Andrzej Konarski (ur. 1938)
![]() Andrzej Konarski, 2020 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
inżynier komunikacji i urbanista, |
Alma Mater |
Politechnika Wrocławska |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Andrzej Stefan Konarski (ur. 16 czerwca 1938 w Warszawie) – polski inżynier komunikacji i urbanista, działacz turystyczny, popularyzator i autor książek o Wrocławiu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jest synem Ignacego (1900–1940), inżyniera hydrotechnika, który zginął w ZSSR po aresztowaniu w Słonimiu przez NKWD w listopadzie 1939 i Alicji z domu Fenik (1910–1989), nauczycielki. We Wrocławiu mieszka od 1949. Maturę uzyskał w 1955 w IV Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego we Wrocławiu. Ukończył studia na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej w 1961. Przedstawił pracę dyplomową (pod kierunkiem prof. Jana Różyckiego) w formie projektu odcinka autostrady w rejonie Góry św. Anny. W 1967 ukończył dwuletnie Podyplomowe Studium Urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej[1][2].
W okresach 1961–1963 i 1969–1978 był zatrudniony jako nauczyciel akademicki na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej początkowo w Katedrze Geodezji, a później w Zakładzie Inżynierii Ruchu. W latach 1965–1970 i 1978–1986 był projektantem Biura Studiów i Projektów Komunikacji i Inżynierii Miejskiej we Wrocławiu. Następnie pracował jako główny projektant do spraw komunikacji w Wojewódzkim Biurze Planowania Przestrzennego we Wrocławiu i jego kolejnych transformacjach organizacyjnych, to jest Wojewódzkiej Pracowni Urbanistycznej i Wojewódzkim Biurze Urbanistycznym, aż do przejścia na emeryturę w 2004. Jednocześnie prowadził (2000–2005) dydaktykę w Katedrze Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu[1][2].
Działalność zawodowa
[edytuj | edytuj kod]
Zajmuje się opracowaniami studialnymi i koncepcyjnymi oraz założeniami techniczno-ekonomicznymi przebudowy ulic i tras komunikacyjnych, a także studiami uwarunkowań i kierunkami zagospodarowania przestrzennego na poziomie gmin i miast w problematyce komunikacyjnej[3]. Prowadził projekty studialne przebudowy dróg i węzłów komunikacyjnych we Wrocławiu i na Dolnym Śląsku. W 1971 razem z Tadeuszem Zipserem był jednym ze współautorów raportu o rozwojowych formach intensywnej zabudowy miejskiej[4]. Analizował koncepcję Drogi Śródsudeckiej jako przykładu samochodowej drogi dla ruchu turystycznego[5]. Był członkiem zespołu projektowego Studium Zagospodarowania Przestrzennego Pasma Odry[6]. Przedstawił problem Odry jako bariery komunikacyjnej pomiędzy Niemcami a Polską, szczególnie w wypadkach powodzi jak tej z lipca 1997[7][8]. Jego studialne projekty trasy z Długołęki do Bielan, zachodniego obejścia Kłodzka oraz Trasy S8 od Wrocławia do granicy województwa zostały już zrealizowane[9]. Wyrażał opinie na temat zmian urbanistycznych w rejonie Dworca Świebodzkiego[10] i potrzeby rewitalizacji wrocławskiego Rynku[11]. Jest wyczulony na problemy miasta[12]. Analizował koncepcję wrocławskiego tramwaju regionalnego[13]. Zajmował się współdziałaniem komunikacji drogowej i szynowej w obsłudze regionów o wysokim stopniu urbanizacji[14]. Od 1992 prowadzi własną pracownię projektową o problematyce komunikacyjnej „Trasa”[1].
Od 1963 jest członkiem Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji Rzeczpospolitej Polskiej (SIiTK). Przez trzy kadencje (2006–2018) był przewodniczącym Sądu Koleżeńskiego wrocławskiego Oddziału Stowarzyszenia. Za działalność w STiTK został wyróżniony odznakami srebrną, złotą i złotą z diamentem, a w 2018 otrzymał Honorową Odznakę[15].
