Andrzej Braun

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Ented (dyskusja | edycje) o 21:18, 19 lip 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Andrzej Braun (2004)
Grób Andrzeja Brauna na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Andrzej Braun (ur. 19 sierpnia 1923 w Łodzi, zm. 9 listopada 2008 w Warszawie) – polski pisarz, poeta, reportażysta. Ojciec Ewy Braun (ze związku z Zofią ze Świeżawskich), brat Michaliny Wisłockiej.

Biografia

Ojciec Andrzeja Brauna, Jan Tymoteusz Braun, był wnukiem górala z Bawarii, którego syn dotarł do Łodzi w poszukiwaniu pracy około połowy XIX w., a matka, Anna z Żylińskich, pochodziła ze starej polskiej rodziny szlacheckiej. Ojciec, od 1926 r., był pierwszym i jedynym do wybuchu II wojny światowej kierownikiem Szkoły Powszechnej nr 30 im. św. Stanisława Kostki w Łodzi, przy ul. Wspólnej 5/7. Również aktywny działacz okręgu łódzkiego socjalizującego Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz prezes okręgu łódzkiego Polskiej Organizacji Wojskowej[1]. Andrzej Braun maturę zdał w Łodzi, w wieku 16 lat, a w 1939 roku złożył dokumenty do szkoły morskiej w Gdyni.

Przed wojną rodzina Braunów mieszkała w pomieszczeniu służbowym szkoły, której kierownikiem był ojciec. W I połowie października 1939 r. rodzinę wykwaterowano m.in. w związku z przejęciem szkoły przez niemieckiego okupanta. Następnie, przez obóz przesiedleńczy na Radogoszczu w Łodzi (kilkanaście godzin pobytu), wywiezieni zostali transportem przesiedleńczym do Krakowa. Stąd rodzina wyjechała do wsi Narama w powiecie miechowskim (15 km od Krakowa), gdzie ojciec objął stanowisko nauczyciela i tu pozostał do końca okupacji wraz z żoną i synami, a córka, Michalina Wisłocka, wyjechała do męża do Warszawy.

Od 1940 roku Andrzej Braun był żołnierzem ZWZ-AK, w 1944 działał w partyzantce na Kielecczyźnie.

Zadebiutował w roku 1946 na łamach tygodnika „Kuźnica” (Łódź) jako poeta. Studiował filologię polską na Uniwersytecie Łódzkim i na Uniwersytecie Wrocławskim oraz na Wydziale Dramatycznym w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie. Od 1947 roku był członkiem PPR. Od 1949 roku pracował w wydziale kultury KC PZPR. W latach 1950–1952 był członkiem redakcji tygodników „Nowa Kultura” (kierownik działu poetyckiego) i „Sztandar Młodych”. W latach 1953–1954 był pracownikiem szpitala Polskiego Czerwonego Krzyża w Korei Północnej, a w latach 1954–1956 pracował jako korespondent wojenny dziennikaTrybuna Ludu” w Pekinie. Od 1957 do 1963 roku pełnił funkcję kierownika literackiego Zespołu Filmowego „Droga”, zaś w latach 1963–1966 redaktora TV. Od 1973 do 1974 roku był stypendystą University of Iowa w USA.

Od 1975 roku był prezesem Polskiego Klubu Conradowskiego a od 1994 przewodniczącym Rady Kultury przy prezydencie RP. W latach 1990–1993 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Rodzina

Andrzej Braun był bratem Michaliny Wisłockiej (1921–2005) – lekarza-ginekologa i seksuolożki, Włodzimierza (ur. i zm. w 1917) oraz Jana (1926–2015) – sumerologa. Córką Andrzeja Brauna jest Ewa Braun – scenograf i dekoratorka.

Twórczość

Tomiki poezji

Powieści

  • Lewanty
  • Zdobycie nieba
  • Próżnia
  • Próba ognia i wody
  • Bunt
  • Rzeczpospolita chwilowa
  • Wallenrod
  • Królestwo konieczności

Tomy opowiadań

  • Zwycięzcy znad Tatu-Ho
  • Noc długich noży
  • Piekło wybrukowane i inne opowiadania

Inne (reportaże, opowieści, szkice)

  • W kraju odzyskanych przyjaciół
  • Blask ciemności
  • Samolotem i lektyką
  • Śladami Conrada
  • Kreacje Costaguany. Świat południowoamerykański u Conrada
  • Piękna śmierć (opowiadanie z maja 1946)[2]

Nagrody

  • 1955 – wyróżnienie do nagrody państwowej za powieść Lewanty
  • 1972 – nagroda II stopnia Ministra Kultury i Sztuki za powieść Próżnia
  • 1976 – nagroda Instytutu Wydawniczego CRZZ za powieść Próba ognia i wody
  • 1998 – nagroda literacka im. W. Reymonta[3]

Ekranizacje

 Z tym tematem związana jest kategoria: Filmowe adaptacje utworów Andrzeja Brauna.
  1. "Łódź w Ilustracji", 1933, nr 14, s. 2
  2. [w:] Rok pracy. Jednodniówka sprawozdawczo-informacyjna Bratniej Pomocy Studentów UŁ; Łódź 1946, s. 37–40.
  3. Związek Rzemiosła Polskiego: Laureaci Nagrody Literackiej im. Władysława Reymonta w latach 1994–2009. [dostęp 2014-09-11].

Bibliografia

  • Włodzimierz Kalicki, „Lord Jim i Mister Braun”, Gazeta Wyborcza 2–3 lipca 2011, dostęp 2013-10-14
  • Wisłocka Michalina, Malinka, Bratek i Jan, Warszawa 1998.
  • Wisłocka Michalina, Miłość na całe życie. Wspomnienia z czasów beztroski, Warszawa 2002.