Przejdź do zawartości

Andrzej Gołoński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Gołoński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 listopada 1799
Włocławek

Data i miejsce śmierci

18 września 1854
Warszawa

Narodowość

polska

Język

polski

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

klasycyzm
historyzm

Ważne dzieła

Pałac Uruskich
Pałac Badenich

Pałac Uruskich-Czetwertyńskich w Warszawie
Cerkiew św. Aleksandra Newskiego w Łazienkach Królewskich
Grób Andrzeja Gołońskiego na cmentarzu Powązkowskim

Andrzej Gołoński (ur. 24 listopada 1799 we Włocławku, zm. 18 września 1854 w Warszawie[1] – polski architekt, uczeń i współpracownik Jakuba Kubickiego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Królewskim Uniwersytecie Warszawskim[1]. Przedstawiciel późnego klasycyzmu, w swoich projektach stosował także formy gotyckie i renesansowe[1].

Pełnił funkcję budowniczego Wydziału Przemysłu i Handlu w Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych w Warszawie.

Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 17, rząd 2, grób 5/6)[2].

Wybrane projekty

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 217. ISBN 83-01-08836-2.)
  2. Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ GOŁOŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-08-04].
  3. Stanisława Łagowski: Cytadela Warszawska. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 2010, s. 59–60. ISBN 978-83-62046-23-2.
  4. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 24. ISBN 83-908950-8-0.
  5. Wielka Encyklopedia PWN. Tom 16. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 273. ISBN 83-01-13826-2.
  6. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2004, s. 46. ISBN 83-908950-8-0.