Od 1968 jest członkiem Towarzystwa Urbanistów Polskich (TUP). Przez sześć kadencji (1993–2012) był prezesem oddziału wrocławskiego TUP, a także długoletnim członkiem zarządu głównego Towarzystwa[16]. Został odznaczony srebrną i złotą odznaką TUP, a w 2018 XVI Zjazd TUP w Gdańsku nadał mu godność członka honorowego[17][18]. Był członkiem komitetu organizacyjnego III Kongresu Urbanistyki Polskiej w 2006[19]. W 2009 współorganizował we Wrocławiu konferencję naukową „Krajobrazy Europy – gospodarka planowa czy generowanie chaosu?”[20]. Był także współorganizatorem Forum Metropolitalnego dyskutującego urbanistyczne problemy Wrocławia i regionu[3][21]. W 2012 był jednym z patronów II/V Międzynarodowej Konferencji „Architektura bez granic – Kultura miasta, miasto w kulturze”[22].

Jako prezes TUP zabierał głos w sprawach planowania infrastruktury Wrocławia[23][24][25]. W 2010 był inicjatorem budowy bariery energochłonnej rozdzielającej kierunki ruchu na odcinku głównego wylotu z Wrocławia na południe[26][27]. Był współautorem apelu w sprawie bezpieczeństwa na ulicy Karkonoskiej[28]. Był promotorem aktywizacji Dworca Świebodzkiego we Wrocławiu[29][30].
Działalność społeczna
[edytuj | edytuj kod]


Od 1962 jest przewodnikiem po Wrocławiu i Dolnym Śląsku, a od 2001 także instruktorem przewodnictwa[2][32]. Jest autorem informatorów, przewodników turystycznych i książek o historii Wrocławia, które były przedmiotem analiz naukowych[33].
W 1977 w krasomówczym konkursie przewodników odbywanym corocznie na Zamku w Golubiu-Dobrzyniu zdobył złoty laur[34]. W konkursach tych uczestniczył także jako juror[31][35]. W 1996 był współorganizatorem ogólnopolskiej XII pielgrzymki przewodników na Jasną Górę, w której wzięło udział około 1500 osób[36]. Był laureatem konkursu krasomówczego w Toruniu w 2012[37].
Od 1955 jest aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego (PTTK) w oddziale przy Politechnice Wrocławskiej, gdzie był wybierany na różne funkcje. Był także sekretarzem (1964–1968) i prezesem (1968–1970) Koła Przewodników Miejskich PTTK we Wrocławiu, członkiem oraz przez dwie kadencje (1981–1989) przewodniczącym Komisji Przewodnickiej przy Zarządzie Wojewódzkim PTTK, a także członkiem Komisji Przewodnickiej przy Zarządzie Głównym PTTK. W 1969 otrzymał dyplom Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Turystyki za „ofiarną działalność społeczną dla rozwoju turystyki”[2].
W okresie 1997–2009 był członkiem Zarządu Głównego PTTK. Zajmował się ochroną krajobrazu kulturowego, sprawami przewodnickimi, a także organizacją konkursów krasomówczych przewodników[38]. Został wyróżniony srebrną i złotą honorową odznaką PTTK, a także odznaką „Za zasługi dla turystyki” i „Zasłużony Przewodnik PTTK”[2][39]. W 2013 otrzymał godność członka honorowego PTTK[40].
Jest współpracownikiem „Gościńca” – kwartalnika Zarządu Głównego PTTK[41]. Przedstawił sylwetki zasłużonych działaczy turystycznych jak Krzysztofa Radosława Mazurskiego, Bronisława Turonia i Wandy Tomaszewskiej[42][43][44]. W „Kalendarzu Wrocławskim XLV” opublikował obszerne wspomnienia o zasłużonych dla Wrocławia Wandzie Roszkowskiej i Marcinie Bukowskim[45][46]. W XLVII. tomie tego rocznika przedstawił biogramy przewodników wrocławskich, małżeństwa Anny i Oskara Andruszkiewiczów[47].
Działa także jako członek i wiceprezes Towarzystwa Miłośników Wrocławia (TMW), które nadało mu złotą odznakę (1997), a także „Laur Wrocławia” (2012)[48][49]. Jest honorowym prezesem w Klubie Turystów Miłośników Wrocławia TMW, a także członkiem honorowym tego Towarzystwa[50]. Był inicjatorem Wszechnicy Wiedzy o Wrocławiu, dla której od 2011 organizuje comiesięczne spotkania publiczności ze znawcami Wrocławia[51]. Od 1985 prowadzi dla wszystkich zainteresowanych w każdą pierwszą niedzielę miesiąca „Spacery po Wrocławiu” sprzed pomnika Aleksandra Fredry na wrocławskim Rynku. Angażuje się w sprawy przewodnickie w innych miastach[52][53]. W XXXI Wrocławskiej Księdze Pamięci (2019) napisano o Andrzeju Konarskim: „Jest niekwestionowanym i zasłużonym nestorem miejskiego przewodnictwa”[32].
