Andronik Dukas (zm. 1077)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Andronik Dukas (grec. Ανδρόνικος Δούκας; zm. 14 października 1077) – bizantyński arystokrata, kuzyn cesarza Michała VII Dukasa.

Andronik Dukas
Ανδρόνικος Δούκας
Data urodzenia

14 października 1077

Rodzice

Jan Dukas

Dzieci

Michał Dukas, Jan Dukas protostrator, Jan Dukas megadux, Irena Dukaina, Anna Dukaina, Teodora Dukaina

Krewni i powinowaci

Michał VII Dukas

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Jana Dukasa. Podczas bitwy pod Manzikertem był jednym z odpowiedzialnych z klęskę armii bizantyńskiej. W 1072 roku doprowadził do ujęcia cesarza Romana IV Diognesa i przechwycenia władzy przez jego kuzyna Michała VII Dukasa. W 1074 wraz ze swoim ojcem dowodził przeciwko zbuntowanym najemnikom Roussela de Bailleul. Jego dziećmi ze związku z Marią Bułgarską, córką cara Iwana Władysława byli:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michael Angold, Cesarstwo Bizantyńskie 1025-1204. Historia polityczna, przeł. Władysław Brodzki, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1993, s. 109-111, 120-123.
  • Michał Kozłowski, Cesarz bizantyński w niewoli! – bitwa pod Mantzikertem (1071) [1]
  • Jarosław Dudek, Oblicza rebelli Roussela de Bailleul (1073-1075), normandzkiego rycerza na służbie bizantyńskiej [w:] Zamach stanu w dawnych społecznościach, pod red. Arkadiusza Sołtysika przy współpracy Justyny Olko, Warszawa: Ośrodek Badań nad Tradycją Antyczną Uniwersytet Warszawski 2004, s. 275--292, ISBN 83-920180-3-6