organu jednak nigdy się nie odbyły[7]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów I kadencji zakończyła się 21 listopada 2000 roku.
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
Anatol Ciuciunou jest żonaty[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Kto… ↓, s. 269–270
- ↑ a b Спіс дэпутатаў Вярхоўнага Савета Рэспублікі Беларусь трынаццатага склікання, зарэгістраваных 19 снежня 1995 года. Centralna Komisja Republiki Białorusi ds. Wyborów i Prowadzenia Republikańskich Referendów. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-31)]. (biał.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 9 января 1996 г. №4-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-09. [dostęp 2018-06-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-13)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Верховного Совета Республики Беларусь от 23 января 1996 г. №38-XIII. pravo.levonevsky.org, 1996-01-23. [dostęp 2019-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-16)]. (ros.).
- ↑ С. Шарецкий: Постановление Президиума Верховного Совета Республики Беларусь от 3 июня 1996 г. №345-XIII. bankzakonov.com, 1996-06-03. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-11-12)]. (ros.).
- ↑ А. Лукашенко: Закон Республики Беларусь от 27 ноября 1996 г. № 819-XIII. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi, 1996-11-27. [dostęp 2019-06-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-15)]. (ros.).
- ↑ М. Грыб: Канстытуцыя 1994 года. Narodowy Internetowy Portal Prawy Republiki Białorusi, 1994-03-15. [dostęp 2020-10-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-04-28)]. (biał.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Centrum Naukowo-Analityczne „Białoruska Perspektywa”: Kto jest kim w Białorusi. Białystok: Podlaski Instytut Wydawniczy, 2000, s. 313, seria: Biblioteka Centrum Edukacji Obywatelskiej Polska – Białoruś. ISBN 83-913780-0-4.