Był także członkiem zarządu Społecznego Komitetu Panoramy Racławickiej[54]. W 2017 otrzymał honorową odznakę „Przyjaciel Panoramy Racławickiej”. Jest wykładowcą w uniwersytecie trzeciego wieku przy Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu[55]. Jest członkiem Dolnośląskiego Towarzystwa Regionalnego[56].
Publikacje książkowe
[edytuj | edytuj kod]- Wrocław, wyd. 2, Wrocław: Krajowa Agencja Wydawnicza – Dolnośląski Ośrodek Informacji Turystycznej, 1974, s. 118 . (także kilka edycji językowych).
- Przepustowość dróg i ulic, Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1977, s. 237 [dostęp 2020-08-04] .
- 434 zagadki o Wrocławiu, Wrocław: Towarzystwo Miłośników Wrocławia, 1999, s. 346, ISBN 978-83-910467-0-8 .
- 604 zagadki o Wrocławiu, wyd. 2, Wrocław: Wydawnictwo eMKa, 2017, s. 460, ISBN 978-83-934749-5-0 .
- 654 zagadki o Wrocławiu, wyd. 3 rozszerzone, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, 2022, s. 519, ISBN 978-83-957326-9-0 .
- Historia Wrocławskiego Oddziału Towarzystwa Urbanistów Polskich. Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, 2022, s. 103, współautor: Aleksandra Ruzikowska-Chmiel. ISBN 978-83-67259-09-5.
Jest także autorem broszur:
- Układy komunikacyjne: Zbiór podstawowych wiadomości z zakresu projektowania dróg i ulic, Wrocław: Reprotechnika, 2005, s. 97 (skrypt dla studentów III i IV roku kierunku Gospodarka Przestrzenna Akademii Rolniczej we Wrocławiu w latach 2003–2005) .
- Wrocław: Rozwój przestrzenny miasta, Wrocław: Reprotechnika, 2009, s. 56 (skrypt – materiał szkoleniowy dla przewodników) .
Odznaczenia państwowe i samorządowe
[edytuj | edytuj kod]Za działalność zawodową i społeczną otrzymał Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2009), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2005), Złoty Krzyż Zasługi (1966) oraz Srebrny Krzyż Zasługi (1987)[1].
Nadano mu także odznakę Budowniczego Wrocławia (1968), złotą odznakę „Zasłużony Działacz Kultury” (1978), złotą odznakę „Zasłużony dla Województwa Wrocławskiego i Miasta Wrocławia” (1988), złotą honorową odznakę „Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego” (2014)[2][57]. W 2019 Prezydent Wrocławia wręczył mu medal i dyplom „Zasłużony dla Wrocławia – Merito de Wratislavia”[32][58].
Inne informacje
[edytuj | edytuj kod]Posiada zielony pas (4. kyū) w dyscyplinie sportowej aikido[2]. Na V Salonie Barwnych Przeźroczy DIA-POL '80 w Radomiu otrzymał Srebrne Trofeum i Srebrny Medal FASFP[59].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Who is who w Polsce: leksykon biograficzny, wyd. 9, t. 2, Zug: Hübners Who is Who Verlag, 2010, s. 1360–1361, ISBN 978-3-7290-0082-7 .
- ↑ a b c d e f g Trudno zwolnić tempo życia..., „Gościniec”, 45 (3), Warszawa: Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, 2013, s. 79–81, ISSN 0139-7590 .
- ↑ a b Andrzej Konarski , Łukasz Medeksza , To już 3. Forum Metropolitarne, „Studia nad rozwojem Dolnego Śląska”, 1 (44), Wrocław: Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, czerwiec 2011, s. 11–12, ISSN 1508-7573 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Maciej Dobrowolski i inni, Studia nad rozwojowymi formami intensywnej zabudowy miejskiej oraz metoda ich projektowania, Wrocław: Zakład Urbanizacji i Planowania Przestrzennego Instytutu Architektury i Urbanistyki Politechniki Wrocławskiej, 1971, 254 (plik.pdf) [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Krzysztof R. Mazurski , Międzynarodowa konferencja naukowa „Terra incognita w turystyce” Trzebieszowice, 3–4 VI 2009 r., „Przegląd Geograficzny”, 81 (3), 2009, s. 439 .
