Andrzej Dziubiński (1947–2019)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Dziubiński
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1947
Pińczów

Data i miejsce śmierci

19 września 2019
Kielce

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Medal Komisji Edukacji Narodowej

Andrzej Dziubiński (ur. 16 lutego 1947 w Pińczowie, zm. 19 września 2019 w Kielcach[1][2][3]) – polski historyk, pisarz regionalista, nauczyciel historii w Szkole Podstawowej nr 1 w Pińczowie, radny Rady Miejskiej w Pińczowie, społecznik, badacz historii i dziejów Pińczowa, przewodnik PTTK.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Pińczowie, jako najstarszy z trojga rodzeństwa Janiny i Stanisława Dziubińskich. Tam ukończył szkołę podstawową, a następnie Liceum Ogólnokształcące im. Hugona Kołłątaja. Absolwent historii na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie w 1972 roku. Zatrudniony w Szkole Podstawowej nr 1 w Pińczowie jako nauczyciel historii w latach 1972–2011[4]. W latach 1998–2014 radny Rady Miejskiej w Pińczowie[5], w latach 2002–2006 Zastępca Przewodniczącego Rady Miejskiej w Pińczowie[6]. W swojej pracy społecznej i samorządowej podejmował działania na rzecz zachowania i ochrony dziedzictwa kulturowego i historycznego Pińczowa. Autor licznych opracowań o historii i przyrodzie Pińczowa i regionu. Członek Kapituły „Osobowość Roku Gminy Pińczów”. Prelegent „Pińczowskich Spotkań Historycznych”, sesji naukowych wielokrotnie inspirowanych jego pomysłami, organizowanych corocznie przez Miejską i Gminną Bibliotekę Publiczną im. Jana Olrycha Szanieckiego w Pińczowie w rocznicę nadania praw miejskich Pińczowowi[7][8][9][10].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mąż Jolanty, ojciec dwóch córek Katarzyny i Anny, dziadek Filipa[11], Olgi i Michała. Pasjonat muzyki zespołów The Beatles i The Rolling Stones, wielogodzinnych wizyt w Bibliotece Jagiellońskiej oraz książek.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • W 2021 roku imieniem Andrzeja Dziubińskiego nazwano organizowany corocznie Bieg na Grochowiska na pamiątkę bitwy stoczonej w trakcie powstania styczniowego 18 marca 1863 roku[13].
  • 26 listopada 2021 roku Rada Miejska w Pińczowie przyjęła uchwałę o nadaniu nazwy ulicy Pińczowa imieniem Andrzeja Dziubińskiego[14][15][16].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • Przechadzka po Pińczowie i okolicy – Agencja JP, Kielce – Pińczów, wydanie III 2007; wydano staraniem Muzeum Regionalnego w Pińczowie, Urzędu Miejskiego w Pińczowie, Starostwa Powiatowego w Pińczowie, Agencji JP s.c. w Kielcach[11],
  • Pińczowskie rozmaitości: Legendy i tradycje, Herby i przysłowia, Nazwy miejscowe, Ciekawostki, Drukarnia PANZET, Kielce – Pińczów 2000; wydana staraniem Muzeum Regionalnego w Pińczowie i Samorządu Pińczowskiego[17],
  • Księga Pamiątkowa Liceum Ogólnokształcącego w Pińczowie, wydana z okazji zjazdu wychowanków szkoły dla upamiętnienia 450 – lecia gimnazjum humanistycznego i 300 – lecia kolonii akademickiej Uniwersytetu Krakowskiego 28–30 września 2001 roku, Pińczów „Macrys” 2001
  • Żydzi i synagoga Stara w Pińczowie – wydano staraniem Muzeum Regionalnego w Pińczowie, Pińczów „Macrys” 2002,
  • Dzieje Szkoły Podstawowej Nr 1 w Pińczowie: wydana dla uświetnienia 70. rocznicy wybudowania jej nowego gmachu i pierwszego w nim roku szkolnego 1931/1932, Pińczów „Macrys” 2002,
  • Francuzi w dziejach Pińczowa, Pińczowianie w dziejach Francji, Urząd Miejski w Pińczowie 2003,
  • Polska znowu wolna, 90. Rocznica odzyskania niepodległości 11 XI 1918 – 11 XI 2008, Muzeum Regionalne w Pińczowie 2008
  • Klasztor OO Franciszkanów – Reformatów w Pińczowie, Towarzystwo Przyjaciół Ponidzia 2009
  • Adolf Dygasiński, Człowiek z Ponidzia, Muzeum Regionalne w Pińczowie 2009,
  • Spacerownik gminny ilustrowany, Urząd Miejski w Pińczowie 2009
  • Sławne i znane postacie w dziejach Pińczowa, Muzeum Regionalne w Pińczowie 2010

Przypisy[edytuj | edytuj kod]