Andrzej Jedynak
| ||
Data i miejsce urodzenia | 4 lipca 1932 Rzeszów | |
Ambasador PRL w Austrii | ||
Okres | od 6 października 1978 do 11 czerwca 1980 | |
Poprzednik | Ryszard Karski | |
Następca | Franciszek Adamkiewicz | |
Minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych | ||
Okres | od 3 kwietnia 1980 do 12 lutego 1981 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Poprzednik | Franciszek Adamkiewicz | |
Następca | Stanisław Wyłupek | |
Wiceprezes Rady Ministrów | ||
Okres | od 12 lutego 1981 do 9 października 1982 | |
Przynależność polityczna | Polska Zjednoczona Partia Robotnicza | |
Ambasador PRL w Czechach | ||
Okres | od 29 listopada 1982 do 17 listopada 1988 | |
Poprzednik | Jan Mitręga | |
Następca | Włodzimierz Mokrzyszczak |
Andrzej Jedynak (ur. 4 lipca 1932 w Rzeszowie) – polski inżynier i polityk. W latach 1981–1982 wicepremier, w latach 1980–1981 minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych, ambasador w Austrii (1978-80) oraz Czechach (1982-1988).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Józefa i Janiny. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika. Od 1952 był związany z przemysłem ciężkim. Pełnił funkcję dyrektora Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”[1]. Tego roku przystąpił również do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach siedemdziesiątych dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Motoryzacyjnego „Polmo”. W okresie 1976–1978 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego. Od kwietnia 1980 do lutego 1981 był ministrem przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w rządzie Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. Następnie, do 9 października 1982, był wicepremierem.
W latach 1978–1980 był ambasadorem PRL w Wiedniu, a w latach 1982–1988 był ambasadorem w Pradze. Od grudnia 1988 do sierpnia 1989 był wiceprezesem Najwyższej Izby Kontroli. Charge d'affaires w Brazylii (1991-92) oraz w Chile (1996-97).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 133. ISBN 978-83-935385-7-7.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Leksykon Historii Polski (1995)
- Biuletyn IPN
|