- ↑ Studium Zagospodarowania Przestrzennego Pasma Odry – Bariery i zagrożenia rozwoju przestrzennego, Wojewódzki Biuro Urbanistyczne we Wrocławiu, Wrocław: Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, 2002, s. 90 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Andrzej Konarski , Odra – bariera komunikacyjna, [w:] Joanna Przybyszewska, Ryszard Karpiński, Marek Sznajder (red.), Odra przyszłość regionów, Bydgoszcz: Wydawnictwo Unitex, 2001, s. 48–63 (tekst polski i angielski), ISBN 83-7296-145-X .
- ↑ Andrzej Konarski , Konrad Adamczuk , Magdalena Pormańczuk , Sieć komunikacyjna w dolinie Odry na obszarze województwa dolnośląskiego, „Przegląd Geologiczny”, 52 (11), 2004, s. 1102, ISSN 0033-2151 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Stowarzyszenie Techników i Inżynierów Komunikacji z wizytą na obwodnicy Kłodzka [online], Lafrenz, 2017 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Łukasz Stec , Kontrowersyjny pomysł na Dworzec Świebodzki [online], Wroclaw.naszemiasto, 2009 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Bartosz Józefiak , Wszystkie plagi wrocławskiego Rynku. Jak przywrócić mu blask? [online], GazetaWroclawska.pl, 2014 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Targ na Świebodzkim. Obraz nędzy i rozpaczy. To ma być europejska metropolia? [online], Gazeta Wrcławska, 23 grudnia 2018 [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Konrad Adamczuk , Andrzej Konarski , Wrocławski tramwaj regionalny – możliwość obsługi gmin przyległych tramwajem dwysystemowym/autobusem szynowym, [w:] Marek Krużyński i inni red., Zintegrowany system miejskiego transportu szynowego, Wrocław–Warszawa: Międzynarodowa Konferencja Naukowo-Techniczna przy udziale Politechniki Wrocławskiej i Politechniki Warszawskiej, 24 kwietnia 2003, s. 229–232, ISBN 83-914-773-7-1 [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Konrad Adamczuk , Andrzej Konarski , Współdziałanie komunikacji drogowej i szynowej w obsłudze regionów, „Logistyka i Transport”, 1, Wrocław: Międzynarodowa Wyższa Szkoła Logistyki i Transportu we Wrocławiu, 2005, 7–14 (od 2009 w języku angielskim „Logistics and Transport”), ISSN 1734-2015 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Komunikacji RP Oddział we Wrocławiu w latach 2006–2016, „Przegląd Komunikacyjny”, LXXI (6), 2016, s. 31, 33, ISSN 0033-2232 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Towarzystwo Urbanistów Polskich (hasło), [w:] Jan Harasimowicz (red.), Encyklopedia Wrocławia, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 917, ISBN 83-7384-561-5 .
- ↑ Władze Towarzystwa Urbanistów Polskich [online], Towarzystwo Urbanistów Polskich [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Członkowie honorowi [online], Towarzystwo Urbanistów Polskich [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ II Kongres Urbanistyki Polskiej, Wrocław, 6–8 września 2006 [online], portal W-A.pl Architektura, Design, Budownictwo [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Dagmara Chylińska , Krajobrazy Europy: Gospodarka planowa czy generowanie chaosu? – Konferencja naukowa, Wrocław 17–19 września 2009, „Ochrona Zabytków”, 3, 2009, s. 6–7, ISSN 0029-8247 [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ 1. Forum Metropolitalne – Wrocław [online], 25 czerwca 2009 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Elżbieta Przesmycka , Sprawozdanie i dokumentacja fotograficzna z projektu: II/V Międzynarodowa Konferencja „Architektura bez granic – Kultura miasta, miasto w kulturze”, Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej, 2012 [dostęp 2021-12-29] .
- ↑ Daria Kędzierska , Wrocławianie z Radą Miasta będą decydować o swoim mieście [online], tuwrocław.com, 12 maja 2011 [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Architektura bez granic, „Pryzmat” (258), Wrocław: Politechnika Wrocławska, 2012, s. 40–42, ISSN 1429-1673 [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Przemysław Wronecki , Wrocław: Rewolucja na Kazimierza Wielkiego. Chcą zamknąć jedną jezdnię. Na zawsze [online], motofakty.pl, 9 kwietnia 2014 [dostęp 2020-09-02] .
