Anatol Michajłau

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Anatol Michajłau (biał. Анатоль Міхайлаў, ros. Анатолий Михайлов, lit. Anatolij Michailov[1]; ur. 27 maja 1939 w Ziemietczinie w obwodzie penzeńskim RFSRR) – białoruski naukowiec, wykładowca i działacz społeczny, założyciel i rektor Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego.

W 1961 ukończył Białoruski Uniwersytet Państwowy w Mińsku. Od 1966 do 1974 pracował jako docent wykładowca w Katedrze Filozofii BUP. W latach 1974-80 współpracował z Centrum Rozwoju Społecznego i Spraw Humanitarnych Nowy JorkWiedeń. Po powrocie na Białoruś w 1980 był profesorem w Katedrze Filozofii (doktorat uzyskał w 1986, a profesurę dwa lata później), a od 1987 stał na czele Katedry Historii Filozofii i Logiki BUP. Od 1989 pozostawał członkiem korespondencyjnym Akademii Nauk Białoruskiej SRR, a od 1991 jej członkiem zwyczajnym.

W 1992 znalazł się wśród inicjatorów i założycieli niezależnego Europejskiego Uniwersytetu Humanistycznego, którego został rektorem – funkcję sprawuje po dzień dzisiejszy.

W 1993 został członkiem Europejskiej Akademii Nauki i Sztuki w Salzburgu. Jest autorem ponad 60 prac naukowych (w tej liczbie dwóch monografii). Jako pierwszy Białorusin w historii został uhonorowany medalem Goethego przez władze RFN.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Litewska wersja nazwiska jest transkrypcją z języka rosyjskiego, polska - z białoruskiego.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]