Przejdź do zawartości

Andrzej Jarmakowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Jarmakowski
Data i miejsce urodzenia

21 października 1953
Gdańsk

Zawód, zajęcie

historyk, redaktor naczelny portalu ProgressForPoland.com

Miejsce zamieszkania

Chicago

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Andrzej Tadeusz Jarmakowski (ur. 21 października 1953 w Gdańsku) – polski historyk, działacz gdańskiej „Solidarności” okresu PRL, członek Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela i Ruchu Młodej Polski Aleksandra Halla.

Działalność opozycyjna

[edytuj | edytuj kod]

Magister historii na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Gdańskiego. Członek ROPCiO[1] i RMP. Uczestnik niezależnego ruchu wydawniczego, publicysta pisma drugiego obiegu – „Bratniaka”. Poza zasięgiem cenzury, we współpracy z Arkadiuszem Rybickim, wydał 2 prace poświęcone historii Kościoła katolickiego w Gdańsku i Gdyni.

Jako członek gdańskiej NSZZ „Solidarność” pełnił wiele związkowych funkcji:

  • kierownik działu zarządów regionalnych,
  • kierownik biura organizacyjnego I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”,
  • wicedyrektor biura krajowego NSZZ „Solidarność”.

Podczas stanu wojennego internowany w Strzebielinku, w tej samej celi co Lech Kaczyński i Henryk Jagiełło.

Na emigracji

[edytuj | edytuj kod]

Wyemigrował do Stanów Zjednoczonych (członek Komitetu Wykonawczego Ruchu Społeczno-Politycznego „Pomost” i członek redakcji miesięcznika o tym samym tytule[1][2]; wieloletni redaktor naczelny nieistniejącego już Dziennika Chicagowskiego). Obecnie redaktor naczelny portalu ProgressForPoland.com.

Jeden z 6 świadków w procesie przeciwko reżimowi Wojciecha Jaruzelskiego, jaki toczył się w Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie.

W 2006 otrzymał dokument Instytutu Pamięci Narodowej potwierdzający jego status pokrzywdzonego. Materiały opisujące jego opozycyjną przeszłość odebrał w jego imieniu pełnomocnik dr Sławomir Cenckiewicz.

Przez wiele lat zajmował się badaniem biznesowych powiązań Edwarda Mazura, a po wskazaniu go w jednym ze swoich artykułów jako zleceniodawcy zabójstwa Marka Papały, został jednym z trzech pozwanych wówczas przez Mazura o zniesławienie[3][4].

W lutym 2009 tygodnik Polityka, powołując się m.in. na Andrzeja Jarmakowskiego, pisał o długach, jakie minister sprawiedliwości Andrzej Czuma miał mieć wobec amerykańskich banków oraz osób prywatnych. Minister te zarzuty stanowczo odpierał[5].

W maju 2009 media ogłosiły, że Andrzej Jarmakowski pozwał Andrzeja Czumę o ochronę dóbr osobistych, a tygodnik „Polityka” zapowiedział, że Andrzej Czuma będzie zmuszony przeprosić Jarmakowskiego za wskazanie go jako Tajnego Współpracownika SB. W kwietniu 2014 roku sąd prawomocnie oddalił pozew Jarmakowskiego[6].

Postanowieniem Prezydenta RP z dnia 21 września 2009, za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[7][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Bolesław Śliwicki, Jak to Czumie z Jarmakowskim bywało, a Niesiołowskiego przybyło [online], Fakty Chicago, 11 lutego 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-02-17].
  2. Krynski, Jan Magnus Papers, 1966–1984 [online], Central Connecticut State University [zarchiwizowane z adresu 2006-09-11] (ang.).
  3. USA: Mazur na wolności: pierwsze słowa, pierwsze reakcje [online], Money.pl, 21 lipca 2007 [zarchiwizowane z adresu 2020-03-18] (pol.).
  4. Ekstradycja Edwarda Mazura pod znakiem zapytania [online], Expatpol.com, 11 marca 2005 [zarchiwizowane z adresu 2012-07-23].
  5. Goście Jedynki. Bogdan Borusewicz [online], PolskieRadio.pl, 12 lutego 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-02-15].
  6. Publicznie dostępny wyrok Sądu Okręgowego dla m. st. Warszawy, sygn. IV C 195/12.
  7. M.P. z 2010 r. nr 27, poz. 291 – pkt 54.
  8. Ordery z okazji Jubileuszu 30-lecia powołania Ruchu Młodej Polski [online], Prezydent.pl, 27 września 2009 [dostęp 2010-05-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-09-30].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]