- ↑ Wrocław: Kolejna tragedia przy alei Karkonoskiej [online], Gazeta Wrocławska, 11 lutego 2010 [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Władze miasta chcą poszerzyć ul. Karkonoską. Ale dopiero za parę lat (Posłuchaj) [online], Radio RAM 89.8, 23 lutego 2010, (zawiera nagranie Radia Wrocław z wypowiedzią Andrzeja Konarskiego) [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Leszek Krawczyk , Andrzej Konarski , Apel w sprawie bezpieczeństwa na ulicy Karkonoskiek, „Gazeta Wyborcza”, www.wroclaw.gazeta.pl, 12 lutego 2010, s. 9, ISSN 0860-908X [dostęp 2020-08-29] .
- ↑ Marcin Kaźmierczak , Wstyd w samym sercu miasta. Co dalej ze Świebodzkim? [online], gazetawrocławska.pl, 15 lipca 2017 [dostęp 2022-06-09] .
- ↑ Błażej Organisty , Wrocław Świebodzki znów dworcem! Pociągi wrócą po ponad trzech dekadach [online], gazetawrocławska.pl, 21 kwietnia 2022 [dostęp 2022-06-09] .
- ↑ a b Andrzej Konarski , Golub 2002, czyli reminiscencje po XXXI Konkursie Krasomówczym Przewodników, „Gościniec”, 9 (5), 2003, ISSN 1642-0853 [dostęp 2020-08-22] .
- ↑ a b c Małgorzata Wieliczko , XXXI Wrocławska Księga Pamięci o ludziach z długą i piękną życiową kartą – Gdy się zna każdy kamień w mieście... Andrzej Konarski (81 lat) [online], www.wrocław.pl – oficjalny portal internetowy Wrocławia, 10 lipca 2019 [dostęp 2020-08-16] .
- ↑ Piotr Kuroczyński , Architekturvermittlung im gebauten und medialen Raum Internetbasierte und Print-Stadtführer zur Stadt Breslau (Wrocław) nach 1945, Technischen Universität Darmstadt, dysertacja doktorska, 2010, s. 5, 79, 111, 119, 127 [dostęp 2020-08-23] (niem.).
- ↑ Jerzy Kuligowski , VI Krajowy Konkurs Krasomówczy Przewodników PTTK, Golub-Dobrzyń 21–27 XI 77, „Jantarowe Szlaki”, XX (4), 1977, s. 57–59, ISSN 0209-3847 [dostęp 2020-08-16] .
- ↑ Andrzej Konarski , Golub 2001 [online], portal Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego [dostęp 2020-08-22] .
- ↑ Marian Głowacki , Jan Wacław Derejczyk , 25 lat pielgrzymek przewodnickich na Jasną Górę, [w:] Marceli Antoniewicz (red.), Ziemia Częstochowska, t. XXXVI, Częstochowa: Wydawnictwo im. Stanisława Podobińskiego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie, 2009, s. 287, ISBN 978-83-7455-129-8 [dostęp 2020-08-31] [zarchiwizowane z adresu 2015-07-04] .
- ↑ W Toruniu można było posłuchać pięknej polszczyzny i ciekawych opowieści [online], Gazeta Pomorska, 2012 [dostęp 2021-12-28] .
- ↑ XVII Walny Zjazd PTTK – Sprawozdanie Zarządu Głównego z XVI kadencji 2005–2009, Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 2009, s. 22, ISBN 978-83-7005-509-7 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Spis zasłużonych przewodników PTTK [online], przewodnicy.pttk, poz. 404 [dostęp 2024-05-14] (pol.).
- ↑ Nasi honorowi – Andrzej Konarski [online], Porozumienie Oddziałów PTTK Województwa Dolnośląskiego [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Z redakcją stale współpracują, „Gościniec Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego” (3), 2017, s. 4, ISSN 1642-0853 .
- ↑ Andrzej Konarski , Wspominając Krzysztofa Radosława Mazurskiego, „Gościniec”, 2 (56), 2016, s. 138–140, ISSN 1642-0853 .
- ↑ Andrzej Konarski , Bronisław Turoń – historyk, krajoznawca, nauczyciel przewodników, [w:] Halina Okólska (red.), Kalendarz Wrocławski 2020 (XLIV), Wrocław: Towarzystwo Miłośników Wrocławia i Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, 2020, s. 398–400, ISBN 978-83-951471-9-7 .
- ↑ Andrzej Konarski , Wanda Tomaszewska – harcerka i przewodniczka, [w:] Halina Okólska (red.), Kalendarz Wrocławski 2020 (XLIV), Wrocław: Wydawnictwo Miłośników Wrocławia i Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, 2020, s. 401–404, ISBN 978-83-951471-9-7 .
