Ancuta
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
| ||
| ||
| Typ herbu | herb szlachecki | |
| Pierwsza wzmianka | XVI wiek | |
Ancuta – polski herb szlachecki
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
Według zasad współczesnego blazonowania, herb powinno opisywać się następująco:
W polu błękitnym[1] między półksiężycem złotym rogami w prawo z lewej a gwiazdą ośmioramienną złotą z prawej – strzała srebrna w słup. Nad hełmem korona.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany przez Witolda za waleczność Leonowi Ancucie. Juliusz Karol Ostrowski podaje, że herb pochodzi z XVI wieku.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Herbem tym pieczętowały się m.in. następujące rodziny herbownych: Ancuta, Anczyc, Gawryłkiewicz, Hauryłkiewicz, Hawryłkiewicz, Jesipowicz, Kamiński, Kasperowicz, Lewiński, Makułowicz, Ogorodnicki, Olchowiecki, Olechowiecki, Spirydowicz, Zwierowicz [2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Chrząński podaje, że pole herbu jest srebrne.
- ↑ Herb szlachecki Ancuta, odmiany i herbowni. (pol.)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herby szlacheckie. Herb Jesipowicz (odm. herbu Ancuta) (pol.)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
| |||||||||||||||||
