André Turcat

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
André Turcat
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 października 1921
Marsylia

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2016
Beaurecueil

Zawód, zajęcie

pilot, polityk, historyk sztuki

Alma Mater

École polytechnique, École du personnel navigant d’essais et de réception

Stanowisko

poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji (1980–1982)

Partia

Zgromadzenie na rzecz Republiki

Odznaczenia
Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielki Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Wojenny Zamorskich Teatrów Operacyjnych (Francja) Medal Lotniczy (Francja) Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy)

André Édouard Turcat (ur. 23 października 1921 w Marsylii, zm. 4 stycznia 2016 w Beaurecueil) – francuski pilot doświadczalny i wojskowy, polityk oraz historyk sztuki, od 1980 do 1981 poseł do Parlamentu Europejskiego I kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Emile’a i Claire z domu Fleury. Pochodził z rodziny przemysłowców, jego wuj był założycielem producenta samochodów Turcat-Méry. W 1942 ukończył studia w École polytechnique, studiował także teologię katolicką oraz uzyskał doktorat z historii sztuki. Pod koniec II wojny światowej był pilotem w Wojskach Wolnych Francuzów. Później walczył w I wojnie indochińskiej, gdzie wyróżnił się jako pilot transportowca Douglas C-47 Skytrain w trudnych misjach. Służbę wojskową zakończył ze stopniem majora. Ze względu na wysokie umiejętności w 1950 skierowany do szkoły dla pilotów testowych École du personnel navigant d’essais et de réception. Od połowy lat 50. uczestniczył w lotach doświadczalnych różnych maszyn, pracował kolejno dla Nord Aviation, Sud Aviation i Aérospatiale, w dwóch ostatnich pełnił funkcję dyrektora ds. lotów testowych. W 1958 otrzymał prestiżowe Trofeum Harmona za rozpędzenie Nord 1500 Griffon II do prędkości Ma 2,19, pobił także rekord prędkości osiągnięty przez ten statek powietrzny o ponad 100 km/h; po raz drugi otrzymał to wyróżnienie w 1973. 2 marca 1969 był pierwszym pilotem, który kierował samolotem Concorde, zaś 1 października tego roku został jednym z dwóch pilotów tej maszyny, którym jako pierwszym udało się przekroczyć barierę dźwięku[1][2].

Wstąpił do Zgromadzenia na rzecz Republiki. W latach 1971–1977 zastępca mera Tuluzy. Od października 1980 do września 1981 sprawował mandat posła do Parlamentu Europejskiego, gdzie zastąpił Marie-Madeleine Dienesch. Należał do Europejskich Postępowych Demokratów[3]. Był autorem kilku publikacji poświęconych lotnictwu i historii sztuki, a także działaczem różnych organizacji (m.in. założycielem Académie de l’air et de l’espace)[2].

Był żonaty z Elisabeth Borelli, miał trzech synów[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Odznaczony Legii Honorową I klasy, Orderem Narodowym Zasługi I klasy, Krzyżem Wojennym Zamorskich Teatrów Operacyjnych oraz Medalem Lotniczym, a także Orderem Imperium Brytyjskiego III klasy. Wybrany także członkiem Académie des Sciences, Agriculture, Arts et Belles-Lettres w Aix-en-Provence.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Łukasz Golowanow: Zmarł wybitny pilot doświadczalny André Turcat. konflikty.pl, 6 stycznia 2016. [dostęp 2022-12-09].
  2. a b c André Turcat. whoswho.fr. [dostęp 2022-12-09]. (fr.).
  3. André Turcat. europarl.europa.eu. [dostęp 2022-12-09].