- ↑ Andrzej Konarski , Wrocław Wandy Roszkowskiej, [w:] Halina Okólska (red.), Kalendarz Wrocławski XLV, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, 2021, s. 389–392, ISBN 978-83-957326-5-2 .
- ↑ Andrzej Konarski , Marcin Bukowski – architekt i konserwator zabytków, [w:] Halina Okólska (red.), Kalendarz Wrocławski XLV, Wrocław: Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, Towarzystwo Miłośników Wrocławia, Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, 2021, s. 393–408, ISBN 978-83-957326-5-2 .
- ↑ Andrzej Konarski , Anna i Oskar Andruszkiewiczowie. Przewodnicy wrocławscy, „Kalendarz Wrocławski”, XLVII, Wrocław: Towarzystwo Miłośników Wrocławia i Ośrodek „Pamięć i Przyszłość”, 2023, s. 552–555, ISSN 0449-6906 [dostęp 2023-11-16] .
- ↑ Działalność TMW i Statut [online], Towarzystwo Miłosników Wrocławia, 2013 [dostęp 2020-08-20] [zarchiwizowane z adresu 2020-02-17] .
- ↑ Małgorzata Wieliczko , Laur Wrocławia dla Sylwestra Chęcińskiego i Ogrodu Zoologicznego [online], www.wrocław.pl, 2017 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Zygmunt Marek Żdżarski , Klub Turystów Miłośników Wrocławia [online], Towarzystwo Miłośników Wrocławia [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ W Klubie Seniora o rozwoju przestrzennym Wrocławia [online], Politechnika Wrocławska, 2017 [dostęp 2020-08-03] .
- ↑ Andrzej Konarski , Bohdan Grzymała-Siedlecki (1919–1998) – człowiek z kompasem i sercem, „Na Powiślu”, 10, Warszawa: Towarzystwo Przyjaciół Warszawy Oddział Powiśle, marzec 2009, s. 10–14, ISSN 1689-9091 [dostęp 2020-08-22] .
- ↑ Spotkanie z Andrzejem Konarskim, „Wiadomości Gminne – Biuletyn Informacyjny”, 3 (605), Gmina Opatówek, 2016, s. 29 [dostęp 2020-08-23] .
- ↑ Społeczny Komitet Panoramy Racławickiej [online], krs-online.com.pl [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Małgorzata Garbacz , Podsumowanie kadencji UTW: Mapy Wrocławia, Urbanistyczny finisz... [online], Uniwersytet Ekonomiczny we Wrocławiu, 2020 [dostęp 2020-08-20] .
- ↑ Sprawozdanie z działalności Dolnośląskiego Towarzystwa Regionalnego w latach 2015–2018 [online], Dolnośląskie Towarzystwo Regionalne (dawniej Dolnośląskie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne), 8 marca 2019 [dostęp 2020-08-24] .
- ↑ W Sali Kolumnowej Dolnośląskiego Urzędu Wojewódzkiego odbyła się uroczystość wręczania Odznak Honorowych Zasłużonym dla Województwa Dolnośląskiego, „Spotkajmy się we Wrocławiu”, 1 (31), Wrocław: Agencja Wydawnicza „ARGI”, 2014, s. 14, ISSN 1644-1524 [dostęp 2020-08-31] .
- ↑ Zbigniew Magdziarz , Nagrody Wrocławia i TMW w 2019 roku, [w:] Halina Okólska (red.), Kalendarz Wrocławski 2020 (XLIV), Wrocław: Wydawnictwo Miłośników Wrocławia i Wrocławskie Wydawnictwo EMKA, 2020, s. 453, ISBN 978-83-951471-9-7 .
- ↑ 1980 – V Salon Barwnych Przeźroczy DIA-POL'80 [online], Radomskie Towarzystwo Fotograficzne [dostęp 2020-08-31] .
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Konarski, [w:] katalog Biblioteki Narodowej [dostęp 2020-08-19]
- Andrzej Konarski, [w:] Dorobek naukowy PWr (baza DONA), nr ewid. PWr: 021384, W02 [dostęp 2024-02-12]
- Urodzeni w 1938
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Polscy urbaniści
- Polscy inżynierowie dróg i mostów
- Absolwenci Politechniki Wrocławskiej
- Wykładowcy Politechniki Wrocławskiej
- Przewodnicy turystyczni
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi
- Działacze Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
- Odznaczeni Honorową Odznaką PTTK
- Honorowi członkowie Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego
- Działacze społeczni i kulturalni związani z Wrocławiem
- Członkowie Towarzystwa Urbanistów Polskich