Anatolij Kotieniow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Kotieniow
Ilustracja
Anatolij Kotienow (2016)
Imię i nazwisko

Anatolij Władimirowicz Kotieniow

Data i miejsce urodzenia

25 września 1958
Suchumi

Zawód

aktor

Lata aktywności

1984-obecnie

Anatolij Władimirowicz Kotieniow (ros. Анатолий Владимирович Котенёв, biał. Анатолій Уладзіміравіч Кацянёў; ur. 25 września 1958 w Suchumi) – radziecki i białoruski aktor filmowy i teatralny. Zasłużony Artysta Republiki Białoruś.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Anatolij Kotieniow urodził się w mieście Suchumi – stolicy ówczesnej Abchaskiej ASRR, jednej z byłych republik ZSRR. Wkrótce po jego urodzeniu cała rodzina przeniosła się do miasta Niewinnomyssk w Kraju Stawropolskim.

W szkole podstawowej Kotieniow zainteresował się teatrem, a swoje pierwsze kroki na teatralnej scenie stawiał w miejscowym teatrze działającym przy miejskim pałacu kultury. W wieku 17 lat wstąpił do wyższej szkoły teatralnej w Swierdłowsku. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej rozpoczął studia aktorskie w szkole aktorskiej przy Moskiewskim Teatrze Artystycznym im. Czechowa (MChAT). Jeszcze jako student zadebiutował w filmie Grigorija Aronowa pt. Nieznany żołnierz z 1984. Przez następne dwa lata grywał drugoplanowe role w mało znanych filmach. Popularność przyniosła mu dopiero rola oficera marynarki Borisa Szubina w filmie Siekrietnyj farwatier Wadima Kostromienki. Pod koniec lat 80. osiedlił się w Białoruskiej SRR. Obecnie (2017) Anatolij Kotieniow jest jednym z najbardziej znanych aktorów białoruskich, mającym na koncie ponad 60 ról filmowych i telewizyjnych.

Filmografia (wybór)[edytuj | edytuj kod]

  • 1984 – Nieznany żołnierz - Andriej
  • 1985 – Matros Żelezniak - Żelezniak
  • 1990 – Deja vu - Majakowski
  • 1995 – Czwarta planeta - Siergiej, dowódca pojazdu
  • 2001 – Jeniec: Tak daleko jak nogi poniosą - Kamieniew
  • 2003 – Pobłogosławcie kobietę - pułkownik
  • 2006 – Przełom - gen. Kazakow
  • 2007 – 07 zmienia kurs - gen. Trofimow
  • 2007 – Kod apokalipsy - generał FSB
  • 2009 – 1941- ojciec Gieorgija i Iwana
  • 2012 – Metro - burmistrz
  • 2015 – Woroniny - gen. Gałanow
  • 2017 – Czas pionierów - gen. Kamanin
  • 2017 – Spacer w kosmosie - Nikołaj Kamanin
  • 2019 – Komik - gen. Jasieniew

i inne.

Życie osobiste[edytuj | edytuj kod]

W 1989 roku ożenił się ze Swietłaną Borowską (ur. 1969) ówczesną prezenterką pierwszego kanału białoruskiej telewizji państwowej. Ma z nią dwóch synów – Władimira (ur. 1989) i Klima (ur. 1998)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Źródła[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]