Anatol Mirowicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatol Mirowicz
Data urodzenia

28 listopada 1903

Data i miejsce śmierci

16 grudnia 1996
Warszawa

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo slawistyczne, rusycystyka
Profesura

1954

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Warszawski

Anatol Mirowicz (ur. 28 listopada 1903, zm. 16 grudnia 1996 w Warszawie)[1] – polski rusycysta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Grób profesora Anatola Mirowicza na Cmentarzu Bródnowskim.

Był profesorem Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie kierował Katedrą Filologii Rosyjskiej, później Katedrą Języka Rosyjskiego[2].

Jego publikacje dotyczą językoznawstwa rosyjskiego i ogólnego. Jego najbardziej znanym dziełem jest wielokrotnie aktualizowany i wznawiany Wielki słownik rosyjsko-polski (2 tomy, I wyd. 1970), którego był współautorem[1]. Opublikował też m.in. Gramatykę opisową języka rosyjskiego (kilka wydań), Przegląd i charakterystyka części mowy w języku rosyjskim.

Jego żoną była historyk Anna Kalenkiewicz-Mirowiczowa. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie (kwatera 16F-7-18)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Mirowicz Anatol, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-01-17].
  2. History of the Institute of Russian Studies, Warsaw University. [w:] Instytut Rusycystyki Uniwersytetu Warszawskiego [on-line]. [dostęp 2021-01-17].
  3. Zmarli, „Więź” (nr 4(462)), 1997, s. 218-219.