Andrzej Flis (partyzant)
| |
 major
| |
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Andrzej Flis ps. Maksym (ur. 28 listopada 1916, zm. 28 października 1981) – partyzant, dowódca 1 Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej.
Biografia[edytuj | edytuj kod]
Na początku marca 1943 został dowódcą oddziału sztabowego partyzanckiej Grupy Operacyjnej im. Tadeusza Kościuszki dowodzonej przez Grzegorza Korczyńskiego. 26 marca 1943 oddział ten zniszczył urząd gminny we wsi Sól, paląc dokumenty i spisy kontyngentowe i zabierając powielacz i maszynę do pisania. 17 kwietnia 1944 wraz z oddziałem Leona Plichty "Wrony" zaatakował niemiecki wojskowy pociąg pośpieszny pod Pułankowicami na linii Rozwadów-Lublin, zabijając 19 oficerów i policjanta; Flis został ranny w tej akcji. Następnego dnia oddział został otoczony przez Niemców pod Pułankowicami, ale zdołał wydostać się z okrążenia.
Rozkazem Dowództwa Głównego GL z 25 grudnia 1943 odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu III klasy. Po sformowaniu 20 lutego 1944 1 Brygady AL im. Ziemi Lubelskiej "Maksym" został jej szefem sztabu w stopniu kapitana. Po śmierci Feliksa Kozyry "Błyskawicy" został dowódcą Brygady. 12 maja 1944 został ranny podczas niemieckiego nalotu na Momoty, po czym przekazał dowództwo Ignacemu Borkowskiemu "Wickowi".
W pierwszej połowie lat 50. był więziony pod zarzutem wymordowania Żydów z Ludmiłówki w grudniu 1942 przez oddział Korczyńskiego, do którego "Maksym" wówczas należał.
Awanse[edytuj | edytuj kod]
- kapitan - 1943
- major - po wojnie[1]
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy - 25 grudnia 1943[2]
- Krzyż Partyzancki
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
i inne
Publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Kierunek – Puszcza Solska (1970, Biblioteka Żółtego Tygrysa, nr 8/70)
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Józef Bolesław Garas, Oddziały Gwardii Ludowej i Armii Ludowej 1942-1945, Warszawa 1971.
- Piotr Gontarczyk, Polska Partia Robotnicza. Droga do władzy 1941-1944, Warszawa 2003.
- Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943-1985, Warszawa 1988.
