Andrzej Kołakowski
Andrzej Kołakowski podczas występu w Szczecinie, 1 sierpnia 2010 | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 sierpnia 1964 |
|---|---|
| Data śmierci |
19 października 2025 |
| Zawód, zajęcie |
pedagog, pieśniarz, publicysta, nauczyciel akademicki |
| Małżeństwo |
Anna Kołakowska |
| Odznaczenia | |
Andrzej Paweł Kołakowski (ur. 12 sierpnia 1964 w Międzyrzeczu, zm. 19 października 2025[1][2]) – polski pieśniarz, poeta, pedagog, publicysta, nauczyciel akademicki, działacz opozycyjny w okresie PRL.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1989 ukończył pedagogikę na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, w 2006 obronił pracę doktorską na temat System instytucjonalnej opieki całkowitej nad dzieckiem w Polsce w latach 1945–1956 i jego realizacja w domach dziecka w województwie gdańskim[3].
Pracę zawodową rozpoczął w 1990. Pracował w Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Międzyrzeczu, Areszcie Śledczym w Gdańsku, Domu Pomocy dla Dzieci Upośledzonych Umysłowo w Gdańsku czy Pogotowiu Opiekuńczym przy Zespole Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Gdańsku[4]. Od 2006 był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Gdańskiego. Publikował felietony i artykuły historyczne w „Naszym Dzienniku”. Napisał i wydał drukiem kilka książek z zakresu historii wychowania w Polsce.
Od 1985 działał w Liberalno-Demokratycznej Partii „Niepodległość”, a także podziemnym wydawnictwie ANTYK oraz Grupie Konserwatywnej ANTYK[5]. Uczestniczył m.in. w proteście głodowym w Kościele Narodzenia NMP w Krakowie. Zajmował się drukiem i kolportażem pism podziemnych. Zorganizował kilka demonstracji antykomunistycznych w Międzyrzeczu i Lublinie.
Od wielu lat koncertował, wykonując swoje piosenki o tematyce historyczno-religijno-społeczno-politycznej, przy akompaniamencie gitary. Pierwszy sukces to II nagroda na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Autorskiej w Hybrydach (1984). Dawał koncerty w Polsce i za granicą.
Inspiracją dla twórczości Andrzeja Kołakowskiego były rzeczy, które nie przemijają i są zawsze obecne w życiu człowieka, a więc wiara, nadzieja i miłość. Wszystkie one znajdują odbicie w historii, stąd też ballady historyczne służą nie tylko upamiętnieniu osób i wydarzeń, ale ukazaniu znaczenia tych wielkich wartości w życiu ludzkim. Nakładem Fundacji Antyk, zostały wydane: kaseta Kontrrewolucja, wznowiona w postaci płyty kompaktowej w sierpniu 2009, oraz płyta Oskarżeni o wierność, nagrane z towarzyszeniem skrzypka Kazimierza Zagórskiego. Trzecia płyta, zawierająca piosenki Włodzimierza Wysockiego, została wydana przez wydawnictwo Antyk w listopadzie 2010.
W 2013 nakładem Antyku ukazały się dwa dwupłytowe wydawnictwa: Requiem dla poległych, oraz Ktoś nam zabrał młodzieńcze marzenia. Ta ostatnia zawiera piosenki z lat dziewięćdziesiątych, tyczące się tematyki bardziej uniwersalnej i ogólnej. Jest to remastering kasety demo nagranej „do szuflady” około 1995 roku[6].
W 2014 zasiadł w Komitecie Honorowym Fundacji „Łączka”, sprawującej opiekę i działalność wspierającą wobec Kwatery na Łączce[7].
Wszedł w skład komitetu wspierającego kandydaturę Karola Nawrockiego na prezydenta RP w wyborach w 2025[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 2025)[9]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2017)[10][11]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2009)[12]
- Krzyż Wolności i Solidarności (2016)[13]
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Był mężem Anny Kołakowskiej, która była gdańską radną z ramienia Prawa i Sprawiedliwości[14].
