Andriej Witruk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andriej Witruk
Андрей Никифорович Витрук
ilustracja
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

8 lipca 1902
Andruszki, gubernia wołyńska

Data i miejsce śmierci

3 lipca 1946
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

1924–1946

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Wojskowe Siły Powietrzne

Główne wojny i bitwy

bitwa nad Chałchin-Goł,
II wojna światowa:

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Suworowa II klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Bohdana Chmielnickiego II klasy Order Aleksandra Newskiego (ZSRR) Order Czerwonej Gwiazdy Order Bohatera Narodowego (Jugosławia) Order Partyzanckiej Gwiazdy I klasy

Andriej Nikiforowicz Witruk (ros. Андрей Никифорович Витрук, ur. 25 czerwca?/8 lipca 1902 we wsi Andruszki w obwodzie żytomierskim, zm. 3 lipca 1946 w Kijowie) – radziecki generał major lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1942).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył szkołę średnią, pracował w cukrowni, od 1924 służył w Armii Czerwonej, ukończył szkołę artylerii i w 1934 wojskową szkołę lotników w Borisoglebsku. Brał udział w bitwie nad Chałchin-Goł w 1939, a także w agresji ZSRR na Polskę (zajmowaniu tzw. Zachodniej Białorusi) i w wojnie z Finlandią, w 1941 ukończył Akademię Wojskowo-Powietrzną. Uczestniczył w wojnie z Niemcami, jako dowódca 65 szturmowego pułku lotniczego Moskiewskiej Strefy Obrony do stycznia 1942 wykonał 21 lotów bojowych, później dowodził 291 Szturmową Dywizją Lotniczą/10 Gwardyjską Szturmową Dywizją Lotniczą, lotnicy której wyróżnili się w operacji ostrorożsko-rossoszańskiej, biełgorodzko-charkowskiej, kijowskiej, jassko-kiszyniowskiej i belgradzkiej i wyzwolili Ostrorożsk, Grajworon, Hadziacz, Łubnie, Kijów, Jassy i Belgrad. Po wojnie w stopniu generała majora dowodził dywizją lotniczą. Został pochowany w Parku Wiecznej Sławy w Kijowie. Jego imieniem nazwano ulice w Woroneżu, Kijowie, Żytomierzu i szkołę, w której się uczył.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Указ Президиума Верховного Совета СССР «О присвоении звания Героя Советского Союза начальствующему составу Военно-воздушных сил Красной Армии» от 24 февраля 1942 года // Ведомости Верховного Совета Союза Советских Социалистических Республик : газета. — 1942. — 17 марта (№ 8 (167)). — С. 1.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]