Andrzej Bargiel

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Andrzej Leszek Bargiel
Ilustracja
Andrzej Bargiel podczas Pol’and’Rock Festival w 2018 r.
Data i miejsce urodzenia 18 kwietnia 1988
Łętownia
Zawód, zajęcie narciarz wysokogórski, skialpinista, biegacz górski, himalaista, ratownik TOPR
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Commons Multimedia w Wikimedia Commons

Andrzej Leszek Bargiel (ur. 18 kwietnia 1988 w Łętowni[1]) – polski narciarz wysokogórski (skialpinista), biegacz górski i himalaista. Członek Tatrzańskiego Klubu Narciarskiego Tatra Team Zakopane i polskiej kadry narodowej w skialpinizmie, były uczestnik programu Polski Himalaizm Zimowy, ratownik TOPR. Pierwszy człowiek w historii, który zjechał na nartach z wierzchołków K2 oraz Broad Peak. Ma dziesięcioro rodzeństwa.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

  • 2007 – mistrzostwa Polski w narciarstwie wysokogórskim, 1 miejsce w zawodach juniorów[2]
  • 2009 – luty, Europejskie Mistrzostwa w Skialpinizmie w Tambre d’Alpago we Włoszech (2009 European Championship of Ski Mountaineering), 8 miejsce[2] w drużynie (w której byli także Szymon Zachwieja, Jacek Żebracki i Mariusz Wargocki)
  • 2010 – zawody skialpinistyczne Pierra Menta w Beaufort w Sabaudii, 9 miejsce[2] (partner w dwójkowym zespole: Peter Svätojánsky)
  • 2010 – zawody skialpinistyczne Patrouille des Glaciers (PDG) w Szwajcarii w kantonie Valais, udział – w drużynie także Jacek Żyłka-Żebracki i Mariusz Wargocki
  • 2010 – Elbrus Race, bieg górski (bez nart) na sam szczyt, trasa Extreme, zwycięstwo w zawodach i nowy rekord trasy 3:23:37 (3242 metrów przewyższenia, start na wysokości 2400m, poprawił o 32 minuty rekord trasy 3:55:59 Denisa Urubki z roku 2006). Był to wielki prestiżowy sukces, zwłaszcza, że w tych samych zawodach wśród kobiet wygrała polska alpinistka Aleksandra Dzik z czasem 5:04:41[3]
  • 2012 – Lhotse, próby szybkiego wejścia z bazy, ostatnia do wysokości obozu 4 (14–15 października), około 7100 m, przerwana z powodu złej pogody[4][5]
  • 2 października 2013 – Sziszapangma - środkowy wierzchołek (7999 lub 8008 m), wejście na nartach skiturowych i zjazd, wejście w 30 godzin z bazy (od godz. 5 rano 1 października 2013 do około godziny 13, 2 października 2013), zjazd do obozu 2 i po odpoczynku zjazd do bazy[6][7]
  • 25 września 2014 – Manaslu – czasowy rekord wejścia z bazy na szczyt w czasie 14 godzin 5 minut oraz czasowy rekord baza-szczyt-baza – 21 godzin 14 minut. Zjazd z wierzchołka na nartach z powodu bardzo słabej widoczności nie odbył się w całości.
  • 25 lipca 2015 – Broad Peak – jako jeden z tylko dwóch himalaistów w roku 2015[8] zdobywa główny wierzchołek i dokonuje pierwszego w historii zjazdu na nartach z tego ośmiotysięcznika (z głównego wierzchołka do bazy)[9]. Zjazd na nartach do bazy zajął mu w sumie trzy godziny.
  • 2016 – rekord w szybkości zdobycia tytułu Śnieżnej Pantery – 29 dni 17 godzin 5 minut:
    • 16 lipca – Szczyt Lenina (wejście z ABC na wysokości 4400 m (start 15 lipca o 19:30) na szczyt w 13 godzin 30 minut i zjazd z wierzchołka na nartach do ABC w 2 godziny). Wejście od strony Kirgistanu.
    • 25 lipca – Szczyt Korżeniewskiej (wejście z Moskvina BC na wysokości 4350 m na szczyt w 8 godzin 40 minut; zjazd z wierzchołka na nartach do granicy śniegu i zejście do bazy).
    • 2 sierpnia – Szczyt Ismaila Samaniego (wejście z Moskvina BC na wysokości 4350 m na szczyt w 14 godzin 25 minut; zjazd z wierzchołka na nartach do granicy śniegu i zejście do bazy)
    • 10 sierpnia – Chan Tengri (wejście z bazy Inylczek Południowy na wysokości 4070 m na szczyt w 8 godzin 17 minut; zjazd na nartach z wysokości około 6300 m)
    • 14 sierpnia, 12:35 czasu miejscowego – Szczyt Zwycięstwa
  • 21 maja 2017 – zjazd na nartach kuluarem Mallory’ego na północnej ścianie Aiguille du Midi[10].
  • 22 lipca 2018 – zjazd na nartach z K2 (z wierzchołka do bazy bez zdejmowania nart) – jako pierwszy człowiek w historii[11].

Wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]

6 listopada 2015 za zasługi dla rozwoju polskiego skialpinizmu oraz za promowanie imienia Polski w świecie został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi[12], w maju 2016 w konkursie Travelery organizowanym co roku przez polski oddział magazynu National Geographic Traveler został uznany Człowiekiem Roku 2015, otrzymał także Kolosa za rok 2016 w kategorii alpinizm za zdobycie Śnieżnej Pantery w rekordowym czasie.

Zajął 8. miejsce w plebiscycie Przeglądu Sportowego na najlepszego sportowca 2018 roku[13].

W styczniu 2019 roku został wyróżniony przez magazyn National Geographic nagrodą National Geographic's Adventurer of the Year 2019.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ seshbar.com Andrzej Bargiel życiorys
  2. ↑ a b c skimountaineering.pl lista miejsc w zawodach Andrzeja Bargiela
  3. ↑ elbrusrace.com 2010 informacja prasowa o wynikach Polaka, The young Pole Andrzej Bargiel (22) became the Champion on Extreme route. His time is 3 hrs 23 min 37 sec. He managed more than half an hour to improve the previous world record set by Kazakh Denis Urubko in 2006 (3 h 55 m 59 s).
  4. ↑ offsport.pl A. Bargiel przerywa atak na Lhotse
  5. ↑ polskihimalaizmzimowy.pl Lhotse 2012, o przerwaniu ataku 15 października
  6. ↑ wspinanie.pl z 2 października 2013 Janusz Kurczab: Andrzej Bargiel zdobył Shisha Pangma Central (8013 m)
  7. ↑ wspinanie.pl z 4 września 2013 o planach narciarskich Bargiela
  8. ↑ Mariano Galvan robi pierwsze powtórzenie drogi Carsolio na Broad Peak. wspinanie.pl. [dostęp 2015-08-18].
  9. ↑ Historyczny wyczyn: Andrzej Bargiel zjechał na nartach ze szczytu Broad Peak. 2015-07-25. [dostęp 2015-07-25].
  10. ↑ Andrzej Bargiel północną ścianą Aiguille du Midi na nartach
  11. ↑ Andrzej Bargiel jako pierwszy człowiek zjechał z K2!
  12. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 6 listopada 2015 r. o nadaniu odznaczenia (M.P. z 2016 r. poz. 24)
  13. ↑ Andrzej Mysiak: Plebiscyt Przeglądu Sportowego: Kurek zwycięzcą, Stoch drugi, wyróżnienie dla Horngachera. Skokinarciarskie.pl, 5 stycznia 2019. [dostęp 2019-01-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Anna Krempaszka, Pierwszy Polak, który zjechał z ośmiotysięcznika na nartach, 3/2013 Taternik, ISSN 0137-8155, ss. 19-20,

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Andrzej_Bargiel&oldid=59507007”