Andrzej Krzywoń

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Krzywoń
superintendent
Ilustracja
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

31 maja 1844
Trzycież

Data śmierci

16 września 1911

Miejsce pochówku

województwo śląskie

Wyznanie

ewangelicko-augsburskie

Inkardynacja

20 grudnia 1866

Odznaczenia
Kawaler Orderu Franciszka Józefa (Austro-Węgry)

Andrzej Krzywoń (ur. 31 maja 1844 w Trzycieżu, zm. 16 września 1911) – duchowny ewangelicko-augsburski, pastor parafii w Międzyrzeczu (1868–1889) i w Skoczowie (1899–1911), senior śląski (1888–1909) i superintendent morawsko-śląski (1909–1911).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W wieku 17 lat ukończył naukę w gimnazjum ewangelickim w Cieszynie. Odbył studia teologiczne na Uniwersytecie Wiedeńskim i Uniwersytecie w Heidelbergu. 20 grudnia 1866 został ordynowany na duchownego przez ks. superintendenta Karla Samuela Schneidera w Bielsku. Otrzymał nominację na wikariusza superintendencjalnego i funkcję tę pełnił przez dwa lata. W 1868 powołano go na stanowisko pastora nowo utworzonego zboru w Międzyrzeczu. Funkcję tę pełnił przez 20 lat. 21 października 1888 został wybrany w Drogomyślu seniorem śląskim (na tym stanowisku zastąpił ks. Pawła Terlicę). W 1889 objął urząd proboszcza parafii w Skoczowie. W 1909 został wybrany superintendentem morawsko-śląskim[1].

Grób ks. Andrzeja Krzywonia

Został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Franciszka Józefa I. W 1911 Wydział Teologii Ewangelickiej Uniwersytetu Wiedeńskiego nadał mu tytuł doktora teologii[1].

Przez 43 lata był w związku małżeńskim z Antoniną z Wolfów. Był ojcem 2 synów i 2 córek. Jego zięciem był proboszcz jaworski ks. Paweł Wałach (zm. 1907)[1].

Zmarł 16 września 1911 roku i został pochowany na cmentarzu ewangelickim w Skoczowie[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Ks. Andrzej Krzywoń. luter2017.pl. [dostęp 2019-02-28].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michael Morys-Twarowski: Pastor Andrzej Krzywoń (Andreas Krzywon), Moravian-Silesian Superintendent, and His Attitude towards National Issues. Historica Olomucensia – Sborník prací historických, 2019 (56), s. 87–107.