Andrzej Bargiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Andrzej Leszek Bargiel
Ilustracja
Andrzej Bargiel podczas Pol’and’Rock Festival w 2018 r.
Data i miejsce urodzenia 18 kwietnia 1988
Rabka
Zawód, zajęcie narciarz wysokogórski, skialpinista, biegacz górski, himalaista, ratownik TOPR
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Leszek Bargiel (ur. 18 kwietnia 1988) – polski narciarz wysokogórski (skialpinista), biegacz górski i himalaista. Były członek Tatrzańskiego Klubu Narciarskiego Tatra Team Zakopane i Polskiej Kadry Narodowej w skialpinizmie, były uczestnik programu Polski Himalaizm Zimowy, ratownik TOPR.

Biografia[edytuj | edytuj kod]

Andrzej Bargiel urodził się 18 kwietnia 1988. Wychował się w Łętowni[1], małej wsi w Małopolsce. Ma dziesięcioro rodzeństwa. Mieszka w Zakopanem.

Od 2013 roku konsekwentnie realizuje projekt Hic Sunt Leones - (łac., dosł. „tu są lwy”[2]), w ramach którego organizuje narciarskie wyprawy wysokogórskie, których celem jest szybkościowe wejście, bez dodatkowego tlenu i zjazdy na nartach z najwyższych szczytów Ziemi. 22 lipca 2018, jako pierwszy człowiek w historii, zjechał na nartach z wierzchołków K2 oraz Broad Peak[3].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 2007 – mistrzostwa Polski w narciarstwie wysokogórskim, 1 miejsce w zawodach juniorów[4]
  • 2008 – 3 miejsce w World Cup Madonna de Campiglio (junior)
  • 2009 –  3 miejsce w Pucharze Świata, Dochstein Xtream (espoir)
  • 2010 – Elbrus Race, bieg górski, trasa Extreme, zwycięstwo w zawodach i nowy rekord trasy 3:23:37 (3242 metrów przewyższenia, start na wysokości 2400m, poprawił o 32 minuty rekord trasy 3:55:59 Denisa Urubki z roku 2006)
  • 2012 – Lhotse, próby szybkiego wejścia z bazy, ostatnia do wysokości obozu 4 (14–15 października), około 7100 m, przerwana z powodu złej pogody[5][6]
  • 2 października 2013 – Sziszapangma - środkowy wierzchołek (7999 lub 8008 m), wejście na nartach skiturowych i zjazd, wejście w 30 godzin z bazy (od godz. 5 rano 1 października 2013 do około godziny 13, 2 października 2013), zjazd do obozu 2 i po odpoczynku zjazd do bazy[7][8]
  • 25 września 2014 – Manaslu – czasowy rekord wejścia z bazy na szczyt w czasie 14 godzin 5 minut oraz czasowy rekord baza-szczyt-baza – 21 godzin 14 minut. Zjazd z wierzchołka na nartach z powodu bardzo słabej widoczności nie odbył się w całości.
  • 25 lipca 2015 – Broad Peak – jako jeden z dwóch himalaistów w roku 2015[9] zdobywa główny wierzchołek i dokonuje pierwszego w historii zjazdu na nartach z tego ośmiotysięcznika (z głównego wierzchołka do bazy)[10]. Zjazd na nartach do bazy zajął mu w sumie 3 godziny.
  • 2016 – rekord w szybkości zdobycia tytułu Śnieżnej Pantery – 29 dni 17 godzin 5 minut:
    • 16 lipca – Szczyt Lenina (wejście z ABC na wysokości 4400 m (start 15 lipca o 19:30) na szczyt w 13 godzin 30 minut i zjazd z wierzchołka na nartach do ABC w 2 godziny). Wejście od strony Kirgistanu.
    • 25 lipca – Szczyt Korżeniewskiej (wejście z Moskvina BC na wysokości 4350 m na szczyt w 8 godzin 40 minut; zjazd z wierzchołka na nartach do granicy śniegu i zejście do bazy).
    • 2 sierpnia – Szczyt Ismaila Samaniego (wejście z Moskvina BC na wysokości 4350 m na szczyt w 14 godzin 25 minut; zjazd z wierzchołka na nartach do granicy śniegu i zejście do bazy)
    • 10 sierpnia – Chan Tengri (wejście z bazy Inylczek Południowy na wysokości 4070 m na szczyt w 8 godzin 17 minut; zjazd na nartach z wysokości około 6300 m)
    • 14 sierpnia, 12:35 czasu miejscowego – Szczyt Zwycięstwa
  • 21 maja 2017 – zjazd na nartach kuluarem Mallory’ego na północnej ścianie Aiguille du Midi[11].
  • 22 lipca 2018 – zjazd na nartach z K2 (z wierzchołka do bazy bez zdejmowania nart) – jako pierwszy człowiek w historii[12].
  • 30 września 2019 – przerwanie wyprawy na Mount Everest, której celem był zjazd na nartach z najwyższego szczytu Ziemi (po 3 tygodniach prób przejścia przez lodowiec) z powodu złych warunków pogodowych i w obliczu zagrażającego bezpieczeństwu gigantycznego, naderwanego i zwisającego nad lodowcem Khumbu seraka.  

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

6 listopada 2015 za zasługi dla rozwoju polskiego skialpinizmu oraz za promowanie imienia Polski w świecie został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[13]. W maju 2016 w konkursie Travelery organizowanym co roku przez polski oddział magazynu National Geographic Traveler został uznany Człowiekiem Roku 2015, otrzymał Kolosa za rok 2016 i 2018 w kategorii alpinizm.

Zajął 8. miejsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca 2018 roku[14].

W styczniu 2019 roku został wyróżniony przez magazyn National Geographic nagrodą National Geographic's Adventurer of the Year 2019.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ seshbar.com Andrzej Bargiel życiorys
  2. ↑ hic sunt leones – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny, pl.wiktionary.org [dostęp 2020-05-04].
  3. ↑ Andrzej Bargiel zjechał z K2. Gratulacje! - Polityka.pl, polityka.pl [dostęp 2021-02-15] (pol.).
  4. ↑ skimountaineering.pl lista miejsc w zawodach Andrzeja Bargiela
  5. ↑ offsport.pl A. Bargiel przerywa atak na Lhotse
  6. ↑ polskihimalaizmzimowy.pl Lhotse 2012, o przerwaniu ataku 15 października
  7. ↑ wspinanie.pl z 2 października 2013 Janusz Kurczab: Andrzej Bargiel zdobył Shisha Pangma Central (8013 m)
  8. ↑ wspinanie.pl z 4 września 2013 o planach narciarskich Bargiela
  9. ↑ Mariano Galvan robi pierwsze powtórzenie drogi Carsolio na Broad Peak. wspinanie.pl. [dostęp 2015-08-18].
  10. ↑ Historyczny wyczyn: Andrzej Bargiel zjechał na nartach ze szczytu Broad Peak. 2015-07-25. [dostęp 2015-07-25].
  11. ↑ Andrzej Bargiel północną ścianą Aiguille du Midi na nartach
  12. ↑ Andrzej Bargiel jako pierwszy człowiek zjechał z K2!
  13. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 2015 r. o nadaniu odznaczenia (M.P. z 2016 r. poz. 24)
  14. ↑ Andrzej Mysiak: Plebiscyt Przeglądu Sportowego: Kurek zwycięzcą, Stoch drugi, wyróżnienie dla Horngachera. Skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Krempaszka, Pierwszy Polak, który zjechał z ośmiotysięcznika na nartach, 3/2013 Taternik, ISSN 0137-8155, ss. 19-20,

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Bargiel&oldid=63010021”