Mieszkał w Gdańsku. Został pochowany 25 października 2025 na cmentarzu w Szymbarku[15].
Najbardziej znane utwory
[edytuj | edytuj kod]- „Ballada frontowa”
- „Ballada dla Rzeczypospolitej”
- „Ballada Palestyńska”
- „Epitafium dla majora Ognia”
- „Port Magadan”
- „Piosenka o poetach współczesnych”
- „Ballada o moim Jezusie”
- „Przysięga”
- „Sen o Nowogródku”
- „Rozstrzelana armia”
- „Niewolnictwo”
- „Ballada Smoleńska”
- „Dorzynanie Watahy”
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]- Kontrrewolucja – 2002, MC (reedycja na CD w 2009)
- Oskarżeni o wierność – 2009, CD
- Высоцкий wg Andrzeja Kołakowskiego – 2010, CD
- Ktoś nam zabrał młodzieńcze marzenia – 2013, 2 CD – remastering nagrań z lat 90
- Requiem dla poległych – 2013, 2 CD
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Andrzej Kołakowski nie żyje. Bard i poeta miał zaledwie 61 lat [online], niezalezna.pl [dostęp 2025-10-19] (pol.).
- ↑ Nie żyje Andrzej Kołakowski. Prezydent Karol Nawrocki: "Był zawsze tam, gdzie trzeba – wierny zasadom, z Polską w sercu" [online], wpolityce.pl [dostęp 2025-10-19] (pol.).
- ↑ Zmarł Andrzej Kołakowski [online], ipn.gov.pl [dostęp 2025-10-20] (pol.).
- ↑ Pożegnanie dr. Andrzeja Kołakowskiego [online], wns.ug.edu.pl [dostęp 2025-10-20] (pol.).
- ↑ [1]Wydawnictwo ANTYK – wystawa online
- ↑ Płyty w ofercie Księgarni Fundacji Antyk
- ↑ Komitet Honorowy Fundacji Łączka. fundacjalaczka.pl. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ Komitet poparcia Karola Nawrockiego. wszystkoconajwazniejsze.pl, 6 grudnia 2024. [dostęp 2025-04-24].
- ↑ Order Odrodzenia Polski pośmiertnie dla Andrzeja Kołakowskiego [online], 25 października 2025 [dostęp 2025-10-25].
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 353 – pkt 1.
- ↑ Odznaczenia dla Niezłomnych. prezydent.pl, 1 marca 2017. [dostęp 2017-12-15].
- ↑ M.P. z 2009 r. nr 32, poz. 457 – pkt 26.
- ↑ M.P. z 2017 r. poz. 152 – pkt 10.
- ↑ Gdańska radna przed sądem za zakłócenie Marszu Równości. trojmiasto.pl, 31 marca 2016. [dostęp 2016-03-31].
- ↑ Pożegnaliśmy Andrzeja Kołakowskiego. ipn.gov.pl, 19 października 2025. [dostęp 2025-11-08].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna w Encyklopedii Solidarności. encysol.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-24)].
- Dr Andrzej Kołakowski, [w:] archiwalna baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2012-03-14].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Wywiad z Andrzejem Kołakowskim w „Magazynie Phalanx”. phalanx.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-14)].
- Strona Andrzeja Kołakowskiego http://swiadomipatrioci.pl
- Absolwenci Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
- Drukarze podziemni w PRL (1976–1989)
- Ludzie urodzeni w Międzyrzeczu
- Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Wolności i Solidarności
- Polscy gitarzyści akustyczni
- Polscy katecheci
- Polscy poeci
- Polscy wokaliści
- Polscy wykonawcy poezji śpiewanej i piosenki literackiej
- Wykładowcy Uniwersytetu Gdańskiego
- Urodzeni w 1964
- Zmarli w 2025