Andreas Seppi
_(14641325534).jpg) Andreas Seppi podczas Wimbledonu 2014 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 lutego 1984 |
| Wzrost |
191 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
2002 |
| Zakończenie kariery |
październik 2022 |
| Trener |
Massimo Sartori |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
3 |
| Najwyżej w rankingu |
18 (28 stycznia 2013) |
| Australian Open |
4R (2013, 2015, 2017, 2018) |
| Roland Garros |
4R (2012) |
| Wimbledon |
4R (2013) |
| US Open |
3R (2008, 2013, 2015, 2021) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
1 |
| Najwyżej w rankingu |
50 (14 kwietnia 2014) |
| Australian Open |
QF (2009) |
| Roland Garros |
3R (2018) |
| Wimbledon |
3R (2012) |
| US Open |
QF (2011) |
| Strona internetowa | |
Andreas Seppi (ur. 21 lutego 1984 w Bolzano) – włoski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Zawodowy tenisista w latach 2002–2022.
Początkowo grywał w zawodach rangi ITF Men’s World Tennis Tour. Pierwsze sukcesy w rozgrywkach z cyklu ATP Challenger Tour zaczął odnosić w roku 2008 kiedy to wygrał w lutym rozgrywki na kortach twardych w Bergamo. W turniejach rangi ATP Tour Seppi swój pierwszy triumf odniósł w czerwcu 2011 roku w Eastbourne, na nawierzchni trawiastej. Spotkanie finałowe wygrał z Serbem Janko Tipsareviciem. Drugi triumf odniósł w maju 2012 roku na kortach ceglanych w Belgradzie, pokonując Francuza Benoîta Paire’a. Kolejne zwycięstwo w zawodowych rozgrywkach odniósł w październiku 2012 roku w Moskwie, gdzie w finale pokonał Brazylijczyka Thomaza Bellucciego. Ponadto Seppi przegrał 7 finałów turniejów ATP Tour.
W grze podwójnej Włoch zwyciężył w 1 finale spośród 7 rozegranych w cyklu ATP Tour.
Reprezentant Włoch w Pucharze Davisa w latach 2004–2018. Rozegrał dla zespołu 45 meczów – w singlu zwyciężył w 20 spotkaniach, natomiast w deblu wygrał 4 pojedynki.
Seppi 3 razy uczestniczył w igrzyskach olimpijskich. Zarówno w Pekinie (2008), Londynie (2012), jak i Rio de Janeiro (2016) dochodził do 2 rundy gry pojedynczej. W deblu odpadał z rywalizacji w 1 rundzie imprez w Pekinie i Londynie, a w Rio de Janeiro osiągnął ćwierćfinał. W Londynie wystąpił ponadto w konkurencji gry mieszanej, w której zakończył swój udział w 1 rundzie.
W rankingu gry pojedynczej Seppi najwyżej był na 18. miejscu (28 stycznia 2013), a w klasyfikacji gry podwójnej na 50. pozycji (14 kwietnia 2014).
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–7)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 15 lipca 2007 | Gstaad | Ceglana |  Paul-Henri Mathieu
|
7:6(1), 4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta |  Janko Tipsarević
|
7:6(5), 3:6, 5:3 krecz |
| Zwycięzca | 2. | 6 maja 2012 | Belgrad | Ceglana | Benoît Paire
|
6:3, 6:2 |
| Finalista | 2. | 23 czerwca 2012 | Eastbourne | Trawiasta |  Andy Roddick
|
3:6, 2:6 |
| Finalista | 3. | 23 września 2012 | Metz | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga
|
1:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 3. | 21 października 2012 | Moskwa | Twarda (hala) |  Thomaz Bellucci
|
3:6, 7:6(3), 6:3 |
| Finalista | 4. | 8 lutego 2015 | Zagrzeb | Twarda (hala) |  Guillermo García-López
|
6:7(4), 3:6 |
| Finalista | 5. | 21 czerwca 2015 | Halle | Trawiasta |  Roger Federer
|
6:7(1), 4:6 |
| Finalista | 6. | 12 stycznia 2019 | Sydney | Twarda |  Alex de Minaur
|
5:7, 6:7(5) |
| Finalista | 7. | 16 lutego 2020 | Nowy Jork | Twarda (hala) |  Kyle Edmund
|
5:7, 1:6 |
Gra podwójna (1–6)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 6 lutego 2006 | Zagrzeb | Dywanowa (hala) |  Davide Sanguinetti
|
 Jaroslav Levinský Michal Mertiňák
|
6:7(7), 1:6 |
| Finalista | 2. | 18 lipca 2010 | Båstad | Ceglana | Simone Vagnozzi
|
 Robert Lindstedt Horia Tecău
|
4:6, 5:7 |
| Finalista | 3. | 10 października 2010 | Tokio | Twarda |  Dmitrij Tursunow
|
Eric Butorac Jean-Julien Rojer
|
3:6, 2:6 |
| Finalista | 4. | 9 stycznia 2011 | Ad-Dauha | Twarda | Daniele Bracciali
|
Marc López Rafael Nadal
|
3:6, 6:7(4) |
| Finalista | 5. | 18 czerwca 2011 | Eastbourne | Trawiasta |  Grigor Dimitrow
|
 Jonatan Erlich Andy Ram
|
3:6, 3:6 |
| Finalista | 6. | 6 października 2013 | Pekin | Twarda | Fabio Fognini
|
 Maks Mirny Horia Tecău
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 1. | 27 lutego 2016 | Dubaj | Twarda | Simone Bolelli
|
Feliciano López Marc López
|
6:2, 3:6, 14–12 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-29] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-29] (ang.).