Andrzej Józef Chwalibóg
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Alma mater | |
| Uczelnia | |
| Praca | |
| Styl | |
| Budynki |
Katedra Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny w Irkucku |
| Odznaczenia | |
  
| |
Andrzej Józef Chwalibóg (ur. 14 marca 1946 w Gliwicach) – polski architekt, działacz opozycyjny w okresie PRL, samorządowiec.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Henryka[1]. W 1971 ukończył studia z zakresu architektury na Politechnice Śląskiej. Od 1973 do 2000 należał do Stowarzyszenia Architektów Polskich. W latach 1974–1982 był pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej, ponownie został nim w 1985.
W strukturach NSZZ „Solidarność” działał od września 1980, wszedł w skład Komisji Zakładowej Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego uczestniczył w strajku studenckim na uczelni, zorganizowanym 14 grudnia 1981. Został zwolniony z pracy na uczelni, a od kwietnia do grudnia 1982 przebywał w areszcie śledczym w Białymstoku. W kwietniu 1983 został uniewinniony przez Sąd Wojskowy w Białymstoku[2][3].
W latach 1986–1991 pracował w firmie Dempol, a następnie był zatrudniony w Innowacjach Techniczno-Organizacyjnych Sp. z o.o. w Białymstoku. W 1991 zaprojektował ołtarz na wizytę papieża Jana Pawła II w Białymstoku. Był też współautorem projektu katedry rzymskokatolickiej w Irkucku, uznanej za najlepszą realizację w Rosji w 2000.
Należał do Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego. W 1998 został radnym sejmiku województwa podlaskiego z listy Akcji Wyborczej Solidarność. W 2002 nie ubiegał się o ponowny wybór. Od 2003 do 2006 był naczelnikiem Wydziału Planowania i Zagospodarowania Przestrzennego w Urzędzie Miasta Białystok. W 2006 bezskutecznie kandydował do sejmiku z listy Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego[4]. W tym samym roku został pełnomocnikiem prezydenta miasta ds. aglomeracji białostockiej i obszaru metropolitalnego.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Srebrny Krzyż Zasługi (1994)[1]
- „Zasłużony Działacz Kultury” (2001)[2]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2016)[5][6]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 sierpnia 1994 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 1994 r. nr 56, poz. 481).
- ↑ a b Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. [dostęp 2017-09-03].
- ↑ 1510 [online], Polskie miesiące [dostęp 2021-07-02] (pol.).
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2017-09-03].
- ↑ Uroczystość wręczenia Krzyży Wolności i Solidarności działaczom opozycji z Polski północno-wschodniej – Białystok, 12 października 2016 [online], ipn.gov.pl [dostęp 2017-09-03].
- ↑ Postanowienie nr rej. 370/2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 sierpnia 2016 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2016 r. poz. 1022).
- Absolwenci Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej
- Architekci związani z Białymstokiem
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Członkowie Stowarzyszenia Architektów Polskich
- Internowani w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej 1981–1982
- Ludzie urodzeni w Gliwicach
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Osoby pozbawione pracy w ramach represji politycznych w Polsce Ludowej
- Politycy Akcji Wyborczej Solidarność
- Politycy Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego
- Politycy Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego
- Polscy architekci
- Polscy urzędnicy samorządowi
- Radni sejmiku województwa podlaskiego
- Uczestnicy wydarzeń Grudnia 1981
- Urodzeni w 1946
- Wykładowcy Wydziału Architektury Politechniki Białostockiej